Inhoud
- Overleven huwelijk met een gedetineerde echtgenoot
- Een gezond huwelijk en een stabiele mentale status handhaven
Ze zeggen dat het eerste huwelijksjaar het gemakkelijkste jaar is dat je samen zult hebben. Alles is nieuw. Je leert over elkaar. En hey, de seks is ook niet al te armoedig.
Een wijze vriend van mij, die zelf ongeveer 30 jaar getrouwd was, zei ooit: "In het eerste jaar van het huwelijk kun je geen genoeg van elkaar krijgen, je kunt hem gewoon opeten, en gedurende de volgende 20 jaar zul je wou dat je had."
Kortom, alles wat mijn narcistische ex niet was. Er was maar één klein addertje onder het gras om mijn droom uit te laten komen... Hij stond op het punt naar de gevangenis te gaan.
Ik ontmoette mijn man kort nadat hij was ontsnapt aan een 12 jaar durende gewelddadige relatie. Ronnie was een antwoord op mijn gebeden. Hij is aardig, attent, lief, zachtaardig, attent, gepassioneerd, enz.
Nu weet ik wat sommigen van jullie denken: "Omg, hoe kan deze crimineel een antwoord zijn op je gebeden?". Laat me je daar stoppen.
Mijn man is geenszins engelachtig; hij is echter een goede man die zijn leven probeert te veranderen. Hij maakte al stappen naar een betere toekomst voordat ik op de foto kwam.
Zonder al te aandachtig in zijn persoonlijke zaken te duiken, wil ik alleen maar zeggen dat mijn man in de gevangenis een niet-gewelddadige kleine misdaad/drugsdelinquent is die zijn schuld aan de samenleving aan het afbetalen is.
Hij was al clean voordat hij me ontmoette; hij werd echter nog steeds veroordeeld tijdens ons eerste 'verkering', om zo te zeggen.
Overleven huwelijk met een gedetineerde echtgenoot
Mijn man zit momenteel in de provinciegevangenis in de stad waar we wonen. Sinds de 4e woont hij er in totaal 8 lange, inspannende maanden.
Hoewel ik wist van zijn verleden en gevangenisstraf, zei ik nog steeds: "Ja", op die eeuwenoude vraag of ik de rest van voor altijd met deze man wilde doorbrengen, en voor de goede orde, ik zou dat graag doen opnieuw.
Toen het huwelijk eenmaal was uitgesproken en alle vleselijke lust zijn beloop had, begon ik na te denken over het overleven van het huwelijk en hoe om te gaan met een opgesloten geliefde.
Mijn ex was mentaal en fysiek beledigend jegens mij gedurende de 12 jaar dat we samen waren. We waren bij elkaar gekomen toen ik 17 was. Ik was nog niet eens klaar met de middelbare school. Ik zou er voor iedereen dieper op ingaan, maar dat is een verhaal voor een andere dag.
Hoe dan ook, Ronnie was pas mijn 3e echte vriend, en mijn eerste man en ik waren nog nooit met iemand geweest die eerder "tijd" moest doen.
Ik was erg onwetend over het hele proces voor zijn arrestatie. Dus de gedachten die door mijn hoofd schoten en me vertelden wat ik kon verwachten en hoe ik me bij alles moest voelen, grepen naar strohalmen.
Ik wist dat #1 ik minstens een jaar zonder seks zou moeten en #2 dat ik voor de eerste keer in mijn leven alleen zou leven en alle rekeningen zou betalen.
Pssshh.... Helemaal niet erg. Ik raakte eerlijk gezegd gewend aan het idee dat mijn echtgenoot net zo'n actieve seksuele drang had als ikzelf (ex was 10 jaar ouder met gezondheidsproblemen).
Ook had ik mezelf financieel gesteund voordat ik echt 18 werd (niet het beste thuisleven, nogmaals, een ander verhaal voor een andere dag). HA! Was ik een verkeerde Chica.
Dames en heren die dit lezen, hebben hun partner opgesloten voor hoe lang en om welke reden dan ook, ik wil beginnen met jullie te applaudisseren. Dit is het moeilijkste, meest stressvolle en meest hulpeloze jaar van mijn volwassen leven geweest.
Ook al Recent onderzoek hebben bevestigd dat opsluiting de kans op echtscheiding drastisch verhoogt en verandert de beloningen en kosten van het huwelijk en de relatieve aantrekkelijkheid van alternatieve partners.
Iets waar mijn schoonmoeder me voor waarschuwde voordat hij ooit naar binnen ging, was dat als het slecht kan gaan, het zal gebeuren terwijl hij daar is en niets kan doen om te helpen, jongen had ze gelijk!
Ik ben waarschijnlijk in totaal 6 keer verhuisd (Moving freaking sucks!), mijn hond stierf (RIP Bowser), ik verloor niet één, niet twee, maar drie banen om verschillende redenen, heb twee voertuigen meegemaakt, een auto-ongeluk zou ik moeten doen' t hebben overleefd, een boom viel door een dak en raakte mijn voet (ik kan dit niet verzinnen), enz. Je ziet waar ik hiermee naartoe wil, ik weet het zeker.
Haal eerst diep adem en rol met de stoten, baby, want stress en gek worden zal geen enkel obstakel oplossen waarmee je momenteel wordt geconfronteerd.
Ik leidde een piloot op de snelweg van mijn kleine geboorteplaats toen ik mijn man ontmoette en ook toen hij voor het eerst werd gearresteerd.
Oh, had ik al gezegd dat ik lijd aan een bipolaire stoornis (alweer een ander verhaal). Hoe dan ook, ik verloor mijn baan de dag erna omdat hij op hun eigendom was gearresteerd en ik vertegenwoordigde hen.
Super goed! Ik had er bijna 2 jaar gewerkt en heb ook heel hard gewerkt voor de leidinggevende functie die ik daar bekleedde. Daar gaan mijn financiën.
Het duurde niet lang voordat ik me realiseerde dat terwijl ik me mentaal had voorbereid op het gebrek aan seks, Ik had geen moment gedacht aan de gebrek aan intimiteit Ik stond op het punt te volharden.
Een gezond huwelijk en een stabiele mentale status handhaven
Het is niet gemakkelijk geweest. Ik zeg je, huwelijken zijn moeilijk, maar ik kan zeggen dat we nog niet ons eerste grote gevecht hebben gehad. Vertrouwen is de sleutel in een situatie als deze.
Een ding dat me is opgevallen en dat Ronnie een paar keer heeft genoemd, verergerd omdat hij met hen in een cel zit, is dat mensen dat verliezen zodra ze opgesloten zitten.
Mensen die al jaren samen zijn, hebben samen kinderen, hebben onmiddellijk deze problemen die ze nog nooit eerder hebben gehad, bovenop de al duidelijke stress van het alleen zijn binnen of buiten.
Ze beginnen degene die op de vlucht is te beschuldigen van rondrennen, en ze moeten hun kinderen tegen hen opzetten, want waarom wilden ze anders niet met hen praten.
Het is zo'n trieste situatie als je er geen vertrouwen in hebt dat ze je goed zullen doen terwijl je uit elkaar bent, ga je gang en stop met het verspillen van elkaars tijd.
Een andere belangrijke aanwijzing die ik geneigd ben te geven, is ervoor te zorgen dat je op alle mogelijke manieren met elkaar in contact blijven. Gelukkig voor ons hadden ze een app uitgebracht waarmee we konden sms'en, videochatten en elkaar konden bellen.
Het is echter belachelijk duur, dus voor degenen zonder dat soort financiering, kun je ze altijd elke dag schrijven, zodat je elk IETS voor elkaar ontvangt.
En als je bij jezelf denkt dat je geen tijd hebt om elke dag te schrijven en bla bla bla, bewaar het dan. Je maakt tijd voor de mensen voor wie je tijd wilt maken.
Door er contact mee te houden, krijgt u niet alleen gemoedsrust, maar laat u elkaar ook weten dat de ander aan hen denkt. In deze situatie leerde ik vrij snel dat het de kleine dingen kunnen zijn die je ervan weerhouden krankzinnig te worden en het huwelijk te overleven.
Het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services publiceerde in hun onderzoek dat: opsluiting kan een diepgaande invloed hebben op de intimiteit en toewijding in een relatie.
Beperkte bezoekuren, geen privacy en beperkt of geen fysiek contact bemoeilijken het aangaan van intieme relaties.
Voor degenen onder u die het niet weten, zoals mijn man er graag naar verwijst, een ander advies dat ik zou willen geven is dat foto's een wereld van verschil kunnen maken.
Ik heb mijn man sinds oktober tientallen foto's gestuurd en hij is er helemaal weg van. Foto's van het 22e verjaardagsfeestje van zijn broer, onze nicht en neef, veel van mij (zijn idee, lol), en foto's van ons samen (bruiloft, onze ringfoto, geloften, enz.).
We hebben ook samen verschillende boeken gelezen en verschillende "sexy berichten" zoals hij ze heeft genoemd, heen en weer gestuurd. Zoals ik al eerder zei, het zijn de kleine dingen die ervoor kunnen zorgen dat je het niet kwijtraakt.
Door het huwelijk dit eerste jaar te overleven, weten we nu hoe groot onze toekomst zal zijn en dat de ander het waard is. Het is op geen enkele manier, vorm of vorm een gemakkelijke weg geweest, maar we gaan het redden en misschien zelfs beter voor.
Bekijk ook: Hoe om te gaan met de vader van uw kind die in de gevangenis zit.
Laatste woorden
Ik heb het afgelopen jaar veel over mezelf geleerd waar ik voorheen nooit aandacht aan had besteed. Ik was nooit alleen geweest en was er in het begin doodsbang voor, en nu ben ik gaan genieten van mijn eigen gezelschap.
Ik geef mezelf soms niet genoeg krediet. Ik ben een overlevende, en ik hoop dat jij dat ook bent, want als je deze beproeving doormaakt of hebt meegemaakt en als beste uit de bus kwam, dan weet je dat het een strijd is die je nooit eerder hebt meegemaakt.