Inhoud
Je maakt je klaar voor ronde 3 en je bent uitgeput. Jij en je partner hebben deze strijd gestreden voor wat een eeuwigheid lijkt en het lijkt alsof je de hele weg zult gaan. Elke ronde die komt en voorbij is, is niet productief, maar escaleert met elke minuut. Je komt op een punt dat er geen oplossing lijkt te zijn. En dan vraag je jezelf af: gaat dit werken? Je speelt de relatie in je hoofd en begint je af te vragen of het ooit beter zal worden.
Communicatie tussen partners kan een delicate dans zijn. Samen kan de interactie er sierlijk en harmonieus uitzien. Maar met één stap uit sync, kan een paar merken dat ze moeite hebben om weer op de been te komen en in het ritme te komen. Dus wat gebeurt er als de ene partner de wals danst en de andere de tango? Het wordt een puinhoop van een show en kan ervoor zorgen dat toeschouwers zich ongemakkelijk en ongemakkelijk voelen. En de dansers kunnen zich gefrustreerd en uitgeput voelen.
Emotionele en cognitieve communicatoren
Mensen communiceren op verschillende manieren. Denk aan het idee van emotionele en cognitieve communicatoren. Emotionele communicators drukken zichzelf uit op basis van hun gevoelens, hun interpretaties en hun 'hart'. Ze kunnen hun gevoelens verbaal tonen, maar ook non-verbaal gedrag vertonen zoals huilen, lachen en, in sommige gevallen, schreeuwen (om er maar een paar te noemen). Focus kan liggen op reacties in plaats van op de situatie zelf. Cognitieve communicatoren drukken zich uit op basis van feiten, rationaliteit en logica. In plaats van te focussen op hoe de situatie hen beïnvloedt, zullen cognitieve communicatoren hun aandacht richten op oplossingen en principes. Ze kunnen hun mening en inzichten verbaal uiten, maar kunnen non-verbale communicatie vertonen bij het uiten van hun verwarring en frustratie.
Laten we eens kijken naar het volgende scenario: ouders van een tiener zijn het niet eens over hoe ze hem moeten straffen als hij 15 minuten na de avondklok thuiskomt. De moeder, die gelooft in het belang van het handhaven van consistente grenzen, probeert hun zoon het hele weekend aan de grond te houden. De vader, die gelooft dat hij elke situatie afzonderlijk moet begrijpen om mogelijke uitzonderingen te identificeren, stelt voor om hem een waarschuwing te geven en zijn mobiele telefoon voor één nacht te verwijderen. De moeder raakt zichtbaar overstuur, beschuldigt haar man ervan haar nooit te hebben gesteund en haar ouderlijke instincten te onderschatten. De vader, die in de war lijkt, legt uit dat de zoon een geldige reden had om vandaag te laat te zijn en dat hij tot vannacht een goede baan had met stiptheid. Ze maken ruzie en de interactie escaleert. De moeder, nu huilend, maakt zich los van het gesprek en gaat naar haar kamer, de deur achter zich sluitend en op slot doend. De vader, die het gedrag van zijn vrouw ziet als een teken dat hij ruimte nodig heeft, haalt zijn schouder op en begint naar zijn televisieprogramma te kijken. Ze gaan slapen zonder resolutie en zeer gefrustreerd. De communicatie is afgebroken.
(Let op de volgende disclaimer: dit is geenszins een generalisatie dat vrouwen eerder de emotionele communicator zijn en mannen eerder cognitieve communicators. Communicatiestijlen verschillen van persoon tot persoon, ongeacht geslacht. Bovendien is het wordt ten zeerste aanbevolen dat het disciplineren van een kind het meest effectief is wanneer dit gezamenlijk wordt gedaan en met instemming van de verzorgers).
In deze situatie, hoewel er één versnellende gebeurtenis is, vinden er twee verschillende en afzonderlijke gesprekken plaats. De moeder pleit in dit geval voor bevestiging en solidariteit. Haar focus ligt op het uiten van haar gevoelens van ongehoord zijn. De vader maakt ruzie over zijn mening over de beste manier om het probleem op te lossen en hun zoon op een redelijke manier te disciplineren. De wals. De tango. Alles in één verwarrend, ongebruikelijk, niet-gesynchroniseerd en frustrerend fiasco.
Liefde Talen
Gary Chapman identificeerde 5 liefdestalen die de relaties van individuen kunnen beïnvloeden: woorden van bevestiging, daden van dienstbaarheid, geschenken ontvangen, quality time en fysieke aanraking. Deze talen zijn verschillend tussen individuen en het beschrijft hoe ze liefde uiten en liefde van anderen verwachten. Net als emotionele en cognitieve communicatoren, kunnen partners ook verschillen in hun liefdestalen, wat van invloed kan zijn op hun communicatie en hun relatie. Woorden van bevestiging verwijst naar het gebruik van woorden van genegenheid en intimiteit. Dienstverlening verwijst naar gedragingen die het individu kan doen om zijn of haar zorg en liefde te illustreren. Het ontvangen van geschenken benadrukt niet het materialisme, maar richt zich op de bedachtzaamheid die gepaard gaat met het geven en ontvangen van tekenen van genegenheid. Quality time kan bestaan uit ononderbroken tijd samen om met elkaar in contact te komen. Fysieke aanraking verwijst naar de gedragsgebaren die intimiteit en passie weerspiegelen.
Liefdestalen in een relatie kunnen ook verschillen, wat de kans op communicatiestoringen kan beïnvloeden. Een partner kan bijvoorbeeld liefde definiëren met woorden van genegenheid en verwacht daarom dergelijke uitingen van hun geliefde. Hun geliefde daarentegen kan dienstbetoon gebruiken als een symbool van zijn of haar toewijding en liefde. De eerste zal het initiatief van zijn of haar partner om zijn of haar auto schoon te maken of de was op te vouwen misschien niet interpreteren als een teken van genegenheid en kan zich afstandelijk en onbemind voelen. Zijn of haar partner kan zich dan ondergewaardeerd of geminimaliseerd voelen omdat de acties niet worden herkend of gevalideerd. Evenzo kan in het eerder gegeven voorbeeld over de ouders die hun kind proberen te straffen, de moeder zich gehandicapt voelen omdat haar partner naar zijn sportwedstrijd is gaan kijken; zijn bedoelingen zijn echter van een goede plaats gekomen, aangezien hij haar gedrag interpreteert als een verzoek om privacy en ruimte.
Betekent dit dat een stel met verschillende communicatiestijlen gedoemd is te mislukken? Absoluut niet. Volgens de wise mind-theorie is het beste perspectief er tenslotte een die emotie en logica combineert. Dus hoe kan dit allemaal werken? Het kan nuttig zijn om de volgende stappen te proberen:
1. Accepteer dat je verschillende communicatiestijlen hebt.
Iets eenvoudigs als erkenning kan leiden tot meer realistische verwachtingen van elkaar. Acceptatie houdt ook in dat je erkent dat je het gedrag en de manier van denken van een ander niet kunt veranderen. Het falen van de communicatie kan beginnen wanneer de een probeert de ander zijn emoties te laten begrijpen, terwijl de ander worstelt om de logica in zijn of haar oplossingen te bewijzen.
2. Validatie houdt geen begrip in.
"Ik snap dat je boos bent" is niet hetzelfde als "Jij... zou moeten boos zijn" of "ik snap het" waarom jij bent boos". Valideren betekent simpelweg dat je het punt herkent dat je partner probeert te maken. U bent het er misschien niet mee eens. Je zou kunnen denken dat het belachelijk of irrelevant is. Maar je erkent dat je luistert.
3. Neem de tijd om aan te pakken beide stijlen.
Besteed wat tijd aan het praten over de gevoelens die zijn geuit en geef dan de tijd om de redenering die ook werd geïdentificeerd aan te pakken. Zo vergroot u de kans op een oplossing en samenwerking. Je bent eerlijk tegen elkaar. Je wordt weer een verenigd front. De ongeslagen kampioenen van het tagteam. Hoe je jezelf ook wilt noemen.
4. Soms is het de boodschap en niet de bezorging.
Soms kan het voor ons gemakkelijker zijn om ons te concentreren op het gedrag in plaats van op de boodschap of intentie. We kunnen interacties interpreteren op basis van onze eigen overtuigingen en waarden in plaats van te zoeken naar alternatieve verklaringen die zich richten op de overtuigingen van onze partner. Ons eraan herinneren dat de acties of het gedrag van onze partners hoogstwaarschijnlijk niet bedoeld zijn om kwaadwilligheid of pijn op te wekken, kan moeilijk zijn om te doen als onze gevoelens worden versterkt. Maar het kan nuttig zijn bij het wegnemen van obstakels voor communicatie die mogelijk vermijdbaar zijn.
5. Toon dankbaarheid.
Neem de tijd om elkaar dankbaar te zijn voor het overwegen van een gedachte- of gevoelspatroon buiten je comfortzone. Zeg "dank u" voor het luisteren.
Het hebben van verschillende communicatiestijlen kan uw relatie zowel scheiden als versterken. Je kunt jezelf vernietigen of elkaar aanvullen. Het is niet hopeloos of gedoemd te mislukken. Een relatie hebben, hoewel opwindend en gepassioneerd, vereist ook dat elke persoon een mate van kwetsbaarheid uitoefent die ongemakkelijk kan zijn. We willen niet gekwetst worden, maar soms stellen we ons hiervoor open. Dat is waar vertrouwen binnenkomt en op wordt gebouwd. Hoewel we een partnerschap hebben met iemand anders, zijn we nog steeds individuen die onze communicatiestijlen en -patronen gedurende ons hele leven hebben ontwikkeld op basis van onze ervaringen met familie, vrienden, collega's en vreemden. Deze patronen zijn in ons geworteld en zullen waarschijnlijk niet veranderen.
Door elkaars verschillende communicatiestijlen te herkennen, erken je dat je misschien sterker bent in de ene dans en dat je partner sterker kan zijn in een andere. Wanneer je echter samen danst, gebruik je beide sterke punten om vloeiendheid en gratie te weerspiegelen.