Eens, toen ik in een graduate schoolklas zat, vroeg de altijd wijze professor aan de briljante afgestudeerde studenten wat de definitie van liefde was? Alle prima donna's staken hun gretige hand op om het voor de hand liggende antwoord te geven. De professor schudde, zoals zijn gewoonte was, zijn hoofd heen en weer. Toen we geen ideeën meer hadden, zei hij ten slotte: 'Het is simpel. Liefde = Fascinatie + Exclusiviteit.” Fascinatie is de basis voor de oorspronkelijke attractie. Het is niet alleen seksueel en gepassioneerd, maar het verwijst naar een verlangen om steeds meer over je partner te weten. Exclusiviteit betekent dat je liever meer bij je partner bent dan bij wie dan ook ter wereld.
Maar na verloop van tijd vervaagt het gevoel van fascinatie en verlangen naar exclusiviteit. Echtparen brengen zoveel tijd samen door dat het element van exclusiviteit zijn waarde verliest. En aan de fascinatie komt ook een einde als er niets meer over je partner te weten valt.
Nu, wanneer fascinatie en exclusiviteit uit het raam verdwijnen, beginnen koppels getransformeerde gedragspatronen te vertonen. Veranderde gedragspatronen zijn niets anders dan strategieën om het verlies van liefde in een relatie het hoofd te bieden.
Dit is wat koppels doen als de liefde in een relatie afneemt:
1. WEG
We zijn weg van onze partner wanneer we ons op allerlei manieren terugtrekken. We kunnen afstand nemen, worden afgeleid door zorgen over het werk, overmatig roken en misschien wel het ergste van al deze dagen, ons bezighouden met schermverslaving. De laatste omvat tv, Facebook, surfen op internet en ja ... videogames. Soms bouwen beide partijen een parallel huwelijk waarin ze functioneel samenleven, zelfs met kinderen, maar ze hebben zelden een intieme relatie en kunnen aseksueel met elkaar worden.
De ultieme wegstrategie is om buitenechtelijke affaires aan te gaan. Dit leidt tot geheimzinnig gedrag, schaamte en een splitsing van de echtelijke gehechtheid. De partner wordt meestal op een gegeven moment gepakt en laat vaak bewijs achter op zijn / haar mobiele telefoon of computerbureaublad. Het is waarschijnlijk dat dit weggedrag ontstaat door een nauwelijks waarneembare afglijden naar verveling die geen van beide partijen erkent. Het paar kan zelfs naar huwelijkstherapie gaan, maar in sommige gevallen spannen ze samen door hun ware gevoelens van eenzaamheid weg te laten. Dit behoudt het "alsof"-huwelijk, maar beide partijen blijven privé ontevreden.
2. TEGEN
Zoals je je misschien kunt voorstellen, omvat deze strategie agressie, zowel verbaal als fysiek. In plaats van zich terug te trekken om afleiding en verslavingen weg te nemen, worden een of beide partners hyperkritisch naar elkaar toe. Ze kunnen actief anticiperen op wat de ander gaat zeggen of "altijd" en "nooit" beschuldigingen uiten die hun tegenhanger veroordelen. In plaats van gevoelens te bezitten, objectiveert deze strategie de ander als de intieme vijand, die gecontroleerd en gedomineerd moet worden.
Woedeproblemen komen noodzakelijkerwijs naar voren in een dominant/onderdanig huwelijk dat uit balans is geraakt. Alcoholmisbruik kan agressie versterken, wat soms kan leiden tot fysieke escalatie, juridische problemen en uiteindelijk tot echtscheiding. Even ter verduidelijking, het is niet alleen de man die deze strategie overtreedt. Ik heb genoeg gevallen gehad waarin de vrouw haar man tot waanzin drijft met constante klachten en een onrechtverzamelaar wordt van fouten uit het verleden.
3. NAAR
Deze strategie is subtieler en houdt een buitensporige afhankelijkheid van de ene partij op de andere in. Dit gaat veel verder dan exclusiviteit tot het punt waarop een partner het levensbloed van zijn/haar tegenhanger zuigt, vaak betrokken bij het creëren van crises, aandacht trekkend gedrag en eisen voor fysieke intimiteit die de verlangens van de ander negeren. Deze strategie leidt steevast tot weggedrag en vervreemding, tot grote ontsteltenis van de afhankelijke partner die zichzelf als aanhankelijk en liefdevol beschouwt. Als de relatief onafhankelijke partner niet beantwoordt, bijvoorbeeld met teksten, cadeaus, geld of seks, kan de beledigde afhankelijke partner de tegenstrategie gebruiken.
Dit alles lijkt waarschijnlijk pessimistisch. Tot op zekere hoogte houden we ons allemaal bezig met deze strategieën, en het is duidelijk een kwestie van uitersten. Als u en/of uw partner een van deze gedragingen vaak vertoont, moet u naar huwelijkstherapie gaan. Therapie zal je helpen dit gedrag te herkennen en te erkennen, zodat je het kunt aanpassen en aan de behoeften van elke partij kan worden voldaan soms.