Inhoud
- Wie is verantwoordelijk voor disfunctioneren in een liefdesrelatie?
- We vinden het heerlijk om de zondebok te vinden om alle schuld op zich te schuiven
- Het is makkelijker om een slachtoffer te zijn dan je eigen disfunctie te accepteren
- Begrijp dat jullie allebei een gelijke rol spelen in de disfunctie
Disfunctioneren in een liefdesrelatie? Wie is er echt schuldig? Het gebeurt de hele tijd, in feite is disfunctie in liefdesrelaties zo gewoon dat we in Amerika nog steeds een hoog aantal echtscheidingen hebben. De disfunctie begint duidelijk al ver voor de echtscheidingsprocedure.
Wie is verantwoordelijk voor disfunctioneren in een liefdesrelatie?
Hier praten we over disfunctie in liefdesrelaties en de verantwoordelijkheid die ontstaat wanneer we proberen onze huidige en vroegere liefdespatronen te veranderen. Relaties zijn moeilijk. Waar je ook over leest in populaire tijdschriften, boeken over positief denken. Relaties zijn hard werken. Als je tenminste een goede wilt. Net zoals het hebben van een geweldig lichaam heel hard werken is.
Dus als je een moeilijke relatie hebt, wie is er dan verantwoordelijk voor de disfunctie in je liefdesleven? Ongeveer vier jaar geleden kwam er een stel mijn kantoor binnen omdat ze op het punt stonden te scheiden. De vrouw was een emotionele spender, wat hen tot financiële ondergang leidde, en de man dronk te veel in het weekend naar haar zin.
We vinden het heerlijk om de zondebok te vinden om alle schuld op zich te schuiven
Dus kwamen ze binnen om erachter te komen wie verantwoordelijk was voor de relatie. Dat is natuurlijk wat we het liefste doen. Zoek de zondebok. En na vier weken samenwerken, kwam ik tot de conclusie dat dit dezelfde conclusie is als bij elk stel dat worstelt met hun liefdesleven. Geen van jullie is het slachtoffer, en geen van jullie is de hoofdoorzaak van het probleem.
Ze keken me aan alsof ik 17.000 hoofden had. “Wat bedoel je daarmee?”, zei de vrouw. "Mijn uitgaven zijn lang niet zo schadelijk voor onze relatie als zijn drinken in het weekend." Die reactie was geen verrassing, maar wat ik terug zei verraste hen allebei.
'Luister, jullie zijn al 15 jaar samen, en gedurende 10 van die 15 jaar was je helemaal in de war. Elkaar niet vertrouwen. Gevuld met wrok. Je hebt een maand of twee of drie maanden, zoals je me vertelde waar de dingen goed waren, maar er zijn 12 maanden in een jaar, wat betekent dat de volgende negen maanden waardeloos waren. Dat zijn nu jouw woorden, niet de mijne. Dus de realiteit is dat, als jullie allebei zo lang bij elkaar blijven in een disfunctionele relatie, jullie allebei 50% verantwoordelijk zijn voor de disfunctie die je nu voelt en in het verleden hebt gevoeld.“
Het is makkelijker om een slachtoffer te zijn dan je eigen disfunctie te accepteren
Als twee mensen die worstelen met de liefde, bij elkaar blijven zonder intensieve, langdurige hulp te zoeken, dan zijn ze allebei even gebrekkig op het gebied van relaties. Dit is goed nieuws, want je kunt niet met je vinger wijzen en de alcoholist de schuld geven als je ze in staat hebt gesteld door 15 jaar in de relatie te blijven. En op dezelfde manier kun je de emotionele spender die je bankrekeningen leegzuigt niet kwalijk nemen, omdat je jaren bij hen jarenlang bij hen bent gebleven terwijl ze zich hebben gedragen in hun eigen persoonlijke verslaving.
Het kostte dit echtpaar letterlijk, toen ik één op één met hen begon te werken, nog vier weken voordat ze konden begrijpen wat ik zei. En de reden daarvoor? Het is zoveel gemakkelijker om een slachtoffer te zijn, om te projecteren dat het probleem in de relatie de partner is, en niet wijzelf.
Begrijp dat jullie allebei een gelijke rol spelen in de disfunctie
Maar laat me dit herhalen, want het is van cruciaal belang voor iedereen om het echt in zich op te nemen en te absorberen. Als je een langdurige relatie hebt die niet gezond is, hebben jullie allebei een gelijke rol in de disfunctie, niemand is erger dan de ander.
Je hebt misschien een alcoholist, die met een codependent is die bang is om de boot te schommelen en serieuze grenzen en consequenties te stellen.
Je hebt misschien de emotionele spender, die met een codependent is, in dezelfde situatie, bang om de boot te laten schommelen en de waanzin te beëindigen. En terwijl ik bleef werken met het paar hierboven, maakten ze een dramatische ommekeer. Het kostte uiteindelijk ongeveer 12 maanden werk, maar ze waren in staat om hun woede, wrok, slachtofferschap en schuld te laten varen, hun eigen disfunctie in de liefdesrelatie te accepteren en het uiteindelijk terug te brengen naar af, gezond, respectvol en liefdevol. Het was het werk waard, het was de moeite waard, en jij kunt hetzelfde hebben.
Laatste take-away
Als je eenmaal voldoende tijd hebt besteed aan een hulpverlener, zou je ook tot de conclusie kunnen komen dat de relatie een vervaldatum had die jullie allebei negeerden, en dat je het jaren geleden had moeten beëindigen, en je neemt nu de beslissing om respectvol weg te gaan, hopelijk leer je van deze ervaring, zodat je het niet nog een keer herhaalt. Hoe dan ook, jullie winnen allebei in liefde.