Inhoud
- Scenariooverzicht
- Verschil tussen zorgen voor en zorgen voor onze dierbaren
- Stappen voor zorg
- Relaties zijn harde zaken
De oude uitdrukking TLC of Tender Love and Care wordt vrij vaak gebruikt. Maar in ons dagelijks leven, als een levensvaardigheid, in hoeverre brengen we het in de praktijk? Neem het onderstaande scenario:
Het is zondagavond 22:00 uur. Kate is uitgeput en gefrustreerd. “Ik doe zo mijn best” zegt ze tegen haar man Vince, die al in bed ligt, klaar om te gaan slapen. 'Lieverd, je moet ontspannen. Met de kinderen gaat het goed', zegt hij. "Ontspannen?" ze zegt: 'Besef je niet wat er is gebeurd? Nathan was zo boos op me dat hij zijn fiets midden op straat gooide en erop schopte. Ik doe het niet goed als moeder". Zei ze met een droevige stem. "Nou, je kwam een beetje te hard op hem neer met zijn manoeuvreren met de fiets", zei hij. "Hij weigerde het te proberen, ik had het gevoel dat hij een duwtje nodig had. Je begrijpt het niet; Je gedachten waren ergens anders. Je had me kunnen helpen, weet je. Kinderen zijn geen struiken; Ze groeien niet vanzelf. Ze hebben gevoelens en hebben emotionele zorg nodig”. zei ze terwijl haar droevige stem veranderde in een bijna boze stem. “Ja, ik begrijp het wel. Hoe kan je dat zeggen? Ik werk al die uren, zodat we een beter leven kunnen hebben.” Hij heeft geantwoord. Toen zei hij: "Schat, ik ben moe en ik moet gaan slapen. Ik wil nu nergens op ingaan". Dit is het moment waarop ze echt boos werd en blies. "Je bent moe? Jij? Jij keek tv terwijl ik de hele ochtend aan het koken, schoonmaken en de was deed. Na de fietstocht deed je een lekker dutje van 1 uur, terwijl ik piekerde over wat er tijdens de fietstocht was gebeurd! Ik heb alles gedaan wat je me vroeg vandaag. Je stuurde me om de fietsen te luchten, de hond uit te laten, een salade te maken, en dat deed ik. Als je meer hulp nodig had, had je dat gewoon kunnen vragen. Ik moet alles vragen, nietwaar? Je kunt toch niet je eigen oordeel gebruiken? God verhoede dat je in het weekend een beetje buiten bent”.
Hij draait zich om terwijl hij in bed ligt en zegt: "Ik ga slapen, welterusten, ik hou van je". Ze staat op van het bed, pakt haar kussen en verlaat de kamer. “Ik kan niet geloven dat je zo kunt slapen als je weet dat ik zo van streek ben”.
Scenariooverzicht
Wat is hier net gebeurd? Is Vince een totale eikel? Is Kate een dramakoningin en een veeleisende vrouw? Nee. Het zijn allebei erg aardige mensen. We weten het omdat we ze hebben ontmoet in de counseling voor koppels. Ze zijn stapelverliefd en hebben meestal een gelukkig huwelijk. Welnu, dit is een voorbeeld van het verschil tussen hoe mannen en vrouwen zich geliefd en gewaardeerd voelen. Kate was teleurgesteld over wat er eerder op de dag met de kinderen was gebeurd. Toen ze zich tot Vince wendde, keek ze naar hem om emotioneel voor haar te zorgen; misschien om haar gerust te stellen dat ze een goede moeder is. Dat de kinderen weten dat ze van ze houdt, dat ze zoveel doet en dat Nathan zich niet zal herinneren dat ze tegen hem schreeuwde. Het is niet zo dat wat Vince zei geen geldigheid heeft, maar eerder dat Kate op dat moment iets anders nodig had.
Terwijl Kate met Nathan praatte, hoewel laat op de dag, probeerde ze hem te onderzoeken om haar te helpen kalmeren. Ze vroeg zonder woorden dat ze zijn emotionele steun nodig had. Hij, aan de andere kant, dacht dat ze hem aanviel en suggereerde dat hij niet genoeg deed. Daarom reageerde hij met een defensieve reactie en legde hij zijn werkuren enz. uit. Waarom leidde hun evaluatie van de situatie tot ongunstige resultaten?
Verschil tussen zorgen voor en zorgen voor onze dierbaren
- Zorgen voor een geliefde kan worden uitgedrukt door middel van vriendelijke daden, zoals de auto wassen, voedsel maken, het gazon water geven, de afwas doen en andere "daden van vriendelijkheid". Geld verdienen, en de ander financieel ondersteunen, valt ook onder deze categorie.
- Zorgen voor onze dierbaren is niet per se actie, maar eerder een introspectief en emotioneel intelligent denkproces en acceptatie. In het moment zijn, hun tijd, privacy, beperkingen en gevoelens respecteren.
Wat gebeurt er tussen paren, en meer nog in huwelijken omdat de verwachtingen voor huwelijken hoger zijn dan andere vormen van relaties, vooral wanneer er kinderen bij betrokken zijn, keert het paar terug naar hun egocentrisch zelf. Dit is het deel van het zelf dat "op mij gericht" is, fragiel en veroordelend. Dit deel van het zelf, vooral in tijden van stress, waar men superkritisch op zichzelf kan zijn, kan egoïstisch, zelfbestraffend en verward zijn. Het kan hard, onrealistisch, onvriendelijk en/of controlerend zijn.
In mijn praktijk nodig ik mijn koppels altijd uit om op zoek te gaan naar de verborgen aanwijzingen. Aanwijzingen kunnen zijn in woorden, lichaamstaal of bestede tijd. In het bovenstaande voorbeeld waren alle drie de aanwijzingen gemarkeerd door Kate. Twee woordaanwijzingen die door Kate naar voren werden gebracht, waren "Ik probeer zo hard" en "je begrijpt het niet". Door de tijd die Vince doorbracht en getuige was van wat er was gebeurd, werd hij er ook op gewezen dat Kate zich schuldig zou kunnen voelen. Hoewel het op het eerste gezicht lijkt alsof Kate Vince aanviel toen ze zei "je begrijpt het niet", vroeg ze hem eigenlijk om haar benarde situatie te begrijpen. In plaats daarvan reageerde hij door een oplossing aan te bieden: "Je moet gewoon ontspannen", wat predikend zou kunnen overkomen, zo niet neerbuigend.
Het zou beter zijn geweest als hij zijn hand uitstak, haar hand vasthield of haar een knuffel gaf en iets zei in de trant van "je doet je best, lieverd" of "schat, je hoort niet perfect te zijn" of "Lieverd, wees alsjeblieft niet zo streng voor jezelf, je bent geweldig".
Aan de andere kant, wat had Kate kunnen doen, in plaats van te proberen haar man te troosten met wat hij suggereerde dat het de verkeerde tijd was? Het is vrij duidelijk dat deze beide personen "voor elkaar zorgen". Maar zorgden ze wel voor elkaar? Kate had de grenzen van Vince kunnen respecteren. Ze had erop kunnen vertrouwen dat hij niet uit een plaats van onverschilligheid kwam, maar uit een plaats van veiligheid. Vince had mogelijk een snelle beoordeling van zijn emotionele inventaris kunnen maken en besefte dat hij te moe was om te luisteren en daarom, om conflicten te vermijden, voor het geval hij het verkeerde zou zeggen, nam hij de weg van de minste weerstand en zei: "Ik moet slapen". Dit is natuurlijk niet wetende of beseffend dat hij de hierboven besproken optie had, wat niet al te veel tijd kostte.
Stappen voor zorg
- Maak altijd een emotionele inventaris van waar je bent en waar de andere persoon is voordat je aan een dialoog begint
- Stel een doel en stel je een visie voor voor wat je zoekt bij het starten van de dialoog
- Communiceer duidelijk aan je partner wat dat doel is
- Afwachten of er een overeenkomst is in doelen zonder verwachtingen
- Accepteer in plaats van een oplossing te forceren
Laten we tot slot een herhaling doen van wat er had kunnen gebeuren tussen Kate en Vince. Als Kate stap 3 duidelijk had geoefend in plaats van ervan uit te gaan dat Vince de aanwijzingen kon lezen, had ze waarschijnlijk de steun gekregen waar ze op hoopte. Aan de andere kant, als Vince stap 1 had geoefend, had hij waarschijnlijk gemerkt dat Kate niet op zoek was naar een beoordeling van wat er was gebeurd, maar eerder een geruststelling.
Relaties zijn harde zaken
Velen gaan ervan uit dat liefde betekent dat je alles weet. Dat is geen liefde; Het is waarzeggerij. Liefde vereist geduld, en begrip, en nederigheid en oefening van al het bovenstaande. Onderscheid maken tussen zorgen voor en zorgen voor onze dierbaren, helpt ons geaard en nederig te blijven in tijden waarin we van nature geneigd zijn egocentrisch te zijn en onszelf hoge verwachtingen en valse automatische negatieve gedachten op te leggen. Het is geen tedere liefde. Het is geen Tender Care. Het is tedere liefde en zorg. We moeten eerst voor onze eigen behoeften zorgen, en dan een woordvoerder zijn om deze duidelijk aan onze partners of belangrijke anderen te communiceren en hen in staat te stellen zich veilig te voelen om hetzelfde te doen.