Inhoud
"Kunnen we praten?" Dit is een bekende uitspraak onder stellen. Communicatie is belangrijk in elke relatie, of het nu thuis of op het werk is, maar om ervoor te zorgen dat communicatie zijn werk kan doen om conflicten op te lossen en begrip te verdiepen, moeten beide mensen praten.
Vaak is dat niet het geval. Vaak wil de ene persoon praten en de andere wil praten vermijden. Mensen die praten vermijden, geven redenen om niet te praten: ze hebben geen tijd, ze denken niet dat het zal helpen; ze denken dat hun echtgenoten of partners gewoon willen praten zodat ze hen kunnen beheersen; ze zien het verlangen van hun partner om te praten als een zeurende of neurotische vraag naar aandacht.
Waarom communiceren mensen niet?
Soms zijn mensen die niet willen praten workaholics die geloven in actie, niet praten, en hun hele leven wordt dus besteed aan werken of andere projecten doen. Soms zijn ze boos en houden ze zich terug omdat ze wat wrok koesteren tegen hun partner. Soms stemmen ze ermee in om te praten, maar doen ze alleen de bewegingen om hun partners te sussen; dus er vindt geen echte vooruitgang plaats.
De belangrijkste oorzaak van mensen die niet willen praten, is echter dat ze niet willen opgeven dat ze gelijk hebben.
Confucius zei ooit:
"Ik heb heinde en verre gereisd, en ik moet nog een man vinden die het oordeel over zichzelf kan brengen."
Het lijkt erop dat de meeste mensen de dingen op hun manier willen zien, en dat ze niet geïnteresseerd zijn in gesprekken die ertoe kunnen leiden dat ze hun kostbare standpunt moeten opgeven. Ze zijn alleen geïnteresseerd in winnen, niet in het geven en nemen van echt authentieke communicatie.
Dit geldt niet alleen voor partners die niet willen praten.
Partners die wel willen praten, zijn vaak alleen geïnteresseerd in het overtuigen van hun partner dat ze gelijk hebben, onder het mom van een 'open' discussie.
Dit kan een andere reden zijn waarom hun partner niet wil praten. In dit geval doet de partner die wil praten alleen maar alsof, maar wil hij in werkelijkheid helemaal niet praten (een constructieve dialoog aangaan). Het komt erop neer dat de persoon die niet wil praten, ofwel de persoon kan zijn die weigert te praten, ofwel de persoon die doet alsof hij wil praten.
Er zijn twee aspecten van dit probleem:
(1) identificeren van de persoon die niet wil praten,
(2) die persoon aan het praten krijgen.
Het eerste aspect is misschien wel het moeilijkst. Om de persoon te identificeren die niet met je wil praten; je moet bereid zijn objectief naar jezelf te kijken. Als u bijvoorbeeld de persoon bent die wil praten, zal het moeilijk voor u zijn om vast te stellen dat u niet echt gemotiveerd bent om zoveel te praten dat uw partner uw standpunt ziet en luistert naar uw eisen over verandering zijn of haar gedrag.
Als jij degene bent die voortdurend weigert te praten, zal het net zo moeilijk voor je zijn om je excuses op te geven. Je zult denken dat je redenen om niet te praten volledig gerechtvaardigd zijn en niet bereid zijn om er zelfs maar over na te denken of ze te onderzoeken.
"Elke keer dat we praten, leidt het alleen maar tot ruzie?" zult u zeggen, of: "Ik heb hier geen tijd voor!" of: "Je wilt gewoon alles op mij afschuiven en eisen dat ik verander."
Kijk objectief naar jezelf
Dit vereist meer moed dan uit een laaiend vuur springen. Want als je in een laaiend vuur springt, weet je wat erbij komt kijken, maar als je objectief naar jezelf probeert te kijken, word je geconfronteerd met je eigen onbewuste. Je denkt dat je objectief naar jezelf kijkt en weet wat wat is.
Freud was de eerste psycholoog die suggereerde dat het grootste deel van onze geest onbewust is. Dus het bewust maken van wat onbewust is, is het moeilijkste van objectief naar jezelf kijken.
Evenzo moeten mensen die weigeren te praten ook objectief naar zichzelf kijken. Dus voor elke partner, degene die weigert te praten en degene die doet alsof hij wil praten, moeten beiden eerst die eerste stap kunnen zetten om te bepalen of ze echt willen praten of waarom ze niet willen praten.
Als jij de partner bent die wil praten en lang hebt gezocht naar een manier om je partner aan het praten te krijgen, dan is de eerste stap om naar jezelf te kijken. Wat doe je misschien om ervoor te zorgen dat hij niet praat? De beste manier om iemand aan het praten te krijgen die niet wil praten, is door te beginnen met het nemen van verantwoordelijkheid voor je eigen bijdrage aan de zaak.
"Ik denk dat je niet wilt praten omdat je denkt dat ik gewoon een hoop beschuldigingen of eisen ga uiten als we praten", zou je kunnen zeggen. Je toont empathie en kan daarom aangeven dat je op één lijn zit met de ander.
Als jij de persoon bent die weigert te praten, je kunt een soortgelijke tactiek proberen. Als je partner zegt: 'Laten we praten', kun je antwoorden: 'Ik durf niet te praten. Ik ben bang dat ik mijn gelijk moet geven." Of je zegt misschien: "Ik begrijp dat je het gevoel hebt dat ik niet naar je luister, maar ik ben bang om te praten omdat ik in het verleden heb ervaren dat je wilde bewijzen dat je gelijk hebt en ik ongelijk."
Het woord 'ervaren' is hier belangrijk omdat het het gesprek subjectief houdt en zich leent voor verdere dialoog. Als je zei: "Ik ben bang om te praten omdat je in het verleden altijd wilt bewijzen dat ik ongelijk heb en jezelf gelijk." Nu komt de verklaring meer over als een beschuldiging en leidt niet tot dialoog en oplossing.
Om iemand aan het praten te krijgen die niet wil praten, moet je eerst praten op een manier die je niet wilt praten - dat is empathie met je partner in plaats van proberen te manipuleren. Om iemand zover te krijgen dat hij stopt met praten, moet je je inleven in die partner en de intentie tonen om te geven en te nemen.
Ja, het is moeilijk. Maar niemand zei dat relaties gemakkelijk zijn.