Ontwikkeling van het kind: de do's en don'ts van het motiveren van kinderen

Schrijver: John Stephens
Datum Van Creatie: 28 Januari 2021
Updatedatum: 1 Juli- 2024
Anonim
DON’T PANIC — Hans Rosling showing the facts about population
Video: DON’T PANIC — Hans Rosling showing the facts about population

Inhoud

Als kinderpsychiater zie ik veel manieren waarop professionals en verzorgers hun kinderen proberen te motiveren. Leraren gebruiken voortdurend stickerkaarten, evaluaties en niveausystemen, in de hoop het gewenste gedrag te krijgen. Ouders implementeren het volgen van gedrag, vergoedingen en regelrechte omkoping, in de hoop hun kinderen naar succes te leiden. Ik zie zelfs therapeuten snoep gebruiken om kinderen gefocust en op het goede spoor te houden. De onmiddellijke bevrediging van een glanzende beloning kan op korte termijn werken, maar doe deze extrinsiek motivators onze kinderen echt helpen om motivatie te ontwikkelen en hun creativiteit op de lange termijn te ondersteunen? Willen we niet dat kinderen een probleem benaderen voor de pure vreugde en trots dat ze het kunnen aanpakken en oplossen, in plaats van voor een externe beloning die iemand anders hen heeft aangeboden? We worden er allemaal mee geboren intrinsiek motivatie. Baby's zijn gemotiveerd om hun hoofd op te tillen, om te rollen, te kruipen en uiteindelijk te lopen; niet vanwege een extern doel, maar omdat ze intrinsiek gemotiveerd zijn door de aantrekkingskracht van meesterschap zelf! Onderzoek toont aan dat door externe motivatie te bieden, we de interne creatieve geest, de drive en het vertrouwen van onze kinderen om risico's te nemen doden. Een onderzoek uit 2012 door Lee en Reeve vond dat motivatie uit verschillende delen van de hersenen kan komen, afhankelijk van of het extrinsiek of intrinsiek is. Intrinsieke motivatie activeert de prefrontale cortex, waar persoonlijke keuzevrijheid en executieve functies plaatsvinden (ons denkende brein). Extrinsieke motivatie is gekoppeld aan het gebied van de hersenen waar het gebrek aan persoonlijke controle centraal staat. Extrinsieke motivatie is letterlijk: nadelig tot succes bij het oplossen van problemen!


Intrinsieke motivatie

Het is door intrinsieke motivatie dat de creativiteit van kinderen floreert, autonomie en zelfvertrouwen wordt ontwikkeld, en kinderen leren hoe ze volhouden. Richard M. Ryan en Edward L. Deci hebben uitgebreid onderzoek gedaan naar zowel intrinsieke als extrinsieke motivaties. Door hun onderzoek hebben ze de zelfbepalingstheorie bevestigd, wat verklaart dat de kerncomponenten van het bevorderen van intrinsieke motivatie het bijbrengen van bevoegdheid, autonomie, en verwantschap, of wat ik noem verbinding. Dit is essentieel in de ontwikkeling van een kind. Richard Rutschman van de Northern Illinois University leert dat het voldoen aan iemands psychologische behoeften de intrinsieke motivatie verhoogt, tot positieve gedachten leidt en de neurale integratie maximaliseert, wat leidt tot optimaal leren en verhoogde veerkracht! Dus gooi die stickerkaarten opzij en volg deze richtlijnen voor een meer gedreven en gemotiveerd kind!


NIET DOEN

  1. Beloningen aanbieden: Bewaar het snoep in de kast! Rutschman benadrukt dat "Mensen extrinsieke beloningen bieden voor gedrag dat intrinsiek gemotiveerd is, ondermijnt hun intrinsieke motivatie omdat het wordt gezien als een ondermijning van hun autonomie."
  2. Evalueer: Beth Hennessey, hoogleraar psychologie, schrijft dat focussen op de successen van uw kind ertoe kan leiden dat uw kind het opgeeft als het moeilijk wordt. Evaluatie en toezicht door de leerkracht hebben de neiging de intrinsieke motivatie van het kind te overweldigen. "In plaats van te vertrouwen op feedback van docenten, moeten studenten worden geleerd om hun eigen voortgang te volgen."
  3. Creëer competitie: Hoewel competitie in sommige omgevingen gezond en normaal kan zijn als het doel het opbouwen van intrinsieke motivatie is, moet u de aandacht van uw kind op haar eigen groei en capaciteiten houden. Competitie is extrinsiek van aard en meestal wacht een beloning of prijs op de winnaar. Gevoelens van schaamte en ontoereikendheid lopen ook gevaar als uw kind niet presteert volgens de normen van anderen.
  4. Beperk keuze: Door de keuzemogelijkheid van een kind weg te nemen, ontneem je hun gevoelens van autonomie. De focus wordt meer op het behalen van je doel en minder op het bereiken van hun doel.
  5. Beperk tijd: Tijd is een druk en verschuift het vermogen van uw kind om naar binnen te denken en zich te concentreren op het hier en nu. Uw kind kan zich meer zorgen maken over de tikkende klok dan over hoe het kan slagen in het oplossen van problemen. Beperkte tijd maakt stresshormonen vrij die het vermogen van uw kind om optimaal te presteren kunnen belemmeren.
  6. Microbeheer: Zweven en kritisch zijn is een veilige manier om het zelfvertrouwen en de creativiteit van uw kind te doden.
  7. Voltooiing forceren: De boodschap van "No Quitters Allowed" verlegt de focus van motivatie naar jou.

DO'S

  1. Mislukken toestaan: Maak contact met je kind en leef mee met de gevoelens die gepaard gaan met falen. Moedig uw kind vervolgens aan om het opnieuw en opnieuw en opnieuw te proberen.
  2. Prijs de inspanningen van uw kind: als je je kind de ruimte en tijd geeft om door te zetten. Dan Siegal deelt in zijn boek, The Developing Mind: How Relationships and the Brain Interact to Shape Who We Are, "... niet alle ontmoetingen met de wereld hebben een even grote invloed op de geest. Studies hebben aangetoond dat als de hersenen een gebeurtenis als "zinvol" beoordelen, deze in de toekomst waarschijnlijker zal worden herinnerd. Als we onze kinderen de tijd om te volharden, zullen hun successen langdurig zijn en in hun geheugen gegrift staan, waardoor ze vertrouwen hebben in hun capaciteiten en meer gemotiveerd zijn voor toekomstige taken.
  3. Moedig teamwerk aan. Deel uitmaken van een team moedigt kinderen aan om contact te maken met anderen, conflicten aan te gaan, te communiceren en samen te werken om een ​​probleem op te lossen. Kinderen worden gemotiveerd door de gedeelde ervaring en gevoelens van voldoening binnen een groep.
  4. Geef keuzes: Stimuleer autonomie en experimenteren door uw kind te laten vertellen hoe hij van plan is zijn doel te bereiken. Beth Hennessey schrijft in haar artikel "Creatieve denkwijzen in verschillende culturen voeden - een toolbox voor leraren", dat kinderen "moeten worden aangemoedigd om actieve, onafhankelijke leerlingen te worden, met vertrouwen in hun vermogen om controle te krijgen over hun eigen leerproces."
  5. Omarm geduld. Geef uw kind het vermogen om de competentie te ontwikkelen die voortkomt uit het hebben van de tijd om zich echt onder te dompelen in de moeilijke taak of het moeilijke probleem.
  6. Moedig uw kind aan om zijn eigen problemen op te lossen: Help uw kind door nieuwsgierig te zijn naar de verschillende manieren waarop hij postuleert dat een taak kan worden opgelost.
  7. Geef uw kind de vrijheid om nieuwe dingen te proberen: Ja, zelfs als dat betekent dat ze erachter kwam dat karate niet zo cool was als ze aanvankelijk dacht... misschien is piano de roep van haar hart!

Houd vooral uw verwachtingen redelijk. Niemand is altijd 100% gemotiveerd. Zelfs volwassenen hebben dagen waarop de motivatie en productiviteit laag zijn. Onze kinderen zijn niet anders. Ze leren wat hen motiveert en wat niet. Het is belangrijk om ze de ruimte en tijd te geven om te werken en rust die motiverende spier! Het zal moeilijk zijn om je extrinsieke motiverende manieren te veranderen, en geen enkele ouder is perfect. Gebruik extrinsieke motivatoren spaarzaam en concentreer u op uw relatie en uw verbinding om de groei van de competentie en autonomie van uw kind te bevorderen. Al snel zul je blij zijn om je kind te zien instellen en haar eigen grenzen verleggen, reikend naar de (niet-zelfklevende) sterren!