Inhoud
- De eerste stap
- De oplossing
- Vermijd de schuld te geven
- Iets belangrijks om te overwegen zijn de bedoelingen van uw partner
Dus je bent het nooit oneens met je partner, toch? Hahaha, fout. Twee mensen die samenleven in een relatie, vooral een intieme relatie, zullen de dingen niet altijd op dezelfde manier zien en zullen op een gegeven moment hun meningsverschillen moeten oplossen. Maar er is een goede manier en een verkeerde manier om het aan te pakken. Vaak zie ik stellen die het gewoon niet met elkaar kunnen vinden. Ze vechten hevig, schelden, plegen karaktermoord, graven hun onopgeloste conflicten uit het verleden op en mogen elkaar echt niet. Hoe is het in hemelsnaam zover gekomen? Ergens, in hun verleden, voorzagen ze een toekomstig gelukkig leven samen. Waar ging het mis? Een ding dat ik heb opgemerkt, is dat wat de oorzaak van het conflict ook is, de manier waarop een paar dat conflict oplost, hen dichter bij elkaar kan brengen of ze verder uit elkaar kan duwen. Het komt neer op vechten versus ruzie maken. Er gebeurt bijvoorbeeld iets en dat zorgt voor conflicten - het kan van alles zijn, er wordt een affaire ontdekt of ze zijn het niet eens over een familie-uitje. In dit artikel gaan we kijken naar het proces en niet naar de inhoud van het meningsverschil. Natuurlijk kijk ik in relatietherapie naar beide, maar voor onze doeleinden hier zullen we ons concentreren op het proces. Inhoud is waar je het niet over eens bent en proces is hoe je erover praat. De aanbevelingen die ik hier doe, zijn van toepassing op elke situatie, hoe ernstig en hoe klein ook.
De eerste stap
Dus er gebeurt iets en je bent boos op je partner. De eerste stap is om je gevoelens te identificeren. Als je erg boos bent, zou ik je willen voorstellen dat onder de woede, het zeer waarschijnlijk is dat je erg gekwetst bent. Zoek vervolgens waar je die emoties voelt: in je buik, nek, spanning in je hoofd en schouders, waar voel je de emoties fysiek? Haal diep adem om je lichaam te kalmeren.
Kalmeert het lichaam, kalmeert de geest, kalmeert de geest, kalmeert het lichaam. Laten we nu eens kijken naar wat er mentaal gebeurt. Wat is het verhaal dat je jezelf vertelt over de situatie? Besteed aandacht aan het verhaal dat je jezelf vertelt over de situatie. Gebruik je "zou moeten" - dit had niet mogen gebeuren, of dit zou op een bepaalde manier moeten gebeuren? Karen Horney noemde ze de 'tirannieke moeten'. Als ik geloof dat de dingen "zou of niet zouden moeten zijn" zoals ze zijn, zet ik mezelf voor een aantal grote problemen.De dingen zijn zoals ze zijn en we moeten ermee omgaan zoals ze zijn - niet zoals we willen dat ze zijn. Natuurlijk, in een perfecte wereld zijn de dingen zoals ik denk dat ze zouden moeten zijn, maar misschien heeft hij in de wereld van mijn man een ander idee van wat een perfecte wereld "zou moeten zijn". Wees dus heel voorzichtig met het verhaal dat je jezelf vertelt. Als ik denk dat mijn partner 'nooit' iets had moeten doen, maar in feite heeft hij dat wel, helpen de 'moeten'-gedachten me niet om mijn pijn en woede op te lossen. Pas ook op dat u geen uitspraken als "jij altijd" of "jij nooit" gebruikt. Dit zijn geen nuttige dingen om te zeggen. Ze zorgen ervoor dat ik me zelfingenomen voel, hem defensief maken en de kloof tussen ons beiden vergroten.
De oplossing
Dus hoe kun je je partner benaderen om een discussie op gang te brengen over iets waar je het niet mee eens bent? Begin met te zeggen: "Ik ben boos over deze kwestie en wil er graag met u over praten" Als hij/zij er nu niet over kan praten, vraag dan om een tijd te plannen in de komende 24-48 uur waarop u er samen over kunt praten . Een goede manier om het gesprek te beginnen is om zinnen te gebruiken als "Ik probeer te begrijpen waarom......." en "Ik ben benieuwd waarom je...". Deze zinnen openen dingen en kan de discussie vergemakkelijken. Een ander belangrijk ding om jezelf af te vragen is "waar sta ik hierin?"
Heb ik verwaarloosd of een rol gespeeld, hoe passief het ook is, bij het tot stand brengen van deze situatie? Zelfs als ik denk dat ik helemaal geen schuld heb, escaleer ik deze situatie dan door scheldwoorden, grof taalgebruik of het verleden, enz.? Als de dingen beginnen te escaleren, doordat iemand defensief wordt, zich met woede bedient, of als de discussie uitmondt in een verhitte discussie, kun je het beste teruggaan naar de discussie wanneer jullie allebei tijd hebben om te kalmeren. Plan een “afspraak” met elkaar om het gesprek voort te zetten. Toestaan dat een meningsverschil van ruzie naar vechten gaat, is volledig contraproductief en moet worden vermeden. Meningsverschillen hebben betrekking op een "wij" - we zijn het niet eens, maar vechten is "ik tegen jou". "Wij" vechten misschien, maar karaktermoord, grof taalgebruik en het naar voren brengen van het verleden zetten ons alleen maar tegen elkaar op. Blijf bij het onderwerp en eet met één probleem tegelijk. Val je partner niet aan. Aanvallen leidt er alleen maar toe dat de ander defensief en soms zelfs ontwijkend wordt. Gebruik 'ik'-verklaringen die je emoties beheersen: 'Ik ben erg boos over deze situatie en ik zou er graag met je over willen praten', niet 'Ik ben erg boos over deze situatie en het is onmogelijk dat dit gaat gebeuren' .” De eerste verklaring opent dingen voor discussie, de tweede manier opent dingen voor een argument.
Vermijd de schuld te geven
Beschuldigingen en verwijten kunnen een doodlopende weg zijn. Als je denkt dat je partner een affaire heeft, vraag hem dan ernaar, vertel hem wat je denkt zonder beschuldigingen. Als je enig bewijs hebt, laat ze dan weten dat je informatie hebt die je pijn heeft gedaan en van streek heeft gemaakt en die je moet bespreken. Studies tonen aan dat Stonewalling, of afsluiten, zelfs zeer schadelijk kan zijn voor een relatie. Als je tijd nodig hebt om dingen te verwerken, laten ze het aan je partner weten. Straffen helpt niet.
Iets belangrijks om te overwegen zijn de bedoelingen van uw partner
Waren ze van plan je van streek te maken? Was hij/zij van plan om conflicten te creëren? Hebben ze gewoon een fout gemaakt? Veroordeel ik ze?
Denk hier eens over na: je gedraagt je niet slecht als je je goed voelt, dus als je partner zich slecht gedraagt, lijdt hij waarschijnlijk ook. Empathie kan ons dichter bij elkaar brengen, en kiezen voor een open communicatiestijl kan leiden tot minder disharmonie en een betere conflictoplossing. Ik suggereer op geen enkele manier dat je een deurmat zou moeten zijn. Integendeel, ik suggereer dat assertief gedrag effectiever is dan agressief. Als je partner zich afsluit, defensief wordt of de zaken op je probeert af te schuiven, overweeg dan professionele hulp. Als u merkt dat u en uw partner niet in staat zijn om uw conflicten op te lossen, dat u bent vervallen in negatieve interactiepatronen en/of hij/zij niet in staat of niet bereid is om productief naar zichzelf te kijken in een meningsverschil, dan raad ik u ten zeerste aan om contact op te nemen met professionele hulp. Een huwelijksconsulent kan u objectief en vakkundig helpen om negatieve interactiepatronen te doorbreken, sterke punten te identificeren en daarop voort te bouwen terwijl u de problemen doorwerkt en de langdurige, onopgeloste conflicten die steeds weer opduiken, oplost. Als je partner niet naar counseling gaat, ga je. Effectieve therapie met slechts één partner kan een positieve verandering in een paar teweegbrengen.
Last but not least, vergeet niet om bewust adem te halen tijdens je onenigheid, het zal je helpen kalm te blijven, te reageren en niet te reageren op je partner, en je hoofd helder te houden.