Inhoud
- Ons huwelijksverhaal
- Het begin van onze langeafstandsrelatie
- Het ontbrekende aspect van onze langeafstandsrelatie
- Touch armbanden voor koppels
- De magie van bond armbanden
Het getrouwde leven is zwaar. Bovendien, als het huwelijksleven op het punt staat een langeafstandsrelatie te overleven, wordt het des te moeilijker.
In een huwelijk verloopt soms alles volgens plan, en andere keren kom je vast te zitten terwijl je door een moeilijke periode worstelt. Het helpt niet.
Het leven heeft zijn ups en downs, en het huwelijk is een levenslange deal.
Leren omgaan met de inherente problemen die van tijd tot tijd opduiken, maakt deel uit van de ervaring om samen op te groeien tot een volwassen stel.
Ons huwelijksverhaal
Onze reis begon met de gebruikelijke beproevingen voor pasgetrouwden, dus we namen het eeuwenoude advies op, we verbeterden onze communicatie, ontwikkelden gezonde gewoonten en begonnen een routine van het onderhouden van onze relatie.
Het klinkt zo klinisch op papier, maar we gedijen goed door in elkaars gezelschap te zijn en samen te genieten van ons nieuwe leven.
Toen kwam de periode van ons huwelijk waar niemand ons voor had gewaarschuwd omdat het niet het traditionele scenario is. Mijn man kreeg een geweldige baan aangeboden in het hele land, en we konden het gewoon niet afslaan.
Het loon was veel meer dan we hadden kunnen hopen, maar ik wist dat het zijn droombaan was en dat het zijn droombaan was, en hij zou deze kans misschien niet meer krijgen als ik hem zou vragen om het door te geven.
Dat kon ik hem gewoon niet afnemen, maar ik kon ook niet de sprong wagen om mijn hele leven te ontwortelen en hem te volgen, in ieder geval meteen. Het was zo'n onzekere tijd in onze relatie.
We hebben dit geen moment als een bedreiging voor ons huwelijk beschouwd. Als andere koppels het konden laten werken, zouden wij dat ook kunnen.
Het zou niet voor altijd zijn, totdat we de tijd hadden om een nieuw huis op te zetten en de stabiliteit om te weten dat zijn baan alles zou zijn wat we hadden gehoopt dat het zou zijn.
Het begin van onze langeafstandsrelatie
Eindelijk kwam de dag dat hij de grote stap zette. We hadden ons zo goed mogelijk voorbereid met advies van onze vrienden en familie.
We hebben ervoor gezorgd dat we wekelijkse videogesprekken in verschillende tijdzones hebben gepland. We sms'ten dagelijks wanneer we een moment hadden en wilden verbinden, en de eerste paar weken was het niet zo erg.
We gebruikten alle tools om onze intimiteit te behouden die we konden bedenken, en in die tijd hadden we nog niet gehoord van bond-armbanden.
Ik dacht dat we het allemaal hadden uitgevogeld voor onze langeafstandsrelatie, totdat hij terugkwam voor zijn eerste maandelijkse bezoek. En het heeft me gevloerd.
Ik denk dat we verstrikt raakten in de opwinding van de eerste grote stap, en de adrenaline was niet uitgewerkt tot we die eerste maand doorkwamen.
Nadat ik hem had gezien en vastgehouden en een tijdje in zijn aanwezigheid was, was het ondraaglijk om hem voor de tweede keer te zien vertrekken.
Als je ooit een langeafstandsrelatie hebt gehad, weet je over wat voor soort pijn ik het heb.
Het ontbrekende aspect van onze langeafstandsrelatie
Ik wist niet wat er ontbrak, maar ik wist dat hij het ook voelde en te bang was om het ter sprake te brengen. Ik heb er mijn hersens over gebroken.
We spraken elke dag, of in ieder geval zo vaak als we gewoonlijk deden als hij thuis was, communicatie leek niet het probleem te zijn. Ik zag hem ook, en hij was altijd in mijn contacten, en onze videogesprekken hielpen die kloof te overbruggen.
Ik had een klein beetje van zijn eau de cologne die ik bij mijn make-upstation bewaarde. Ik had al die kleine herinneringen, en ik wist dat hij de zijne hield, maar het voelde gewoon niet hetzelfde.
We konden niet één zintuig vervullen: de aanraking en het comfort van de aanwezigheid van de significante ander.
Het was meer dan alleen de omhelzing van iemand van wie je houdt, en als hij thuis was, waren er van die kleine schouderklopjes of kusjes op de wang.
Het waren die spontane momenten waarop ik zijn aanraking voelde en de mooie verbinding die het veroorzaakte.
Touch armbanden voor koppels
Ik begon onderzoek te doen naar non-verbale communicatie, vooral aanrakingscommunicatie, nadat ik me realiseerde wat we misten in onze langeafstandsrelatie. Ik wist dat we niet de eersten waren die uitgehongerd raakten na een langdurige scheiding.
Dit was toen ik HEY-armbanden tegenkwam, en terugkijkend is dit waarschijnlijk het hulpmiddel dat ons heeft geholpen ons huwelijk nieuw leven in te blazen.
We kregen een bijpassend paar en synchroniseerden ze zodat wanneer hij zijn armband aanraakte, ik een zachte greep op mijn pols zou voelen, en ik hem hetzelfde gevoel ook kon geven.
Dit kleine beetje technologie dat zo intuïtief en natuurlijk leek, kon doen wat uren sms'en of nachten videobellen niet kon. Het sloot eindelijk de kloof die zich tussen ons vormde.
We lachen er nu om. Hoe we al deze conventionele apparaten en traditioneel advies hebben uitgeprobeerd voor ons zeer moderne probleem, maar we zijn er nu tenminste.
Het is moeilijk om te communiceren wat de bond-armbanden precies konden doen, dus ik zal je een voorbeeld geven.
Als ik 's ochtends mijn kopje koffie drink, is het ongeveer wanneer hij thuiskomt van zijn werk. In het verleden gaf hij me gewoon een goede avondzoen en ging een tijdje bij me zitten, tv kijken of zijn eigen ding online doen.
Hij was begonnen met deze kleine anekdotes van zijn werk om me te sms'en tijdens zijn woon-werkverkeer, zijn manier om zijn afwezigheid in te halen. Maar op dat moment maakte ik het ontbijt klaar of maakte ik me klaar om te gaan werken, dus ik las het pas een uur of zo later toen ik aan het werk was en hij zich klaarmaakte om naar bed te gaan.
Zo'n simpele kleine ontkoppeling is onvermijdelijk in elke langeafstandsrelatie, maar het telt in de loop van de tijd op, en het geeft ons het gevoel dat we een andere wereld hebben. Nu draag ik mijn HEY-armband en als ik de zachte kneep in mijn pols voel, weet ik dat hij op dat moment net aan mij dacht.
Ik ken zijn schema nu waarschijnlijk beter dan voorheen. Hij vindt het leuk om me een beetje aan te raken tijdens zijn ochtend- en avondwerk. Ik stuur hem een 'touch' op mijn pauzes op het werk, of gewoon om op hem te reageren, zodat hij weet dat ik hem voelde.
Dat is een van de schoonheden van aanraakarmbanden. We hadden geen moeite meer om een telefoontje binnen te dringen of onsamenhangende sms'jes te sturen om de afstand en tijdsverloop te compenseren.
De magie van bond armbanden
De bond-armbanden gaven ons een eenvoudige oplossing voor ons grootste probleem, en we konden het gebruiken wanneer we maar wilden. Ze zijn zo comfortabel dat ik ze de hele dag kan dragen, en door het ontwerp past het bij de meeste van mijn outfits.
Iedereen die ernaar keek, nam aan dat het een chique polshorloge was, en ik gaf er de voorkeur aan dat het zo bleef, zodat het een ding kon blijven, alleen tussen ons tweeën.
Op dit moment heb ik geen idee wat ik zou doen zonder mijn HEY-armband en de kracht van aanraking.
Ik heb de afgelopen weken aan social distancing gedaan en ik weet zeker dat ik zonder hem zelfs de lichtste aanraking niet had kunnen ontvangen, vooral omdat ik technisch gezien alleen leef zonder hem.
Het kwam ook met de perfecte timing, omdat hij reizen mijdt, we hebben elkaar niet kunnen ontmoeten voor onze gebruikelijke maandelijkse reünies.
Het is echt het beste voor ons allebei, zowel vanuit het perspectief van de relatie als vanuit ons gezondheidsperspectief. En het zou zoveel meer pijn hebben gedaan als ik niet die zachte aanraking aan mijn zijde had gehad, alsof hij mijn pols vastpakt voor een klein, ondersteunend gebaar.
Ik heb tegenwoordig zelden het gevoel dat ik alleen ben, en gek genoeg voel ik zijn aanwezigheid waarschijnlijk meer dan wanneer hij thuis was geweest.
Ik weet dat waar hij ook is in de wereld, ik hem kan laten weten dat ik aan hem denk, dat ik van hem hou en dat ik er voor hem ben, ook al betekent 'daar' voorlopig een paar duizend kilometer verderop.
Ik heb nooit geweten hoeveel invloed zijn afwezigheid op me had, hoe de langeafstandsrelatie zoveel aspecten van mijn leven beïnvloedde, totdat ik deze HEY-armbanden te pakken kreeg.
Hoewel hij er een hekel aan heeft om zich druk te maken over deze sentimentele dingen, vertelde hij me verrassend genoeg dat hij er ook zo over dacht.
Hij zou nooit echt zijn droombaan kunnen beleven met onze langeafstandsrelatie, zonder mij aan zijn zijde. Maar met de hulp van onze obligatiearmbanden zijn we een stap dichter bij dat doel.
Bekijk deze video voor meer tips over het overleven van een langeafstandsrelatie.