Inhoud
- 1. Identiteitsverlies of verwarring
- 2. Oude, vertrouwde gevoelens
- 3. Trauma in je verleden
- 1. Conflict met andere gezinsleden
- 2. Twee grote transities in een kort tijdsbestek
Veel stellen bespreken het starten van relatietherapie als ze keer op keer dezelfde ruzies hebben, een grote overgang doormaken zoals trouwen of een kind krijgen, seks- en intimiteitsproblemen hebben, of zich emotioneel niet verbonden voelen.
Maar wanneer kan het productiever zijn om met individuele therapie te beginnen in plaats van - of als aanvulling op - relatietherapie?
Er zijn drie gebieden die individuele therapie rechtvaardigen in plaats van een paar:
1. Identiteitsverlies of verwarring
Je voelt je verward over hoeveel compromissen goed voor je zijn, of je maakt je zorgen over het verliezen van delen van jezelf waar je van houdt. We veranderen allemaal vanwege de relaties waarin we ons bevinden... maar verander jij op een manier die empowerment en expansief aanvoelt? Of ben je soms bang dat je jezelf in een krakeling voor andere mensen wringt? Velen van ons worstelen met het behagen van mensen of een sterke behoefte om zich geliefd te voelen (vooral door onze partners).
Individuele therapie kan u helpen ontdekken hoe u zich voelt over de veranderingen die plaatsvinden of worden overwogen, en hoe u grenzen kunt stellen aan anderen en ervoor kunt zorgen dat uw stem niet verloren gaat. Een ruimte hebben om jezelf openlijk en ongegeneerd uit te drukken (zelfs die 2% van jezelf die zou willen dat je partner het gewoon zou wegduwen) zonder te hoeven nadenken over hoe je partner zich zal voelen of reageren (zoals je zou kunnen doen bij koppels) is een cruciaal onderdeel van opnieuw verbinding maken met jezelf.
2. Oude, vertrouwde gevoelens
Je merkt dat een deel van wat er met je partner op de proppen komt, niet bepaald nieuw is. We ervaren conflicten met onze partner vaak op dezelfde manier als we conflicten hebben ervaren met onze familie toen we opgroeiden. Misschien waren we getuige van onze ouders die tegen elkaar schreeuwden, en hoewel we onszelf beloofden dat wij nooit zouden zijn, merken we nu dat we, nou ja... ook schreeuwen. Of misschien voelden we ons niet gehoord door onze ouders toen we als kind van streek waren, en nu voelen we ons hetzelfde met onze partner: onbegrepen en alleen. Het kan beangstigend aanvoelen en onzekerheid over je relatie oproepen als je merkt dat deze oude, vertrouwde gevoelens weer de kop opsteken.
Individuele therapie kan u helpen bij het identificeren en verwerken van de manieren waarop uw partner lijkt op uw familie van herkomst, en de manieren waarop ze verschillen. Het kan je ook helpen om verschillende dynamieken in je relatie te leren creëren, hoe vergelijkbaar of verschillend je partner ook is met je moeder en vader. Het ontwikkelen van een dieper begrip van je triggers of ruwe plekken (we hebben ze allemaal!) , familiaal, platonisch en collegiaal).
3. Trauma in je verleden
Sommige vormen van trauma zijn duidelijker dan andere: misschien heb je een aanranding overleefd of ben je getuige geweest van geweld in je huis terwijl je opgroeide. Andere vormen van trauma zijn subtieler (maar kunnen even krachtige effecten hebben): misschien werd u als kind "geslagen" of werd er vaak tegen u geschreeuwd, had u een ouder die een alcoholist was, een plotseling of dubbelzinnig (grotendeels niet erkend) verlies, kregen minder aandacht omdat andere familieleden in een crisis verkeren, of culturele wortels hebben met generaties traumageschiedenis. Deze ervaringen leven in ons lichaam, kunnen opnieuw worden geactiveerd in relaties (zelfs de meest gezonde!), en komen vaak voor in relatietherapie.
Ze verdienen het echter om te worden geëerd in een context waarin uw therapeut volledig kan worden afgestemd op uw ervaring (zonder rekening te hoeven houden met die van uw partner of deze erbij te betrekken). Individuele therapie is nodig om het soort veiligheid, intimiteit en vertrouwen met uw therapeut te creëren dat voortkomt uit volledige aandacht voor u en uw moedige kwetsbaarheid.
Er zijn twee gebieden die het meeste baat zouden hebben bij individuele therapie, of sommige: combinatie van individueel en koppelwerk:
1. Conflict met andere gezinsleden
Je bent net verloofd, getrouwd of zwanger... en plotseling is de dynamiek met je ouders, je broers en zussen, je schoonouders, je schoonzusjes op een onverwachte manier veranderd. Soms is er een seismische reactie tijdens grote overgangen en ontstaat er een conflict. Hoewel het van cruciaal belang is om in deze periode te werken aan het stellen van grenzen en communicatie met je partner (wat een geweldig doel is voor het werk van koppels), is het ook belangrijk om je eigen begrip en betekenis te ontdekken over wat er gebeurt voordat je begint met het oplossen van problemen met je partner.
Het kan verleidelijk zijn om erin te springen Laten we het oplossen modus wanneer het vuur opwarmt. Individuele therapie kan u helpen om gegrond te worden in uw eigen ervaring, begrip en behoeften voordat u in actie komt. Wat is de onderliggende angst die bij je naar boven komt als je de behoefte voelt om meer controle te hebben over een bepaalde situatie? Wat zou je kunnen helpen om die angst te verzachten? Hoe kunt u uw partner het beste betrekken bij het optreden met u als een team, zodat u deze ervaringen samen kunt hebben in plaats van u in de steek gelaten of tegenovergesteld te voelen? Dit zijn prachtige vragen om te onderzoeken in de ondersteunende omgeving van uw individuele therapie, voordat u de intensiteit van het oplossen van problemen in het werk van een koppel trotseert.
2. Twee grote transities in een kort tijdsbestek
Over het algemeen is de gemiddelde tijd die een paar wacht tussen trouwen en het krijgen van een baby in de VS ongeveer drie jaar. Of je nu merkt dat je een baby krijgt voordat je verloofd of getrouwd bent, beide ongeveer tegelijkertijd doet, 3 jaar wacht voordat je een kind krijgt, of 5 jaar wacht - deze overgangen zorgen voor veel verandering in een relatief korte tijd. Studies hebben aangetoond dat trouwen in de top 10 van meest stressvolle levensgebeurtenissen staat. Onderzoek toont ook aan dat het worden van een nieuwe ouder wordt beschouwd als een van de meest stressvolle periodes in een huwelijk.
Het starten van individuele therapie is een fantastische manier om jezelf te ondersteunen en bewustzijn te ontwikkelen over hoe deze veranderingen in jezelf en in je relaties weerklinken (of zullen zijn). Wat betekent het voor u om echtgenote of echtgenoot te worden? Een moeder of een vader? Welke delen van jezelf zullen je het meest ondersteunen terwijl je je op je gemak voelt met je nieuwe rollen? Welke delen van jezelf ben je bang dat het in de weg zal staan om de echtgenoot of ouder te worden die je wilt zijn? Hoewel relatietherapie helpt bij het bedenken van strategieën om je nieuwe gezinseenheid op een praktische manier te organiseren die voor jullie beiden goed voelt, is individuele therapie nuttig om meer te weten te komen over je veranderende behoeften en wensen terwijl je groeit tijdens deze grote veranderingen.
Sommige relatietherapeuten werken alleen met paren als beide individuen zich ook inzetten voor hun eigen individuele therapie. Ze weten dat relatietherapie vaak niet werkt (of veel tijd in beslag neemt) omdat een of beide individuen zich moeten concentreren op het begrijpen van zichzelf en hun familiegeschiedenis op een meer diepgaande manier. Als je relatietherapie probeert en de storm is te hevig om door te kijken, wil je misschien eerst (of tegelijkertijd) individuele therapie proberen. Als je ervoor kiest om tegelijkertijd met relatietherapie en individuele therapie te beginnen, gefeliciteerd met het doen van een grote investering in jezelf en je relatievaardigheden. Als je probeert te beslissen of het werk van een individu of een paar je eerste stap zal zijn, onthoud dan dat je je eigen gevoelens en overtuigingen moet identificeren en uitzoeken om meer verbonden te raken met een andere persoon en volledig te profiteren van de relatietherapie.