Inhoud
- Echtscheidingen worden ook door vrouwen geïnitieerd
- Dus welke inzichten en maatregelen kunnen het huwelijk beschermen?
- De belofte van liefde
- Investeren. Investeer meer
- Maar als de verbinding wegvalt, heeft het signaal misschien een boost nodig.
- En nog een ding: misschien voelt het geven niet genoeg is, of gaan snijden.
Het moderne leven – we streven als samenleving op zoveel verschillende manieren naar vooruitgang. Als het om het huwelijk gaat: hoe gaan we vooruit op het gebied van de meest intieme menselijke relaties? Als we puur naar echtscheidingspercentages zouden meten, zou de heersende folklore ons kunnen doen geloven dat het echtscheidingspercentage alleen maar blijft stijgen.
De waarheid is dat het aantal echtscheidingen enorm verschilt van land tot land, op basis van vele factoren. Een onderzoek van enkele regio's met hogere percentages, zoals delen van Europa (recente onderzoeken tonen aan dat België, Luxemburg, Frankrijk, Tsjechië en Portugal percentages boven de 60% hebben, België maar liefst 73%!), wijst erop dat een gebrek aan maatschappelijke stabiliteit, bescheiden normen voor echtscheidingsgronden, zijn slechts enkele factoren die meespelen. Hoewel de VS in de top 10 van echtscheidingspercentages blijft staan, zijn de algemene cijfers zelfs gedaald sinds de echtscheidingsgolf in de jaren 70/80; hoger onderwijs lijkt de grootste corresponderende bufferfactor; degenen die op of onder de armoedegrens zitten, lopen het grootste risico.
Echtscheidingen worden ook door vrouwen geïnitieerd
William Doherty, psycholoog uit Minnesota, merkt op dat naar zijn schatting ongeveer 2/3 van de echtscheidingen door vrouwen wordt geïnitieerd, dus als we de kwestie van echtscheiding beschouwen, zegt hij, denken we aan de kwestie van de veranderende verwachtingen van vrouwen - een inzichtelijke overweging de moeite waard om verder te verkennen. Sinds het begin tot het midden van de 20e eeuw zijn de houdingen en ethiek van het huwelijk voortdurend geëvolueerd; zoals altijd, sommigen ten goede, sommigen misschien niet. Terwijl je 50 jaar geleden voor het leven getrouwd was, en dat is precies hoe het was. Nu zijn we geneigd om alle opties te overwegen; inderdaad, onze moderne culturele ethos en psyche, zou ik zeggen, is meer verschoven van onvoorwaardelijke roltoewijding, eenmaal getrouwd (een echt positief).
Echter, aangezien een maatschappelijke nadruk op persoonlijk geluk en bevrediging onderdeel is geworden van onze collectieve psyche, zou ik zeggen dat we voornamelijk verstrikt zijn in de vraag: "Wat levert het mij op?" We zijn ons steeds meer bewust van onze rechten, onze opties en ons streven naar geluk. Goed van ons. Het is gewoon, terugkomend op de eeuwenoude vraag - wat is echt geluk, waar wordt het gevonden? Lees de inhoud van Psychology Today, die veel uitstekende artikelen bevat, maar u zult een aantal thema's opmerken over het vinden van persoonlijke voldoening.
Dus welke inzichten en maatregelen kunnen het huwelijk beschermen?
Wat passen we hier toe? Ik zou willen toepassen wat M. Scott Peck zei in de eerste regel van zijn klassieke titel, The Road Less Traveled. "Het leven is moeilijk". Hij gaat verder met te zeggen dat velen in therapie belanden, of in de problemen die we hebben, omdat we het moeilijkere werk van het oplossen van onze problemen vermijden. We willen kortere wegen. Investeren kost werk. Het past niet in de mentaliteit van onze cultuur van steeds meer instant bevrediging, nietwaar, om onvervulde behoeften te lijden.
Geen enkele relatie zal ooit aan al onze behoeften voldoen, altijd. Maar als u merkt dat u zich niet tevreden voelt, is het gemakkelijk, en ik zou zeggen, misschien zelfs instinctief, om uit te zoeken wanneer u een verminderd rendement voelt bij uw partner. Peck zei, en anderen hebben het op een andere manier gezegd: luiheid is het tegenovergestelde van liefde. Misschien is het feit dat we niet in ons eigen geluk verwikkeld raken, een groot deel van waar het mis gaat.
Als ons maatschappelijke ethos ons het idee begint te verkopen dat, misschien "dingen niet eeuwig zullen duren - zelfs als je bij elkaar blijft", (dank je Sheryl Crow) - als we dat denken beginnen te geloven - dan in plaats van te verdubbelen wanneer er een gevoel van ontevredenheid opkomt, kunnen we erg verleid worden om romantische noties van vrijheid en nieuwe liefde te omarmen, of op zijn minst uit te werpen wat we zien als de bron van onze pijn.
De belofte van liefde
Misschien is het juist in de belofte van onvoorwaardelijke liefde dat iets blijvends kan leven. Als je het niet voelt, misschien gevangen zit tussen a) noties van verlangen naar of verleid worden door iets anders, vs. b) het gevoel hebben dat je je moet settelen of lijden, stel ik een weg voor naar een derde, uiteindelijk bevredigender idee, een waarvan ik volledig geloof dat het steeds meer een tegencultuur is?
Investeren. Investeer meer
Er wordt gezegd dat we van iets houden waarin we investeren. Zelfs in disfunctionele relaties wordt gezegd dat we soms "op jacht zijn naar onze investering en proberen ons rendement terug te krijgen. Nu spreek ik niet van ongezonde, disfunctionele huwelijken waar geen enkele wederkerigheid is. Misschien bent u met een partner die afrekent. Net als dit advies is er vaak meer dan één gereedschap nodig voor de klus. Ik heb soms met een klant gewerkt aan storende manieren om de aandacht van hun partner te krijgen, misschien zelfs hun gift terug te trekken op een bepaalde manier, voor een bepaalde tijd, met een specifiek doel of doel. Te veel geobsedeerd door onze eigen onvervulde behoeften, zal onze genegenheid absoluut wurgen. We horen van anderen die de weg van scheiden proberen, of iemand valideert onze pijnen, en we kunnen intern op de vernietigingsknop drukken.
Maar als de verbinding wegvalt, heeft het signaal misschien een boost nodig.
Doe je best om attent te zijn; doe sommige dingen voor je partner die hem echt je liefde laat zien. En bind je er een tijdje aan - geef het minstens een paar weken, zodat je partner het verschil kan ervaren. Ga niet achter hun erkenning aan. Doe het gewoon. Wees stabiel; voor hen koken. Maak het leven makkelijker. Vraag hen naar zichzelf en hun zorgen. Bedenk hoe u in hun behoeften voorziet. Denk in uw privégedachten na over de eigenschappen die u wel waardeert en over hen waardeert.
Recent onderzoek zegt dat nostalgie de meest effectieve romantische cue is om te overleven. Koester wat dagelijkse innerlijke dankbaarheid voor deze persoon die je op de hoogste plaats in je leven hebt gekozen. Als ze niet de persoon zijn geweest van wie je wilt houden, overweeg dan of er bepaalde levenskrachten op hen van invloed kunnen zijn. We stoppen misschien niet eens om een depressie, angst- of rouwfase, medische kwestie of levensovergangsstrijd te doorgronden. Het zijn worstelingen, als we eerlijk zijn, kunnen we onszelf ook tegenkomen. Wat voor klimaat voor het huwelijk bouwen we als we geloven in het idee om weg te lopen als het moeilijk wordt? Een verhaal van een klant dat ik onlangs hoorde, zei in de volksmond de opmerking van hun therapeut over waarom sommige stellen het halen en andere niet? "Voor sommigen is scheiden gewoon geen optie."
En nog een ding: misschien voelt het geven niet genoeg is, of gaan snijden.
Velen verlaten hun huwelijk juist vanwege onvervulde behoeften; hoeveel ik ook ontmoet, hebben het opgegeven, of al te vaak, niet gestopt om echt op een duidelijk genoeg manier te vragen of er in hun behoeften moet worden voorzien, om hun partner echt een kans te geven om op te treden. Misschien is uw investering in uw echtgenoot juist om dat te doen - stoppen en vragen of aan uw behoeften wordt voldaan. Het kost ons kwetsbaarheid; het kost ons genoeg investeringen om op ze te wachten, maar ook om ze een kans te geven. En ja, we moeten misschien zelfs geduld hebben, omdat we rekening houden met de levenslast waarmee ze belast kunnen worden. De gouden regel - het is zo gemakkelijk om terug te komen, in de gloed van iets nieuws. De constante vlam van een brandend vuur geeft een heel andere gloed.