Inhoud
- Wat is langdurige blootstellingstherapie (PE)
- Waarom therapie met langdurige blootstelling werkt
- Handleiding voor langdurige blootstellingstherapie
- Vereisten voor therapie met langdurige blootstelling
We leven allemaal een ander leven. We hebben allemaal wel eens ongelukkige ervaringen, hoe we erop reageren verschilt ook van persoon tot persoon. Ongeacht het incident zijn er momenten waarop het coping-mechanisme van een individu hen ervan weerhoudt een functioneel lid van de samenleving te zijn.
Langdurige blootstellingstherapie is een interventiestrategie om individuen te helpen hun angsten onder ogen te zien en om te gaan met traumagerelateerde herinneringen, gevoelens en situaties.
Wat is langdurige blootstellingstherapie (PE)
Er zijn veel soorten gedragsaanpassingstherapie. Definitie van verlengde blootstelling of PE is een methode die tegen de meeste theorieën ingaat door het probleem bij de bron aan te pakken.
Veel populaire benaderingen om met traumagerelateerde gedragsproblemen om te gaan, draaien om het aanpassen van de copingmethode.
Therapieën zoals systeemontsmetting, cognitieve gedragstherapie en dergelijke werken rond de reacties van het individu op traumagerelateerde herinneringen en veranderen die reacties in onschadelijke of minder destructieve gewoonten.
Training voor langdurige blootstellingstherapie het trauma direct aanvalt door de traumatische gebeurtenis geleidelijk opnieuw te introduceren in een gecontroleerde omgeving. Het werkt door de angsten direct te confronteren en controle over de situatie te krijgen.
Waarom therapie met langdurige blootstelling werkt
Het idee hierachter is dat PE is gebaseerd op het herprogrammeren van de onderbewuste reactie op bepaalde stimuli. De meeste mensen zijn bang voor het onbekende; mensen die aan PTSS lijden, zijn bang voor prikkels waarvan ze weten dat ze tot schade leiden. Ze weten het omdat ze het persoonlijk hebben meegemaakt.
De ervaring, in combinatie met denkbeeldige onbekende factoren, leiden tot fobieën en disfunctioneel gedrag.
Als iemand bijvoorbeeld bang is voor honden nadat hij als kind is gebeten. Hun onderbewustzijn zou alle honden als gevaarlijke dieren beschouwen.
Het zou bij alle honden een reactie van het afweermechanisme veroorzaken op basis van traumatische herinneringen. Ze zouden honden in verband brengen met pijn, en dat is een klassieke Pavloviaanse reactie.
PE werkt door Pavloviaanse reacties te herprogrammeren. Het gebruikt alleen klassieke conditionering om eerder gedrag te veranderen, ook ingesteld door klassieke conditionering op een stimulus.
Het herschrijven van een gedragsmatige mindset is moeilijker dan ze inprenten. Daarom is "langdurige blootstelling" vereist om de afdruk te bereiken.
Langdurige blootstellingstherapie voor PTSS is een directe benadering bij het revalideren van patiënten die hun problemen liever bij de wortel oplossen in plaats van symptomen te verlichten.
Handleiding voor langdurige blootstellingstherapie
Het is van cruciaal belang om PE uit te voeren in een gecontroleerde omgeving onder toezicht van een erkende professional. Het bestaat meestal uit 12-15 sessies die elk ongeveer 90 minuten duren. Hierna wordt het nog lange tijd “in vivo” gevolgd door de psychiater.
Dit zijn de stadia van een typische PE:
imaginaire blootstelling – Sessie begint met patiënten die de ervaring in hun hoofd keer op keer herbeleven, zodat de psychiater kan bepalen wat de stimulus is en welke reactie van het afweermechanisme wordt geactiveerd.
PE richt zich op de traumatische gebeurtenis en verzadigt langzaam de geest om de negatieve reacties erop te verminderen. Het is moeilijk voor patiënten om dergelijke gebeurtenissen krachtig te onthouden; er zijn zelfs gevallen van tijdelijk geheugenverlies om de hersenen te beschermen.
Professionals en patiënten moeten samenwerken om drempels te verleggen en te stoppen waar nodig.
Denkbeeldige blootstellingen worden gedaan in een veilige en gecontroleerde omgeving. Er zijn gevallen van PTSS die leiden tot een complete zenuwinzinking. Denkbeeldige blootstelling geeft de therapeut een dieper begrip van de oorzaak en hoe erg deze de patiënt beïnvloedt.
Aan het einde van de 12-15 sessie, If langdurige blootstellingstherapie is succesvol, van de patiënt wordt verwacht dat hij minder reageert op herinneringen die verband houden met het traumatische incident.
Stimuleringsblootstelling - Herinneringen worden getriggerd door een stimulus. Dit kunnen woorden, namen, dingen of plaatsen zijn. Geactiveerde geconditioneerde reacties kunnen het geheugen helemaal overslaan, vooral in gevallen van geheugenverlies.
PE probeert stimuli te vinden die verband houden met de traumatische ervaring die geconditioneerde reacties kunnen veroorzaken.
Het probeert die stimulus ongevoelig te maken en los te koppelen van de traumatische gebeurtenis en de patiënt te helpen een normaal en gezond leven te leiden.
In vivo blootstelling – Het leven in een typische omgeving en het geleidelijk introduceren van prikkels die de patiënt beletten een normaal leven te leiden, worden systematisch gepresenteerd. Het is de laatste stap in PE-therapie. Het hoopt dat patiënten, met name PTSS-gevallen, niet langer verlammende reacties op dergelijke stimuli hebben.
De therapeuten blijven de voortgang van de patiënt volgen om terugval te voorkomen. Na verloop van tijd, door PE te gebruiken om Pavloviaanse klassieke conditionering te herprogrammeren. Het hoopt patiënten te helpen herstellen van fobieën, PTSS en andere neurologische en gedragsproblemen.
Vereisten voor therapie met langdurige blootstelling
Veel professionals raden PE niet aan, ondanks het logische vermogen om patiënten te helpen bij het oplossen van hun kwalen. Volgens het Amerikaanse Department of Veteran Affairs heeft PE de mogelijkheid om depressies en zelfmoordgedachten te vergroten en heeft het een hoge uitval.
Het is een natuurlijk en verwacht resultaat. Personen die lijden aan PTSS hebben niet het coping-mechanisme om na hun traumatische ervaring "door te gaan". Daarom lijden ze in de eerste plaats aan PTSS.
Echter, de langdurige effecten voor: patiënten succesvol behandeld via PE kan niet genegeerd worden. Het aanpakken van de wortel van het probleem als een behandeling is aantrekkelijk voor het Department of Veteran Affairs. Het gebruikt het als de voorkeursbehandelingsmethode.
Maar niet iedereen is gebouwd voor PE. Het vereist een bereidwillige patiënt en een steungroep. Deze vereisten zijn gemakkelijk te vinden voor Combat-gerelateerde PTSS-patiënten.
Soldaten hebben een hogere mentale kracht vanwege hun training. Collega-soldaten/veteranen kunnen als steungroep fungeren als het hen ontbreekt aan familie en vrienden om tijdens hun behandeling aanwezig te zijn.
Het is moeilijk om gewillige patiënten te vinden buiten de militaire kring. Verantwoordelijke gediplomeerde counselors informeren de patiënt en hun families over de gevaren van PE.
Patiënten en hun families die een behandeling kiezen die de symptomen kan verergeren en de aandoening verergeren, is een minderheid.
Ondanks de mogelijke complicaties die ermee gemoeid zijn, is het nog steeds een levensvatbare behandeling. Gedragstherapeutische behandelingen zijn geen exacte wetenschap. De slaggemiddelden zullen naar verwachting laag blijven.
Langdurige blootstellingstherapie vormt een risico, maar als het succesvol is, heeft het minder gevallen van terugval. Lagere terugvalgevallen zijn aantrekkelijk voor patiënten, hun families en therapeuten. De belofte van blijvende of op zijn minst langdurige effecten maakt het het risico waard.