Inhoud
- Waarom is dit belangrijk?
- Wat heeft mijn hechtingsstijl met trauma te maken?
- Fysiologie van trauma
- Wat moet ik nu doen?
Het huwelijk is een gehechtheidsverbintenis aan een of meer personen met wie u zich verbonden en veilig voelt. De hechtingsstijl van een persoon bepaalt de manier waarop hij relaties organiseert. Mensen ontwikkelen hun hechtingsstijlen als kinderen en repliceren deze vaak met hun partners.
Mary Ainseworth, een Amerikaans-Canadese ontwikkelingspsycholoog in 1969, observeerde gehechtheidsrelaties met kinderen en hun verzorgers in een experiment genaamd Strange Situation. Ze observeerde vier hechtingsstijlen: veilig, angstig/vermijdend, angstig/ambivalent en gedesorganiseerd/gedesoriënteerd. Baby's weten van nature dat ze op hun verzorgers moeten vertrouwen om hen in leven te houden. Baby's die zich als kind veilig en verzorgd voelden, zullen zich veilig voelen in de wereld en in hun toegewijde relaties. In het experiment speelden de moeders en baby's een paar minuten samen in een kamer, waarna de moeder de kamer verliet. Toen de moeders terugkwamen, hadden de baby's verschillende reacties.
De angstige/vermijdende baby's negeerden hun moeders en speelden alsof er niets was gebeurd, ook al huilden ze en zochten ze hun moeders toen ze de kamer verlieten; gezien als een reactie op aanhoudende onoplettendheid voor de behoeften van de baby. De angstige/ambivalente baby's huilden, klampten zich vast aan hun moeder en waren moeilijk te kalmeren; een reactie op inconsistente aandacht voor de behoeften van de baby. De gedesorganiseerde/gedesoriënteerde baby spande het lichaam, huilde niet en ging naar moeder toe en dan weer weg; ze wilden verbinding maar waren er bang voor, sommige van deze baby's bleken te zijn misbruikt.
Waarom is dit belangrijk?
Als je je hechtingsstijl kent, kun je begrijpen hoe je reageert bij stress. Mensen die in de kindertijd een trauma hebben meegemaakt, hebben vaak geen veilige hechtingsstijl. Deze mensen overleven hun trauma's; velen zijn zich er echter niet van bewust hoe hun angst voor veiligheid tot uiting komt in alledaagse situaties in relaties. Je houdt van de persoon met wie je bent, je vertrouwt hem. Als je van streek bent, merk je dat je je als een ander gedraagt. Je reageert op gevoelens en je partner ziet alleen jouw gedrag, niet de angst die eronder zit. U kunt afsluiten en niet spreken, of u kunt op andere manieren de verbinding verbreken. U kunt overcompenseren door met uw partner in te checken om te controleren of alles in orde is na meer dan eens ruzie. Het fantastische nieuws is dat iedereen een veilige gehechtheid kan verdienen door relaties die veilig aanvoelen en koesterend zijn. Bewust worden van je acties, stoppen en observeren van je gedrag en de emoties die naar boven komen, kan je inzicht geven in wat je nodig hebt als je gestrest bent. Moet je je bijvoorbeeld veilig voelen? Voel je je het waard om geliefd te worden?
Wat heeft mijn hechtingsstijl met trauma te maken?
Trauma is een ervaring die een persoon diep van streek maakt. Dit komt door de geest-lichaam relatie die de persoon heeft met de gebeurtenis. Neurowetenschap heeft ons laten zien dat mensen die trauma hebben meegemaakt hun autonome responscentrum hebben gereset - ze zien een veel gevaarlijkere wereld. De traumatische ervaringen hebben nieuwe neurale paden gemaakt die hen vertellen dat de wereld eng is, net als een onveilige hechtingsstijl.
Fysiologie van trauma
Menselijke lichamen hebben een centraal zenuwstelsel (CZS) dat de hersenen en het ruggenmerg verbindt, waar sensorische en motorische impulsen worden doorgegeven - dit is de fysiologische basis van onze ervaring van de wereld. Het CZS bestaat uit twee systemen, het parasympathische zenuwstelsel (PNS) en het sympathische zenuwstelsel (SNS), het mechanisme haalt je uit een crisis. Mensen die een trauma hebben meegemaakt, brengen weinig of geen tijd door in het PZS: hun lichaam is geactiveerd en klaar om te vechten. Evenzo, wanneer een persoon met een onveilige hechtingsstijl van streek is, leeft hij in de SNS en reageert hij om veiligheid te bereiken. Trauma berooft je van je veilig voelen in je lichaam. Wanneer je vecht met je significante ander, breng je misschien oude wonden binnen zonder je er bewust van te zijn. Om te herstellen van de ervaring, moeten de geest, het lichaam en de hersenen ervan overtuigd zijn dat je veilig bent.
Wat moet ik nu doen?
- Vertragen: haal diep adem en adem langer uit, waardoor uw CZS wordt gereset. Het is onmogelijk om trauma te voelen in een ontspannen lichaam.
- Leer je lichaam: Yoga, Tai Chi, Meditatie, Therapie, etc. zijn allemaal manieren om je bewust te worden van je lichaam en geest.
- Besteed aandacht aan de behoefte dat niet wordt nagekomen en communiceer dat met je partner. Door onder het gedrag te kijken, kun je elkaar beter begrijpen.
- Communiceren: Bespreek met je partner welke dingen je van streek maken, identificeer je triggers voor woede, verdriet, enz. Als je een gevoel voelt, identificeer dan wat er gebeurde voorafgaand aan datgene waardoor je het gevoel kreeg
- Neem een pauze: neem een adempauze van 5-20 minuten bij een ruzie die nergens toe leidt, kom dan terug en praat.
- Tel terug vanaf 20, zal het gebruik van je logische kant van je hersenen helpen om de geest in evenwicht te brengen die wordt overspoeld met de emotionele kant.