Inhoud
- Wat is het oudervervreemdingssyndroom?
- Hoe begint het?
- Zijn vader werd de "slechte" kerel
- Hij werd de spreekbuis van zijn moeder
- Dave's verhaal is niet zo zeldzaam
- Hersenspoeling
- De strijd met een laag zelfbeeld en depressie
- Moedig kinderen aan om verbonden te zijn met de andere ouder
Dave was ongeveer 9 of 10 toen zijn ouders gingen scheiden. Hij was niet al te verrast, want er waren veel spanningen en conflicten in het huis, maar toch ging het gezin uit elkaar en dit viel hem zwaar. Hij bleef in het huis wonen dat hij gewend was bij zijn moeder, wat erg fijn was. Hij kon op zijn school blijven en in de buurt waar ook de meeste van zijn vrienden woonden. Hij hield van zijn huis, zijn huisdieren en vrienden en afgezien van incidentele bezoeken met zijn vader, was hij in zijn comfortzone.
Hij realiseerde zich pas toen hij achter in de twintig was dat hij vreselijk was mishandeld door zijn moeder. Hoe kon iemand niet weten dat ze werden misbruikt? Welnu, het soort misbruik dat hij meer dan de helft van zijn leven moest doorstaan, was het subtiele en onopvallende misbruik dat Parent Alienation of Parent Alienation Syndrome (PAS) wordt genoemd.
Wat is het oudervervreemdingssyndroom?
Het is een vorm van mentale en emotionele mishandeling die niet per se sporen of littekens aan de buitenkant heeft. Verdergaand, alles wat in het rood is geschreven, zijn tekenen en symptomen van PAS.
Hoe begint het?
Het begon heel langzaam. Moeder zou hier en daar een paar negatieve dingen over vader zeggen. Bijvoorbeeld: "je vader is te streng", "je vader begrijpt je niet", "je vader is gemeen". Na verloop van tijd werd het een beetje erger toen moeder dingen tegen Dave zei alsof ze eenzaam was, ze zich zorgen maakte over de financiën en Dave zou gebruiken om informatie te krijgen over het privéleven van zijn vader. Vaak hoorde Dave zijn moeder aan de telefoon praten en slechte dingen zeggen over zijn vader. Bovendien zou moeder Dave dagen of weken later naar de dokter of de adviseur brengen zonder het zijn vader te vertellen. Ze functioneerde onafhankelijk van de voogdijovereenkomst. Zijn vader woonde een paar steden verderop en langzaam maar zeker wilde Dave er steeds minder tijd doorbrengen. Hij zou zijn vrienden missen en zich zorgen maken dat zijn moeder alleen zou zijn.
Zijn vader werd de "slechte" kerel
In de loop der jaren zijn er meer dingen gebeurd. Dave's vader had de neiging hem te straffen voor slechte cijfers en moeder had de neiging om meer 'begrijpend' te zijn voor zijn strijd op school. Elke poging om Dave te straffen voor zijn slechte cijfers of slecht gedrag zou worden ondermijnd door Dave's moeder. Dave's moeder zou Dave vertellen dat zijn vader onredelijk en oneerlijk was in zijn discipline, daarom was Dave's vader de 'slechterik'. Dave's moeder werd zijn beste vriend. Hij kon haar alles vertellen en had het gevoel dat hij niet echt open kon staan voor zijn vader, waardoor de tijd met zijn vader steeds ongemakkelijker werd.
Het misbruik nam echt toe toen Dave 15 was. Zijn vader had wat zakelijke problemen gehad. Hij was niet op de hoogte van de details, maar het leek behoorlijk intens. Dave's vader moest bezuinigen op zijn uitgaven en had het extreem druk om zijn carrière weer op te bouwen. Het was in deze tijd dat Dave's moeder meer van de wettigheid begon te delen waar zijn vader bij betrokken was. Let wel, ze kende de details niet, maar voelde zich gerechtigd om haar aannames als feiten te delen. Ze begon zelfs Dave leugens te vertellen over de scheiding, haar financiële stressfactoren die zijn "vaders schuld" waren, ze zou Dave e-mails en sms-berichten laten zien die Dave's vader naar haar stuurde, en een hele reeks andere verzinsels waardoor Dave steeds meer angst. Dave's worsteling op school, depressie, een laag zelfbeeld en te veel eten werden steeds destructiever. Ten slotte, omdat het leek alsof papa de reden was waarom Dave zo worstelde, besloot hij dat hij zijn vader helemaal niet wilde zien.
Hij werd de spreekbuis van zijn moeder
Uit wat nergens leek, nam moeder vervolgens contact op met haar advocaat en begon de bal aan het rollen in het wijzigen van de voogdijovereenkomst. Toen Dave's vader zich weggeduwd begon te voelen, vroeg hij Dave wat er aan de hand was en waarom Dave zo boos op hem was. Dave deelde stukjes en beetjes van wat mama zei en papa begon het gevoel te krijgen dat mama op een missie was om Dave voor zichzelf te houden. De dingen die Dave tegen zijn vader zei, klonken precies zoals de woorden die Dave's moeder in het verleden tegen zijn vader zou zeggen en zeggen. Dave was de spreekbuis van zijn moeder geworden. Ze probeerde met opzet Dave van zijn vader af te wenden en hij wist niet goed hoe hij het moest stoppen of Dave kon helpen zien wat er aan de hand was. Dave's vader wist dat zijn moeder bitter was door de scheiding (ook al was zij degene die om de scheiding vroeg). Dave's vader wist dat ze het nooit eens waren geworden over opvoedingsstijlen en dat er veel onverenigbaarheden waren tussen hen, maar hij had nooit gedacht dat ze met opzet zou proberen Dave tegen hem op te zetten.
Dave's verhaal is niet zo zeldzaam
Het is triest maar waar dat veel gescheiden ouders hun kinderen opzettelijk of onopzettelijk tegen hun ex opzetten. Tenzij er sprake is van gedocumenteerd misbruik waarbij een kind geen tijd met beide ouders zou moeten doorbrengen, is het tegen de wet als een ouder die de voogdij heeft, verstoringen veroorzaakt in de relatie van een kind met de andere ouder. Wat Dave's moeder deed, wat een duidelijke vorm van mentale en emotionele mishandeling is, was gericht op Dave's vader en Dave van hem vervreemden. Dave's moeder leerde Dave subtiel dat zijn vader de 'slechte' ouder was en zij de 'perfecte' ouder.
Hersenspoeling
Dit wordt het oudervervreemdingssyndroom genoemd, maar ik zou het willen vereenvoudigen en het willen noemen wat het is, hersenspoeling. Dus wat nu, wat ter wereld had Dave's vader kunnen doen of doen nu Dave ouder is?
Om te weten wat we moeten doen, moeten we hersenspoeling eerst begrijpen. In Dave's situatie gebruikte zijn moeder isolatie en intense invloed van zijn perceptie van zijn vader met de leugens en negatieve uitspraken. Helaas, en heel jammer, kon Dave's vader niet veel doen. Hij deed voortdurend pogingen om in contact te blijven met Dave door hem mee uit eten te nemen of naar sportevenementen. Hij probeerde het isolement zoveel mogelijk te beperken door via sms'jes en speciale dates met zijn zoon in contact te blijven. In die tijd hield Dave's vader gewoon van hem en was geduldig (volgens de aanmoediging van zijn therapeut). Dave's vader zocht steun en begeleiding zodat hij het niet per ongeluk erger maakte met Dave.
De strijd met een laag zelfbeeld en depressie
Toen Dave ouder werd en volwassen werd, bleef hij worstelen met een zeer laag zelfbeeld en eetstoornisgedrag. Zijn depressie hield ook aan en hij realiseerde zich dat zijn problemen zijn leven in de weg stonden. Op een dag had hij zijn "moment van helderheid". Wij professionals noemen het graag het 'aha'-moment. Hij wist niet precies waar, wanneer of hoe het gebeurde, maar op een dag werd hij wakker en miste zijn vader echt. Hij begon meer tijd met zijn vader door te brengen, belde hem wekelijks en begon een herverbindingsproces. Pas toen Dave zijn moment van duidelijkheid had, kon Dave's vader echt alles doen om de vervreemding/hersenspoeling te bestrijden.
Dave had eindelijk weer contact met zijn aangeboren behoefte om van beide ouders te houden en door beide ouders geliefd te worden. Met dit bewustzijn zocht Dave zijn eigen therapie en begon het proces van genezing van het misbruik dat hij door zijn moeder had ondergaan. Uiteindelijk kon hij met haar praten over wat hij had geleerd en meegemaakt. Het zal lang duren voordat zijn relatie met zijn moeder hersteld is, maar hij is in ieder geval verbonden met beide ouders en verlangt ernaar om beide te kennen en gekend te worden.
De tragedie in dit verhaal is dat kinderen een aangeboren behoefte en verlangen hebben om van beide ouders te houden en door beide ouders geliefd te worden. Een scheiding verandert daar niets aan. Voor iedereen die dit artikel leest, zet uw kinderen op de eerste plaats.
Moedig kinderen aan om verbonden te zijn met de andere ouder
Als u en uw echtgeno(o)t(e) uit elkaar zijn of gescheiden zijn, moedig uw kinderen dan aan om zoveel mogelijk contact te hebben met de andere ouder en binnen de wettigheid van de voogdijovereenkomst. Wees consistent en flexibel, want relaties hebben tijd nodig om te groeien en zich te ontwikkelen. Spreek nooit negatief over de andere ouder in het bijzijn van het kind of binnen gehoorsafstand van het kind. Zoek alsjeblieft hulp voor alle onopgeloste problemen die je hebt met je ex, zodat je persoonlijke problemen niet overslaan op de kinderen. Het belangrijkste is dat als er geen bewijs van misbruik is, steun dan de relatie van uw kinderen met de andere ouder. Kinderen vragen nooit om een scheiding. Ze vragen er nooit om dat hun familie uit elkaar wordt gehaald. Kinderen van echtscheiding die ouders hebben die respect en gemeenschappelijke beleefdheid behouden, passen zich hun hele leven veel beter aan en hebben gezondere langdurige relaties. Zet kinderen en hun behoeften op de eerste plaats. Is dat niet wat het betekent om ouder te zijn?