Volgens een onderzoek van het National Marriage Project aan de Rutgers University gelooft meer dan 88% van de jongvolwassenen dat er ergens een zielsverwant op hen wacht. Het is duidelijk dat het idee van een zielsverwant alomtegenwoordig is ... maar is het echt? Waar komt de term eigenlijk vandaan? Is het gevaarlijk om zoveel vertrouwen te stellen in een idee dat bijna onmogelijk te bewijzen is?
Voor velen is het idee van een zielsverwant geworteld in het lot, Gods wil of de reïncarnatie van een vroegere liefde. Anderen hebben geen duidelijk begrip van waarom ze precies in het idee van een zielsverwant geloven, maar voelen nog steeds sterk dat ze voorbestemd zijn om bij één specifieke persoon in deze wereld te zijn.
Het concept van een zielsverwant is verleidelijk - de gedachte dat één persoon ons perfect kan aanvullen, of op zijn minst een aanvulling kan zijn, is ongelooflijk aantrekkelijk. Als en wanneer we onze ware zielsverwant vinden, zullen onze gebreken er niet echt toe doen, omdat onze zielsverwant perfect uitgerust zal zijn om deze gebreken aan te pakken en in evenwicht te brengen.
Als de tijden goed zijn, is het gemakkelijk om te geloven dat de persoon met wie je bent je zielsverwant kan zijn. Maar als het moeilijker wordt, kan datzelfde vertrouwen net zo gemakkelijk aan het wankelen worden gebracht. Wat als je het bij het verkeerde eind had - wat als deze persoon nooit echt je zielsverwant was? Je ware zielsverwant zou je zeker nooit teleurstellen, je nooit verkeerd begrijpen, je nooit pijn doen. Misschien wacht je echte soulmate nog ergens op je.
Hoewel het concept van een zielsverwant nooit definitief kan worden bewezen, kan het ook niet worden weerlegd. Dus wat voor kwaad kan het zijn om in zielsverwanten te geloven, of er in ieder geval op te hopen? Het probleem kan zijn dat ons concept van zielsverwanten ertoe kan leiden dat we onrealistische verwachtingen van liefde hebben en ons ertoe aanzetten relaties te verlaten die echt een geweldige toekomst hebben.
Stel dat je een speciaal iemand hebt gevonden, een mogelijke soulmate-kandidaat. Helaas gaan de hemelen zelden open en geven ze een duidelijk teken dat de persoon met wie je bent in feite 'de ware' is. Zonder zo'n bewijs is het gemakkelijk om een beetje 'soulmate-shoppen' te rechtvaardigen zodra je romance een beetje opwinding begint te verliezen.
Een 20-jarige studie door Paul Amato, Ph.D., aan Penn State, suggereert dat 55 tot 60 procent van de scheidende paren de vakbonden met echt potentieel verwierpen. Veel van deze personen beweerden dat ze nog steeds van hun partner hielden, maar zich verveelden of het gevoel hadden dat de relatie niet aan hun verwachtingen voldeed.
Levensvatbare relaties worden vaak weggegooid, niet vanwege onomkeerbare problemen, maar omdat onze partner niet helemaal voldeed aan de romantische idealen die we in ons hoofd hadden. Vooral in langdurige, toegewijde relaties of huwelijken lijkt het onverantwoordelijk om een solide relatie te beëindigen omdat je er niet meer 100% van overtuigd bent dat je partner je soulmate is.
Dat wil niet zeggen dat we in ongezonde relaties moeten blijven, maar eerder dat we de verdiensten van een relatie objectief moeten afwegen. Aangezien het zo ongrijpbaar is om precies te definiëren wat iemand kwalificeert om je soulmate te zijn, kun je proberen je relatie te beoordelen in plaats van op grondbeginselen zoals liefde, respect en compatibiliteit. Ongetwijfeld passen sommige wedstrijden beter bij elkaar dan andere. Maar een goede match zijn, betekent niet dat je elk persoonlijkheidskenmerk of elke interesse als je partner moet delen.
Soulmates kunnen heel goed bestaan ... misschien heb je het geluk dat je de jouwe al hebt gevonden. Uiteindelijk gaat het er echter niet om of onze partner in staat is om een mysterieuze soulmate-test te doorstaan. Het belangrijkste is dat we vertrouwen hebben in ons vermogen om schoonheid, kracht en ja, ware liefde te blijven vinden in onze relatie met de persoon met wie we zijn.