Inhoud
- We internaliseren onze omgeving
- Hoe trauma van generatie op generatie wordt overgedragen
- Transgenerationeel trauma heeft invloed op interpersoonlijke relaties
- Transgenerationeel trauma kan worden genezen
- Transgenerationeel trauma beïnvloedt de partnerkeuze van mensen
- Genezing van transgenerationeel trauma en het bereiken van intimiteit
- Omgaan met transgenerationeel trauma
Wat is transgenerationeel trauma?
Onderzoek toont aan dat trauma van generatie op generatie kan worden doorgegeven via DNA. Het voortdurende debat over 'natuur versus opvoeding' kan erop wijzen dat het een combinatie is van sociaal leren en biochemische make-up. De primaire gehechtheden van een kind weerspiegelen wat hun volwassen gehechtheden zullen zijn. Kinderen hebben overal rolmodellen. Moeder/vader/broers/zussen, leraren, televisie/film, internet/sociale media, vrienden, familie, coaches, docenten, bibliothecarissen, klasgenoten, enz.
Een van de meest voorkomende vragen die ik mijn klanten stel: welke opvoedingsstijlen waren er in hun huishouden toen ze opgroeiden? Was er huiselijk geweld? Psychische aandoening?
Was er liefde? Zo ja, hoe toonden ze liefde? Waren er andere begeleiders/mentoren beschikbaar?
Was vader een aanmatigende coach als gevolg van zijn eigen verpletterde dromen om hem als kind niet door zijn eigen vader te laten coachen? Heeft mama een ouder zonder grenzen gekregen vanwege een overcorrectie van haar schuldgevoel omdat ze emotioneel niet beschikbaar was?
We internaliseren onze omgeving
Mensen zijn sociale wezens. We hebben een primaire manier om te leren van de omstandigheden van onze omgeving, thuis en in de wereld. We moeten ons aanpassen om te overleven. Huwelijks-/opvoedstijlen, gedragingen/kenmerken, talenten, intellect, creativiteit, fysieke kenmerken, psychische aandoeningen en andere patronen sijpelen van generatie op generatie door.
Ouders zijn de belangrijkste modellen voor een zich ontwikkelende geest. Kinderen internaliseren hun omgeving.
Ze passen zich van nature aan aan hun ervaringen en beslissen: is deze wereld een veilige plek? Of is het onveilig. Elke ervaring heeft enig effect op de fragiele, zich ontwikkelende geest. We sorteren deze ervaringen terwijl we in onszelf groeien. Met de jaren nestelen we ons op natuurlijke wijze in ons authentieke zelf.
Hoe trauma van generatie op generatie wordt overgedragen
Tijdens een therapiesessie zijn er geesten in de kamer. Er zijn ouders, grootouders, overgrootouders en anderen die direct of indirect invloed hadden. Generaties spoken zitten in de therapieruimte en nemen graag ruimte in. Het voelt een beetje alsof ze de rekening voor therapie zouden moeten oppikken, nietwaar?
Ze hebben onvermijdelijk deze prachtige genetische samenstelling (en disfunctie) doorgegeven die waarschijnlijk honderden jaren teruggaat. In zekere zin is het hun geschenk aan jou.
Wat leuk. Dank die geesten. Zij zijn je spirituele leraren. Onze leraren verschijnen soms op onverwachte en magische manieren.
Het is een spiritueel proces om deze erfenissen (oude wonden) te zien als kansen voor groei. Dit is geleerd, maar pas als we openstaan en klaar zijn om diep in oude emotionele pijn te duiken. Het kan een intens en ongemakkelijk proces van zelfontdekking zijn.
Maar als we niet groeien, kunnen we vast komen te zitten in oude gewoonten en patronen die ons niet meer dienen.
Transgenerationeel trauma heeft invloed op interpersoonlijke relaties
Transgenerationele overdracht van trauma kan gevolgen hebben voor individuen en families op bewust en onbewust niveau. Trauma presenteert zich op mentale, fysieke, emotionele en spirituele manieren.
Deze verdedigingen hebben invloed op interpersoonlijke relaties en de relatie met het zelf. Volwassen kinderen met een transgenerationeel trauma leren snel dat hun ouders mensen waren. (En gebrekkig.)
Verdedigingsmechanismen dienen als beschermers, die barrières voor groei worden. Deze obstakels zijn schadelijk, waardoor het moeilijk is om gezonde relaties te ontwikkelen.
Transgenerationeel trauma kan worden genezen
Volwassen kinderen met een transgenerationeel trauma kunnen herstellen, maar het vereist moed, eerlijkheid, mededogen en zelfvergeving. Met gratie en bereidwilligheid transformeren we van overleven naar herstel. We leren door de waarheid en zelfonderzoek van wie we zijn en wie we niet zijn.
We moeten afleren wat we onvermijdelijk hebben geleerd.
We kunnen onze genetische samenstelling niet veranderen, maar we kunnen ons gedrag veranderen, hoe we denken en van onszelf houden op een dieper niveau. Het is eenvoudig, maar niet gemakkelijk.Het is een proces en soms een dagelijkse praktijk.
Transgenerationeel trauma beïnvloedt de partnerkeuze van mensen
Volwassen kinderen met een transgenerationeel trauma zoeken vaak echtgenoten/partners met bekende kenmerken, zowel goede als slechte, die oude wonden kunnen onthullen die moeten worden genezen.
Zet eerst je eigen zuurstofmasker op en pas daarna anderen toe.
Doe je eigen innerlijke werk. Het is niet de taak van uw partner om u te repareren/repareren/genezen. Een gezonde en gedifferentieerde relatie heeft een sterke basis door elkaars onafhankelijke emotionele groei te ondersteunen.
Genezing van transgenerationeel trauma en het bereiken van intimiteit
Om intimiteit te bereiken, moet men zich veilig genoeg voelen om kwetsbaar te zijn, wat vertrouwen vereist. Gezonde gezinssystemen bevatten leden die nederig zijn.
Ze zijn introspectief, zelfbewust en onthouden zich van schuld. Er zijn duidelijke en gezonde grenzen die met geduld, liefde en consistentie worden vastgesteld. Gezonde ruimte en ruimte voor groei is nodig.
Emotioneel beschikbare ouders laten zien hoe ze met liefde en mededogen met elkaar en hun kinderen kunnen communiceren en reageren. Ze modelleren conflictoplossing en er is herstel wanneer emotionele schade is aangericht.
De hersenen zijn niet vastgebonden en de hersenchemie kan veranderen door alleen mindfulness-technieken en gesprekstherapie. Nieuwsgierig blijven is nodig.
Volwassen kinderen die aan het genezen zijn, zullen zich afvragen: “Hoe vertel ik mijn eigen verhaal. Welke materialen zal ik verwijderen en wat zal ik verfraaien? Wat werkt voor mij? Wat ben ik ontgroeid? Hoe navigeer ik door deze kaart die aan mij is doorgegeven? En nog belangrijker, hoe voorkom ik dat het wordt doorgegeven aan mijn eigen kinderen?” Een geweldige strategie voor herkaderen is om beide ouders als kinderen te visualiseren overleven en het beheren van hun eigen erfenis en ook zij moesten zich aanpassen.
De onbewuste patronen die zijn geërfd zijn eenvoudig: onderdelen van het zelf dat vereist meer aandacht, meer liefde en meer zelfvergeving.
Het herstellende hele zelf kan oude wonden helen, maar alleen als er acceptatie is en niet langer de noodzaak om de symptomen/pijn te onderdrukken.
De pijn is belangrijk en moet voelde en verwerkt in een veilige setting met passende ondersteuning. Zodra dit is toegestaan, is er genezing van lichaam/geest op fysiologisch niveau. Historische pijn wordt naar buiten gebracht en gaat erdoorheen, wat een noodzakelijk onderdeel is van het genezingsproces, omdat het zijn kracht verliest zodra het is losgelaten.
Omgaan met transgenerationeel trauma
Men kan gezonde coping-mechanismen leren door middel van meditatie, mindfulness, psychotherapie, steungroepen, boeken, podcasts, blogs, lessen, coaches, vrienden, schrijven, kunst, dansbeweging en elke vorm van creatieve expressie.
Afleren wat is geleerd, vereist de bereidheid om oude gewoonten te doorbreken. Hersenchemie verandert door de manier waarop we dingen zien te veranderen.
De wereld is niet langer onveilig. Er is nu vertrouwen. (Met het zelf en anderen) Er zijn nieuwe coping-mechanismen/hulpmiddelen en het is niet langer nodig om oude pijn te onderdrukken. Geen emotionele verlating van het zelf meer. De schimmen van schaamte kunnen hier niet op gedijen. Het volwassen kind van een transgenerationeel trauma is nu verantwoordelijk, wat het perspectief/uitkomsten verschuift van een slachtoffermentaliteit naar een van empowerment.
Zodra dit is bereikt, wordt de cyclus doorbroken en verschuiven de komende generaties van overleven naar herstel. Kus die geesten vaarwel. Zegen hen.