Een destructief huwelijk begrijpen vanuit het perspectief van een kind

Schrijver: Louise Ward
Datum Van Creatie: 12 Februari 2021
Updatedatum: 24 Juni- 2024
Anonim
Een goede relatie. Hoe doe je dat? | Lezing door psycholoog Esther Kluwer en filosoof Marc De Kesel
Video: Een goede relatie. Hoe doe je dat? | Lezing door psycholoog Esther Kluwer en filosoof Marc De Kesel

Inhoud

Ze zeggen dat scheiden moeilijk is, en ze zeggen dat het duur is. Maar soms moeten alle excuses over echtscheiding worden vermeden en moet de actie om te scheiden worden ondernomen om te ontsnappen aan een destructief huwelijk.

Een echtscheiding zou meer moeten betreffen dan alleen de ouders; het moet het hele gezin betreffen; kinderen inbegrepen. Maar sommige stellen kiezen voor het leven van een compromis en blijven liever alleen voor de kinderen getrouwd.

Maar echtscheiding mag niet worden uitgesteld en verlengd. Hoe langer een destructief huwelijk duurt, hoe langer de schade ontstaat voor alle betrokkenen. Je moet beslissen wanneer je een huwelijk met kinderen moet verlaten voordat het uit de hand loopt.

Een giftige familie die bij elkaar blijft

Het maakt geen sterk huwelijk als de twee betrokken altijd ruzie maken, elkaar in een slecht humeur brengen en 's morgens vroeg schreeuwen. Het is geen gezond huwelijk om onbeleefd tegen je partner te zijn en hem niet te helpen wanneer hij dat het meest nodig heeft.


Bijvoorbeeld -

“Mijn ouders zijn het altijd met elkaar oneens en klagen altijd over de kleinste dingen in hun leven. Ze houden elkaar tegen. Het geluk in het gezin wordt zelden getoond.

Ik heb het gevoel dat ouders in een slechte relatie geen enkele gedachte hebben over het effect dat hun slechte gewoonten en weerzinwekkende acties op hun kinderen hebben. Ze gaan teveel op in hun problemen en zijn gefocust op wat voor hen belangrijker is dan anderen.”

Welke invloed heeft een ongelukkig huwelijk op kinderen?

Laten we hier een persoonlijk voorbeeld noemen -

“Ik heb een tijdlang gedacht dat ik geen huwelijk wilde aangaan. Ik heb uit de eerste hand meegemaakt hoe verschrikkelijk het is, hoe liefdeloos en onverschillig het kan zijn. Ik dacht bij mezelf waarom zou iemand dit in hemelsnaam willen en dat was verkeerd voor mij om te doen.

Het was slecht van me om aan een toekomst te denken waarin liefde niet bestaat, omdat het niet voelt alsof er liefde is in mijn eigen familie.


Het eist zijn tol van de geestelijke gezondheid van het kind, van de mijne, om het constante gevochten te horen en 's ochtends wakker te worden omdat anderen niet gelukkig zijn."

Ouders, die hun dag altijd aan de verkeerde kant van het bed beginnen, proberen hun kinderen hun wonden toe te brengen en proberen ook hun humeur naar beneden te halen. Het is ronduit fout en kinderachtig. Het is ook oneerlijk.

Dit is de reden waarom slechte huwelijken erger zijn voor kinderen.

Schadelijke gevolgen van een destructief huwelijk

"Ik ben zo uitgehongerd van liefde en heb er behoefte aan omdat het niet wordt getoond. Niet elke mens op deze planeet zou kinderen moeten krijgen. Sommigen zijn er gewoon niet geschikt voor en kunnen geen goede ouder zijn om hun leven te redden.

Mijn ouders zijn te koppig om hun gedrag te veranderen en te egocentrisch om te geven hoe anderen zich voelen.

Wanneer mijn moeder vraagt ​​of ik in orde ben, is het met een glimlach op haar gezicht en geen vervolgvragen. Geen interesse om de vraag na te jagen en een antwoord te krijgen. Het laat zien hoe weinig zorg wordt gegeven.”


Het ergste dat je kan overkomen als je in een destructief huwelijk leeft, is wennen aan de slechte behandeling en manieren vinden om met het lawaai om te gaan. Het laat zien hoe niets wordt opgelost en dat het probleem blijft bestaan.

Dat een kind gewend raakt aan het slechte huwelijk van zijn ouders, maakt het voor het kind niet gemakkelijker. Hoe langer het duurt, hoe groter de kans dat kinderen gewoon zo gevoelloos worden voor hun acties en geen emoties meer hebben voor wat ze doen.

Het zorgt ervoor dat ik keer op keer terugvecht, terwijl een kind dit niet zou moeten doormaken. Het maakt me moe en verveeld van dezelfde oude ongelukkige routine.

Wat hebben ze gedaan?

Persoonlijke ervaring -

“Mijn broer is helaas in hun voetsporen getreden. Hij is gewelddadig geworden als een verdediging tegen al hun acties en onbeleefd net als zij, hun acties nabootsend.

Mijn vraag is waarom ouders hun kinderen zo zouden willen opvoeden, en toch zijn ze zo ongericht op de problemen van hun kinderen dat ze het niet eens merken.

Ik, aan de andere kant, wil niets anders dan aan hen ontsnappen en hen achterlaten, letterlijk om nooit meer terug te keren omdat het pestkoppen zijn en ik niet kan leven met pestkoppen in mijn leven. Waarom zou je als ouders een omgeving creëren die je kinderen wegjaagt? Mijn geest en mijn geestelijke gezondheid worstelen nu alleen, het is niet sterk genoeg om gewoon door te gaan met wat ze te bieden hebben.

En het is niet goed voor mij om mezelf terug te houden in het leven vanwege een gebroken gezin. Het is niet gezond voor mezelf en ik zou moeten denken en doen wat voor mij het beste is.”

Als ze niet willen veranderen, zal ik ze niet dwingen om dat te doen. Ze moeten leren over de gevolgen van hun acties.

Wat betekent familie?

Een familie zou meer moeten zijn dan alleen het DNA dat door je aderen stroomt. Het is liefde voor elkaar, acceptatie en zorg. Het is ook hoe je je kinderen opvoedt en verzorgt.

Als je faalt in deze dingen in het leven. Dan zullen je fouten als ouder hun weg vinden naar die van je kinderen. Er zijn gewoon zoveel dingen die mijn ouders verkeerd doen. Het breekt mijn hart om erover na te denken.

Waarom bestaan ​​er eigenlijk slechte ouders?

Een ander slecht ding is dat mijn ouders blijven opvoeden dat de manier waarop ze ons behandelen, is hoe hun ouders hen hebben opgevoed.

Waarom zou je een slechte opvoeding willen voortzetten als je als ouder weet hoe het voelt? Kun je niet het initiatief nemen om van je ouders te leren om niet te doen wat zij deden?

Het laat zien hoe lui mijn ouders zijn om zichzelf te veranderen en te verbeteren voor hun gezin. Het zou nooit te laat moeten zijn om een ​​gebroken huwelijk te herstellen en te proberen te herstellen, maar als er absoluut geen moeite voor gedaan wordt, dan zou elkaar verlaten de volgende stap moeten zijn.

Word nooit zelfgenoegzaam met een destructief huwelijk.

Wat heb ik geleerd?

Ik heb geleerd wat een gezin moet betekenen en hoe ze met elkaar moeten omgaan.

Ik heb geleerd van het observeren van de pijn van mijn familie, een pijn die ik nooit zou willen dat mijn geliefde doormaakt. Een pijn die ik niet graag zou doormaken, dus ik zal iemand vinden van wie ik hou en die liefde niet laten sterven of eindigen.

En als dat zo is, zal ik respectvol scheiden, hoeveel pijn het ook doet, want mijn kinderen zouden het niet verdienen om door een ongelukkig huwelijk te gaan.

Geluk zou het belangrijkste doel van uw gezin moeten zijn, en ik zal niet egoïstisch genoeg zijn om mijn gevoelens voor te stellen aan degenen waar ik om moet geven en die belangrijk voor me zijn.