Inhoud
- 1. Verblijfsvereisten voor echtscheiding
- 2. Rechtvaardiging voor echtscheiding
- 3. Voogdij en ouderschapstijd (Bezoek)
- 4. Scheiding en kinderbijslag
- 5. Ondersteuning bij een scheiding
- 6. Toeëigening van eigendom bij een echtscheiding
Scheiden is niet gemakkelijk voor zowel de echtgenoten als de kinderen. Juridische scheiding brengt een storm van zowel fysiek als emotioneel leed met zich mee.
Maar als een echtscheiding op handen is, moet je jezelf bij elkaar rapen en je volledig bewust zijn van de juridische implicaties van echtscheiding, ondanks eventuele emotionele turbulenties.
Als u zich zorgen maakt over wat u kunt verwachten bij een echtscheiding of wat u moet weten over echtscheiding, lees dan verder om meer inzicht te krijgen in de echtscheidingsinformatie en de juridische echtscheidingskwesties.
1. Verblijfsvereisten voor echtscheiding
Allereerst moet u, voordat u gaat scheiden, ervoor zorgen dat u voldoet aan de vereisten voor ingezetenschap van uw staat. Dit is belangrijk voordat u uw beroepschrift (formeel samengesteld verzoek) tot scheiding vastlegt.
Als u dat niet doet, heeft u niet de mogelijkheid om met de scheidingsprocedure te beginnen. Elke staat stelt zijn wetten vast met betrekking tot ingezetenschap.
De belangrijkste factor in de wetten inzake verblijfsnoodzaak is het tijdsbestek dat u hebt gewoond in de staat waar u van plan bent te scheiden.
In sommige staten kunt u een juridische scheiding aanvragen zonder een wachttijd als u nu in de staten woont.
Anderen verwachten misschien dat je ergens een jaar lang bewoner bent voordat je verder kunt gaan met een scheiding.
2. Rechtvaardiging voor echtscheiding
Scheidingsgronden zijn de legitieme redenen waarop u uw verzoek baseert dat de rechtbank uw huwelijk beëindigt.
Gronden vallen in twee klassen: deficiëntie gebaseerd en geen probleem.
Op gebreken gebaseerde gronden verwachten dat u aantoont dat uw partner iets verkeerd heeft gedaan, waardoor de scheiding is ontstaan. In deze klas zijn enkele voorspelbare punten ontrouw, buitensporige genadeloosheid (fysiek of mentaal) en vertrek.
Tegenwoordig zijn er niet veel voordelen aan het aanvragen van een op fouten gebaseerde scheiding. Maar als uw staat tekortkomingen ziet als een factor bij het nemen van een beslissing over een echtscheidingsconvenant of de verdeling van de echtelijke goederen, is dat een interessant punt.
Echtscheiding zonder problemen is gebaseerd op "buiten verzoeningscontrasten" of de "onherstelbare ontwrichting van het huwelijk". Om het duidelijk te stellen, deze grondbeginselen impliceren dat u en uw partner niet langer met elkaar kunnen opschieten, en er is geen redelijke mogelijkheid dat u zich hieraan zult schikken.
Niet-tekortkoming is in veel scheidingen de weg van de beslissing geworden. Hier zitten verschillende verklaringen achter.
Omdat je niet hoeft te weerleggen als je levenspartner iets heeft bereikt, is er regelmatig minder onrust en spanning tijdens de scheidingsprocedure. Zeker als er jonge duiven in zitten is dit een groot voordeel.
Evenzo, als je geen ruzie hoeft te maken over de fout, wordt scheiden gemakkelijker. Bovendien leidt minder strijden vaak tot lagere wettelijke kosten.
3. Voogdij en ouderschapstijd (Bezoek)
Voogdij is af en toe een broeinest bij een scheiding. Houd er in ieder geval rekening mee dat wanneer u gaat scheiden, zorg niet de grote overwinning of mislukking is die veel mensen denken dat het is.
Bij het kiezen van zorg- en opvoedingsvraagstukken, de wet verwacht dat rechters zich zoveel mogelijk concentreren op "de uiteindelijke voordelen van het kind", wat meestal inhoudt dat de twee voogden betrokken zijn bij het leven van het kind.
Dit in aanmerking nemend is “gezamenlijk gezag” regelmatig het perfecte resultaat van een zorgzaak. In deze situatie hebben de twee voogden een staat in de belangrijkste beslissing in het leven van een kind, zoals instructie, strikte kindertijd en klinische behandeling zonder crisis.
"Enige wettige voogdij" betekent dat slechts één ouder de leider is, maar dat is tegenwoordig aanzienlijk meer een speciaal geval dan de norm.
Gezamenlijk legitiem gezag wordt niet omgezet in 'gezamenlijke lichamelijke zorg', waarbij een jongere overal bij elke ouder woont, van een paar dagen, zeven dagen tot een half jaar.
Om verschillende redenen is gezamenlijke lichamelijke zorg mogelijk niet mogelijk of verstandig. Alles bij elkaar genomen, zal een rechtbank fysieke voogdij toekennen aan één ouder ("enige fysieke autoriteit"), maar normaal gesproken de andere ouder voorzien van een tijdschema voor het opvoeden van het kind.
Een doorsnee kalender voor het opvoeden van kinderen zal een ouder hebben die energie investeert met de jongen een paar nachten, zeven dagen, en elkaar aan het einde van de week, misschien met uitgebreide tijd gedurende de late lente.
Hoe dan ook, rechters zullen, afhankelijk van de situatie, een kijkje nemen op het tijdstip van de opvoeding en proberen een regeling op maat te maken die het beste past bij de tijdschema's van de twee voogden.
4. Scheiding en kinderbijslag
Wanneer u gaat scheiden, moet u zich realiseren dat de twee voogden verantwoordelijk zijn voor het financieel ondersteunen van hun kinderen.
Alle staten gebruiken regels voor kinderondersteuning om te rekenen hoeveel geld een ouder moet bijdragen?.
De hoogte van de verschuldigde hulp is gebaseerd op het salaris van een ouder, evenals de tijd die de ouder met de jongere doormaakt.
Voor het grootste deel zullen ondersteuningen voor jongeren ook verschillende componenten bevatten, bijvoorbeeld de klinische behoeften van een kind (zoals medische dekking en dokterskosten die niet door bescherming worden gedekt).
5. Ondersteuning bij een scheiding
De wetten met betrekking tot echtscheidingsregelingen, ook wel 'echtelijke hulp' of 'alimentatie' genoemd, hebben zich door de jaren heen ontwikkeld. U moet deze wetten kennen voordat u gaat scheiden.
Het huidige patroon is weg van levenslange of onveranderlijke ondersteuning, die momenteel duidelijk wordt bewaard voor langdurige relaties - over het algemeen gezien als ergens in het bereik van 10 tot ten minste 20 jaar, afhankelijk van uw staat.
In de huidige scheidingsvoorwaarde bent u beter in staat om een rechtbank steun te zien verlenen voor een beperkte termijn. Een vorm van beperkte echtelijke hulp wordt bijvoorbeeld geclassificeerd als een "rehabiliterende" echtscheidingsregeling.
Een ander soort tijdelijke echtelijke hulp is 'terugbetalingssteun', die regelmatig wordt toegekend in korte relaties waarbij een partner bijdroeg aan de volgende zoektocht naar een school- of graduate school-certificaat.
De hypothese is dat bijdragende levenspartners recht hebben op vergoeding voor de inspanning en kosten die zij hebben gemaakt om de opleiding van de andere levenspartner te faciliteren.
Enkele primaire factoren waar een rechtbank aan denkt bij het toekennen van een echtscheidingsconvenant zijn:
- de oprechte behoefte van een partner en het vermogen van de andere levenspartner om te betalen
- de duur van het huwelijk
- de leeftijd en het welzijn van elke partner (zowel fysiek als enthousiast)
- de verwervingslimiet en het opleidingsniveau van elke partner
- ouderlijke verplichtingen met betrekking tot de kinderen
- de verdeling van de echtelijke eigendom tussen de partners, en
- salaris toegankelijk voor beide metgezellen door speculatie van de voordelen van die levenspartner
6. Toeëigening van eigendom bij een echtscheiding
Bij veel scheidingen moeten paren eigendom en verplichtingen verdelen. De algemene richtlijnen zijn dat familierechtbanken de echtelijke goederen van een paar zullen verdelen, wat betekent dat ze goederen hebben verkregen tijdens het huwelijk.
Dit zou middelen omvatten, bijvoorbeeld grond, financiële saldi, enz. Hoe een rechtbank dit benadert, hangt af van of u in een staat van "onpartijdige toe-eigening" of een staat van "netwerkeigendom" leeft.
De meeste staten volgen de richtlijn van onpartijdige circulatie. Dit houdt in dat de rechtbank de echtelijke goederen tussen u en uw levenspartner zal verdelen, afhankelijk van de realiteit van uw zaak.
Wat de aangestelde autoriteit in uw specifieke situatie redelijk acht, zal beslissen hoe de arbiter het eigendom laat circuleren - het is niet zeker dat elke partner een gelijkwaardig bedrag krijgt.
In een uitdrukkelijke netwerkeigendom zal de rechtbank elke echtelijke hulpbron op een middenweg splitsen, behalve als er enige motivatie is om van dit standaardprincipe af te wijken.
In zowel onpartijdige toe-eigeningstaten als netwerkeigendomsstaten krijgt u meestal de kans om elk eigendom dat u onafhankelijk bezit, te behouden.
Voor het grootste deel omvat het afzonderlijke eigendom alle voordelen die u vóór het huwelijk hebt aangevraagd en enkele soorten eigendom die u mogelijk tijdens het huwelijk hebt verkregen, bijvoorbeeld schenkingen en legaten.
Als iets wordt bevestigd als 'onafhankelijk eigendom', blijft het alleen van jou en wordt het niet gescheiden tussen jou en je levenspartner terwijl je gaat scheiden.
Hoe het ook zij, houd er rekening mee dat als u tijdens het huwelijk gescheiden eigendom met gemeenschappelijk (of netwerk) eigendom hebt gemengd, er geen twijfel over bestaat dat verschillende eigendommen hun gegarandeerde status zullen verliezen en tijdens de scheiding afhankelijk zullen zijn van verdeling.
Om te proberen deze uitkomst te ontwijken, houdt u uw verschillende eigendommen in een individueel dossier en houdt u alle gegevens van uitwisselingen bij, inclusief uw andere bronnen.
Scheiding kan een verwarrend onderwerp zijn, dus overweeg om met een scheidingsadvocaat in de buurt te praten voordat u doorgaat.