Inhoud
- Wat is chronische pijn?
- Hoe werkt dit allemaal in relaties?
- Wat gedaan kan worden?
- Effectief communiceren
- Een gepersonaliseerde pijnschaal
Chronische pijn is een van de nummer 1 oorzaken van invaliditeit in de Verenigde Staten, en hoewel de term verwijst naar een breed scala aan aandoeningen, zijn de problemen waarmee koppels worden geconfronteerd wanneer een partner wordt getroffen door chronische pijn opvallend gelijkaardig. De unieke relationele uitdagingen die chronische pijn met zich meebrengt, zijn grotendeels het gevolg van inconsistentie in activiteiten, wat wrok aanwakkert. Inconsistentie in activiteiten kan worden aangepakt door middel van voorlichting, het opbouwen van vaardigheden op het gebied van pijnbeheersing en opzettelijke, niet-oordelende communicatie.
Wat is chronische pijn?
Elke pijn die 6 maanden of langer aanhoudt, of het nu het gevolg is van een verwonding of een syndroom zoals fibromyalgie, wordt als chronisch beschouwd.
Acute pijn is het directe gevolg van een blessure, terwijl chronische pijn kan aanhouden lang nadat een blessure lijkt te zijn genezen. Fibromyalgie is een voorbeeld van chronische pijn die niet is gekoppeld aan een specifieke verwonding of oorzaak, en personen met deze diagnose brengen vaak jaren door met het horen van artsen en geliefden dat de slopende symptomen waarschijnlijk allemaal in hun hoofd zitten.
Hoe werkt dit allemaal in relaties?
Laten we activiteitsinconsistentie definiëren.
Fibromyalgie is een goed voorbeeld van hoe onvoorspelbaar chronische pijnsymptomen kunnen zijn. De pijnsymptomen, vaak beschreven als een gevoel van een brandende huid, met diepere pijn bij triggerpoints, kunnen in de loop van een bepaalde dag variëren van invaliderend tot nauwelijks merkbaar. Voor de meesten resulteert dit in een destructief patroon van overdrijven op dagen met weinig pijn, alleen om er "voor te betalen" met enkele dagen van ernstig verhoogde symptomen.
Als uw echtgenoot fibromyalgie heeft, kunt u ongelooflijk gefrustreerd raken als u ziet dat uw vrouw de ene dag het gras maait en de volgende dag nauwelijks uit bed kan komen. Dit soort inconsistentie schudt de gevestigde verwachtingen, het geven en nemen van dagelijkse klusjes en verantwoordelijkheden door elkaar op een manier die vaak leidt tot wrok voor de gezonde partner en ongerechtvaardigde schuldgevoelens voor de partner met chronische pijn.
Wat gedaan kan worden?
Inconsistente activiteiten kunnen worden aangepakt (bij voorkeur met hulp van een therapeut die gespecialiseerd is in chronische pijn) door activiteitspacing te leren en strikte zelfzorg te handhaven. Activity pacing helpt mensen met chronische pijn om tot op zekere hoogte actief te blijven, ongeacht het pijnniveau. Zelfzorg, waaronder slaap, voeding en stressmanagement, dient als buffer tegen opflakkeringen.
Neem voor aanbevelingen over het verbeteren van de slaap contact op met uw arts en/of geef 'slaaphygiëne' een Google. Dieet moet idealiter worden aangepakt door een voedingsdeskundige die kan beoordelen op voedselallergieën.
Chronische pijn is vaak gerelateerd aan ontstekingen, die kunnen worden verergerd door ineffectieve voedselkeuzes. Stressbeheersing is een te brede categorie om hier volledig te behandelen, maar gepersonaliseerde copingvaardigheden kunnen worden ontwikkeld in therapie, waarvan is vastgesteld dat het de pijnniveaus vermindert en de algehele kwaliteit van leven verbetert.
Effectief communiceren
De relationele impact van inconsistentie in activiteiten kan worden aangepakt door middel van opzettelijke, niet-oordelende communicatie. Veel mensen met chronische pijn leren hun symptomen te bagatelliseren om niet als een last te lijken of hun pijn te overdrijven om serieus genomen te worden.
Opzettelijke communicatie gaat over specifiek en nauwkeurig zijn. Oordelen zijn de waarden die we aan ervaring toekennen en die ons helpen om te communiceren wat we wel en niet leuk vinden. Hoewel oordelen nuttig kunnen zijn als snelkoppelingen die ons ervan weerhouden alles te veel uit te leggen, worden ze problematisch wanneer ze als primair uitdrukkingsmiddel worden gebruikt.
Niet-oordelende communicatie rond chronische pijn vereist een solide woordenschat van bijvoeglijke naamwoorden om fysieke sensaties en vaardigheden in detail te beschrijven. In plaats van te zeggen dat je je vandaag vreselijk voelt, wat een oordeel is en niet erg duidelijk, kun je proberen "vreselijk" in stukjes en beetjes op te splitsen, misschien door het brandende gevoel in je benen of de zwakte in je handen te beschrijven.
Een gepersonaliseerde pijnschaal
U kunt de principes van opzettelijke en niet-oordelende communicatie in de praktijk brengen door met uw partner te gaan zitten om een persoonlijke pijnschaal samen te stellen. Een concrete schaal die is ontwikkeld met behulp van nauwkeurige taal kan de gezonde partner helpen begrijpen wat verschillende niveaus van pijn betekenen in termen van ernst en impact op het functioneren.
Bepaal hoe uw pijn eruitziet van 0 tot 10 en beschrijf hoe die niveaus correleren met uw vermogen om bepaalde taken en verzoeken uit te voeren die u mogelijk aan uw partner stelt.
Het is veel effectiever om te zeggen:
"Ik zit vandaag op 5, dus ik kan niet afwassen, maar ik kan de kinderen hun verhaaltjes voor het slapengaan voorlezen"
dan het is om pijn te minimaliseren of te overdrijven.
Een collaboratieve pijnschaal helpt paren bij het navigeren door de onvoorspelbaarheid van chronische pijn en zorgt ervoor dat beide partners op zinvolle, beheersbare manieren bijdragen aan het huwelijk, waardoor wrok en ontkoppeling in het proces worden verminderd.
Chronische pijn wordt vaak geassocieerd met aanzienlijk persoonlijk leed en verhoogde negativiteit in relaties, maar de problematische effecten kunnen worden verzacht als beide partners bereid zijn proactief te zijn. Wanneer het doelwit voor interventie de pijn en de impact ervan wordt in plaats van de persoon die de pijn ervaart, kunnen echtgenoten teamgenoten worden in genezing in plaats van geïsoleerde tegenstanders.