Inhoud
- Mengen is uitdagender dan een gezin stichten
- Uitdagingen waarmee kinderen worden geconfronteerd
- Problemen aanpakken vanuit het perspectief van een kind
Veel echtparen die hun leven en hun kinderen beginnen te vermengen, doen dat met welkome verwachting en toch ook met enige schroom over deze nieuwe grenzen die ze moeten veroveren. Zoals we weten, kunnen verwachtingen leiden tot teleurstelling als ze doordrenkt zijn met hoge verwachtingen, goede bedoelingen en naïviteit.
Mengen is uitdagender dan een gezin stichten
Het samengaan van twee afzonderlijke families zal voor de meesten een veel grotere en complexere uitdaging zijn dan het creëren van het oorspronkelijke gezin. Dit nieuwe gebied staat bol van onbekende en vaak onvoorziene kuilen en afwijkingen in de weg. Een woord om deze reis te beschrijven zou nieuw zijn. Alles is ineens nieuw: nieuwe volwassenen; kinderen; ouders; nieuwe dynamiek; huis, school of kamer; nieuwe ruimtebeperkingen, argumenten, verschillen en situaties die maanden en zelfs jaren zullen opduiken in deze nieuwe gezinsregeling.
Bij het bekijken van dit panoramische uitzicht op het gemengde gezinsleven, kan er een doolhof van onverwachte problemen zijn om op te lossen en bergen te beklimmen. Kan het proces, in het licht van de enorme uitdagingen die kunnen ontstaan, worden versoepeld zodat zowel de kinderen als de ouders manieren vinden om zich aan te passen?
Uitdagingen waarmee kinderen worden geconfronteerd
Een van de meest significante, belangrijke en potentieel problematische aspecten van het samenvoegen van gezinnen is die welke wordt gecreëerd door de nieuwe rol van stiefouder. Kinderen van verschillende leeftijden worden plotseling geconfronteerd met een nieuwe volwassene die de rol van ouder in hun leven op zich neemt. De term stiefmoeder of stiefvader logenstraft de realiteit van die rol. Ouder worden van andermans kinderen wordt niet gedaan door wettelijke documenten en woonarrangementen. De veronderstelling die we maken dat een nieuwe echtgenoot een nieuwe ouder impliceert, is er een die we goed zouden doen om te heroverwegen.
Biologische ouders hebben het enorme voordeel dat ze hun relatie met hun kinderen bijna vanaf de conceptie onderhouden. Het is een interpersoonlijke band die in de loop van de tijd is opgebouwd en is voortgekomen uit enorme hoeveelheden liefde en vertrouwen. Het gebeurt bijna onzichtbaar, zonder dat partijen zich er ooit van bewust zijn dat hun bereidheid om deel te nemen aan het ouder-kindduet van moment tot moment, van dag tot dag, jaar na jaar wordt gesmeed. Wederzijds respect en het geven en nemen van troost, begeleiding en voeding wordt geleerd tijdens vele momenten van verbinding en wordt de basis van gezonde, functionele interacties tussen ouders en kinderen.
Wanneer een nieuwe volwassene deze relatie aangaat, is hij of zij noodzakelijkerwijs leeg van die voorgeschiedenis die de band tussen ouder en kind heeft gecreëerd. Is het redelijk om te verwachten dat kinderen ondanks dit diepgaande verschil plotseling een ouder-kind-vorm van interactie aangaan met deze nieuwe volwassene? Stiefouders die voortijdig beginnen met het opvoeden van kinderen, zullen ongetwijfeld tegen deze natuurlijke barrière aanlopen.
Problemen aanpakken vanuit het perspectief van een kind
Veel problemen in verband met stiefouderschap kunnen worden vermeden als de zaken worden aangepakt vanuit het perspectief van het kind. De weerstand die kinderen voelen wanneer ze leiding krijgen van een nieuwe stiefouder is zowel natuurlijk als passend. De nieuwe stiefouder heeft nog niet het recht verdiend om ouder te zijn voor de kinderen van zijn of haar echtgenoot. Om dat recht te verdienen, zullen maanden en zelfs jaren van dagelijkse interacties nodig zijn, wat de bouwstenen zijn van elke relatie. Na verloop van tijd kunnen stiefouders het wederzijdse vertrouwen, respect en vriendschap beginnen te smeden, wat essentieel is voor een solide en bevredigende relatie.
De oude pedagogie dat kinderen leiding of discipline moeten krijgen van elke volwassene is nu al lang verlaten ten gunste van een meer respectvolle, oprechte benadering die consistent is met de stadia van menselijke ontwikkeling. Kinderen zijn erg gevoelig voor de subtiele nuances van relaties en de mate waarin aan hun behoeften wordt voldaan. Een stiefouder die even gevoelig en empathisch is voor de behoeften van het kind, zal inzien hoe moeilijk het is om ouder te worden voordat het kind er klaar voor is.
Neem de tijd om een vriendschap op te bouwen met nieuwe stiefkinderen; respecteer hun gevoelens en zorg voor voldoende ruimte tussen uw verwachtingen en hun behoefte om te reageren. Vermijd als volwassene die in deze nieuwe gezinssituatie verblijft, te denken dat de kinderen zich moeten aanpassen aan zowel de aanwezigheid als de voorkeuren van een stiefouder in opvoedingskwesties. Zonder voldoende tijd te nemen om het fundament van deze nieuwe relatie op te bouwen, kunnen alle pogingen om ouderlijke begeleiding en structuur op te leggen, opzettelijk en terecht worden weerstaan.
Stiefouders moeten eerst echt vertrouwd raken met de kinderen van hun partner en een echte vriendschap koesteren. Wanneer die vriendschap niet belast wordt met een kunstmatige machtsdynamiek, kan ze bloeien en groeien naar een liefdevolle, wederkerige band. Zodra dat gebeurt, zullen stiefkinderen natuurlijk die noodzakelijke momenten accepteren waarop ouderlijke begeleiding plaatsvindt wanneer ze worden aangeboden door een stiefouder. Wanneer dat is bereikt, wordt een echte vermenging van ouders en kinderen bereikt.