Inhoud
- Seksuele compatibiliteit is erg belangrijk
- Dus waarom geven we geen prioriteit aan seksuele compatibiliteit?
- Het vinden van een seksueel compatibele partner wordt bemoeilijkt door andere factoren
- Communicatie is niet alleen de sleutel, het is fundamenteel
De adviescolumnist en podcaster Dan Savage zegt: "het relatiekerkhof staat vol met grafstenen die zeggen: 'alles was geweldig... behalve de seks'".
Het vinden van een seksueel compatibele partner is in alle opzichten even belangrijk, zo niet belangrijker, dan de andere aspecten van de relatie waarop we ons concentreren. Mensen zullen zich zorgen maken over het vinden van een partner die vergelijkbare politieke, religieuze en familiale standpunten deelt. Als je absoluut kinderen wilt en een potentiële partner absoluut niet, dan is dat voor de meeste mensen meestal een eenvoudige en schuldvrije dealbreaker. Dus waarom is het zo dat als je een hoge geslachtsdrift hebt en je potentiële partner een zeer lage, zoveel mensen aarzelen om dat ook als een dealbreaker te beschouwen?
Seksuele compatibiliteit is erg belangrijk
Bijna elk koppel dat mij in mijn praktijk presenteert, heeft een zekere mate van seksuele disfunctie. Ik vertel elk stel dat seks de "kanarie in de kolenmijn" is voor relaties: wanneer de seks slecht gaat, is het bijna altijd een voorbode voor iets anders dat slecht gaat in de relatie.
Met andere woorden, slechte seks is een symptoom, niet de ziekte. En bijna onvermijdelijk, wanneer de relatie wordt verbeterd, verbetert ook de seks "magisch". Maar hoe zit het als de seks niet slecht gaat, maar altijd slecht is geweest?
Echtparen scheiden heel vaak vanwege seksuele onverenigbaarheid.
Seksuele compatibiliteit is veel belangrijker voor het welzijn van een relatie dan waar de eer voor staat. Mensen hebben seks nodig, seks is essentieel voor ons fysieke geluk. Wanneer paren niet in staat zijn om aan elkaars seksuele behoeften en verlangens te voldoen, is ontevredenheid in het huwelijk een duidelijk gevolg. Maar onze samenleving heeft seks tot een taboe gemaakt en koppels vinden het gênant om seksuele onverenigbaarheid als reden voor hun scheiding toe te schrijven.
Het is beleefder om anderen (en enquêteurs) te vertellen dat het om 'geld' ging of dat ze 'andere dingen wilden' (wat meestal meer of betere seks was) of een andere veelvoorkomende trope. Maar in mijn ervaring ben ik nog nooit een stel tegengekomen dat letterlijk scheidde om geld, ze scheiden over het algemeen vanwege fysieke onverenigbaarheid
Dus waarom geven we geen prioriteit aan seksuele compatibiliteit?
Veel ervan is cultureel. Amerika is gesticht door puriteinen, en veel religies schamen en stigmatiseren seks nog steeds, zowel binnen als buiten het huwelijk. Veel ouders schamen kinderen over seksuele interesses en masturbatie. Het gebruik van pornografie wordt vaak gezien als een karakterfout, hoewel de overgrote meerderheid van de volwassenen pornografie van tijd tot tijd, zo niet regelmatig, gebruikt. De huidige politieke argumenten over zoiets eenvoudigs als anticonceptie laten zien dat Amerika worstelt met het accepteren van onze seksuele kanten. Gewoon 'seks' zeggen is genoeg om sommige volwassen volwassenen te laten blozen of ongemakkelijk op hun stoel te laten schuiven.
Daarom is het niet verwonderlijk dat mensen hun seksuele interesses en het niveau van hun libido (d.w.z. hoeveel seks je wilt) vaak minimaliseren. Niemand wil tijdens de vroege stadia van het daten overkomen als een op seks beluste pervert. Seks wordt dus beschouwd als een secundaire of zelfs tertiaire zorg, ondanks het feit dat het een van de belangrijkste redenen is voor onenigheid in het huwelijk en echtscheiding.
Het vinden van een seksueel compatibele partner wordt bemoeilijkt door andere factoren
Stigma en schaamte betekenen dat mensen zich niet altijd op hun gemak voelen om hun seksuele interesses of mate van verlangen te onthullen. Mensen gaan vaak jaren, zelfs decennia, zonder een bepaalde seksuele fetisj of "knik" aan hun echtgenoot te onthullen, en berusten in een staat van voortdurende ontevredenheid.
Verschillen in libidoniveau zijn verreweg de meest voorkomende klacht. Maar dit is niet altijd zo eenvoudig als het lijkt. Het is een stereotype dat mannen waarschijnlijk altijd seks willen en dat vrouwen waarschijnlijk ongeïnteresseerd zijn ('frigid' zoals het vroeger werd genoemd). Nogmaals, in mijn praktijk klopt dat helemaal niet. Het is in hoge mate een gelijke verdeling tussen welke seks de hogere geslachtsdrift heeft, en vaak hoe ouder het paar, hoe groter de kans dat het de vrouw is die ontevreden is over de hoeveelheid seks die het paar heeft.
Dus wat kun je doen als je een relatie hebt gekregen waarin er weinig seksuele compatibiliteit is, maar je de relatie niet wilt beëindigen?
Communicatie is niet alleen de sleutel, het is fundamenteel
Je moet bereid zijn om je wensen en verlangens, je kinks en je fetisjen met je partner te delen. Punt uit. Er is geen manier om een bevredigend seksleven te hebben als je partner niet weet wat je echt wilt en waar je naar hunkert, en je weigert het hem of haar te laten weten. De meeste mensen in liefdevolle relaties willen dat hun partners tevreden zijn, gelukkig zijn en seksueel tevreden zijn. De meeste angsten die mensen hebben over het vrijgeven van seksuele informatie, blijken irrationeel te zijn. Ik heb op mijn bank (meer dan eens) gezien hoe een persoon worstelde om zijn partner te vertellen over een seksuele interesse, alleen om de partner hen nadrukkelijk te laten vertellen dat ze graag aan dat verlangen zouden toegeven, maar dat ze gewoon geen idee hadden dat het zo was. iets dat gewild was.
Heb enig vertrouwen in je partner. Laat het hen weten als u niet tevreden bent met de hoeveelheid of het soort seks dat u heeft. Ja, af en toe zal iemand onbewogen zijn en ronduit weigeren zijn horizon te openen of zijn seksuele repertoire te veranderen. Maar dat is de zeldzame uitzondering, en een karaktereigenschap die je sowieso zo snel mogelijk over je partner moet weten.
Spreek voor jezelf op. Spreek je verlangens uit. Geef uw partner de kans om aan uw behoeften te voldoen. Als dat niet werkt, kunnen andere alternatieven worden onderzocht.