Inhoud
- Wat is een onveilige hechtingsstijl?
- 3 soorten onveilige gehechtheid
- 1. Onveilig-ambivalente gehechtheid
- 2. Onveilig-vermijdende gehechtheid
- 3. Onveilige ongeorganiseerde gehechtheid
- Wat veroorzaakt onveilige gehechtheid?
- 1. Misbruik en verwaarlozing
- 2. Trauma en verlies
- 3. Gebrek aan responsief ouderschap
- Voorbeelden van onveilig hechtingsgedrag
- Voorbeelden van onveilig hechtingsgedrag bij kinderen
- Voorbeelden van onveilig hechtingsgedrag bij volwassenen
- Hoe onveilige gehechtheid relaties op volwassen leeftijd beïnvloedt
- 3 manieren om een onveilige hechtingsstijl te overwinnen
- 1. Communicatie
- 2. Individuele therapie
- 3. Relatietherapie
- Conclusie
De meeste mensen die geïnteresseerd zijn in psychologie hebben gehoord van de voordelen van gehechtheid. De gehechtheidstheorie, ontwikkeld door psycholoog John Bowlby, stelt dat jonge kinderen gehechtheid ontwikkelen aan ten minste één volwassene die troost biedt wanneer ze bang, kwetsbaar of verdrietig zijn.
Mary Ainsworth schetste later verschillende soorten hechting, waaronder de onveilige hechtingsstijl. Onder deze paraplu vallen drie specifieke patronen van onveilige gehechtheid, die leiden tot problemen in relaties met volwassenen.
Wat is een onveilige hechtingsstijl?
De onveilige hechtingsstijl beschrijft een patroon van interactie in relaties waarin een persoon angst of onzekerheid vertoont. Het is in tegenstelling tot een veilige gehechtheid, waarin een persoon zich veilig en getroost voelt rond zijn partner in tijden van nood.
Mensen die consistente zorg en opvoeding krijgen als kinderen, worden veilig in hun gehechtheid.
Aan de andere kant hebben individuen die onveilige gehechtheidspatronen vertonen een hoge mate van angst in hun relaties en hebben ze er geen vertrouwen in dat hun partners aan hun behoeften zullen voldoen.
Dit kan leiden tot relatieconflicten en tot moeilijkheden bij het aangaan van hechte relaties met anderen. Het is niet verwonderlijk dat een overzicht van het onderzoek aantoont dat individuen die onzeker zijn in relaties een lagere mate van tevredenheid hebben met hun relaties.
3 soorten onveilige gehechtheid
Een onveilige hechting is een overkoepelende term die mensen beschrijft die relaties met angst en verdriet benaderen, maar er zijn verschillende soorten onveilige hechtingspatronen:
1. Onveilig-ambivalente gehechtheid
Bij mensen met deze hechtingsstijl manifesteert onzeker gedrag zich in de vorm van aanhankelijkheid.
Iemand die onzeker-ambivalent is, zal vaak geruststelling van zijn partner nodig hebben, en ze kunnen bang zijn om in de steek gelaten te worden. Deze hechtingsstijl wordt ook wel eens onveilige resistente hechting genoemd.
2. Onveilig-vermijdende gehechtheid
Deze hechtingsstijl wordt geassocieerd met afwijzend gedrag in relaties.
Een persoon met dit type gehechtheid zal intimiteit vermijden en zal moeite hebben om hechte relaties met een partner te ontwikkelen of kwetsbaar te zijn met een partner.
3. Onveilige ongeorganiseerde gehechtheid
Onveilig gedrag met dit type hechtingsstijl kan enigszins grillig zijn.
Iemand met een onveilige gedesorganiseerde gehechtheid heeft moeite met het omgaan met leed en zal geen echt patroon hebben dat verband houdt met gehechtheid.
De drie bovengenoemde soorten onzekerheden kunnen leiden tot problemen in romantische relaties en intieme relaties met anderen.
Wat veroorzaakt onveilige gehechtheid?
Onveilige gehechtheidstheorie biedt richtlijnen voor oorzaken van onzekerheid in relaties, en veel van deze oorzaken zijn getest door onderzoekers.
Er is bijvoorbeeld getheoretiseerd dat gehechtheid begint in de kindertijd, en de volgende factoren kunnen oorzaken zijn van onveilige gehechtheid:
1. Misbruik en verwaarlozing
Volgens een overzicht van verschillende onderzoeken is misbruik of verwaarlozing als kind gekoppeld aan het ontwikkelen van een onveilige gehechtheid.
In feite hebben volwassenen die leden aan kindermishandeling of verwaarlozing 3,76 keer meer kans om te worstelen met onzekere romantische gehechtheden.
Probeer ook: Emotionele verwaarlozingstest bij kinderen
2. Trauma en verlies
Deskundigen hebben ook gemeld dat onopgelost verlies en trauma kunnen leiden tot onveilige hechtingsstijlen bij volwassenen, naast kindermishandeling en verwaarlozing.
Het verliezen van een ouder, het scheiden van ouders of blootstelling aan traumatische gebeurtenissen zoals oorlog, bendegeweld of huiselijk geweld kan daarom leiden tot een onveilige hechtingsstijl. Lichamelijk en seksueel misbruik zijn ook vormen van trauma.
Er kunnen verschillende verklaringen zijn voor de oorzaak van onzekerheid in relaties, maar het komt meestal neer op ervaringen in eerdere relaties, voornamelijk die met een ouder of primaire verzorger.
Een veilige gehechtheid ontwikkelt zich als de verzorgers warm, zorgzaam en consequent beschikbaar zijn en inspelen op de behoeften van een kind. Onveilige hechtingen ontwikkelen zich wanneer dit soort zorg ontbreekt, hetzij door misbruik, geweld, verwaarlozing of emotionele afwezigheid.
3. Gebrek aan responsief ouderschap
Kinderen van wie de ouders of primaire verzorgers niet consequent responsief of ondersteunend waren, kunnen ervoor zorgen dat hun kinderen onveilige hechtingen ontwikkelen, wat uiteindelijk kan leiden tot hechtingsproblemen op volwassen leeftijd.
Als een ouder bijvoorbeeld fysiek afwezig is in het leven van een kind of emotioneel niet beschikbaar is, kan het kind onveilige hechtingspatronen ontwikkelen. Een ouder die worstelt met een psychische aandoening of verslaving kan minimaal reageren en het risico op onveilige gehechtheid bij kinderen vergroten.
Evenzo, als een ouder soms reageert op de behoeften van een kind of voor het kind zorgt in tijden van nood, maar de andere keer niet, kan het kind onzeker zijn of aan zijn behoeften zal worden voldaan, wat leidt tot onveilige gehechtheid.
Probeer ook: Bevestigingsstijlquiz
Voorbeelden van onveilig hechtingsgedrag
Onveilige gehechtheid kan leiden tot specifiek gedrag als een persoon probeert om te gaan met angst en onzekerheid met betrekking tot intieme relaties met anderen.
Dit gedrag kan er anders uitzien op basis van iemands leeftijd. Zo kan onveilig gedrag van kinderen zich iets anders voordoen dan onveilige gehechtheid bij volwassenen.
Enkele gedragssymptomen van onveilige gehechtheid bij kinderen zijn als volgt:
- Ouders/verzorgers actief vermijden
- Frequente aanvallen van ontroostbaar huilen
- Te aanhankelijk zijn met ouders/verzorgers
- Emoties maskeren
- Paniek bij scheiding van een ouder
- Weigeren om de omgeving te verkennen
- Moeite met het reguleren van eigen emoties
- Uiterst onafhankelijk overkomen terwijl het kind in werkelijkheid hunkert naar aandacht
Volwassenen met een onveilige gehechtheid hebben de neiging om een aantal van de volgende gedragingen in hun relaties te vertonen:
- Negatief zelfbeeld
- Weigeren om hulp te vragen
- Anderen wegduwen, in plaats van ze dichtbij te laten komen
- Bang zijn om in de steek gelaten te worden
- Presenteren als bijzonder aanhankelijk in romantische relaties of vriendschappen
- Vaak op zoek naar geruststelling dat alles in orde is binnen een relatie
- Extreme onafhankelijkheid
- Aarzelend om intiem te worden met andere mensen
- Jaloezie in relaties
Onveilig gedrag in een volwassen relatie treedt op omdat de persoon bang is dat zijn partner hem zal verlaten of niet aan zijn behoeften zal voldoen.
Voor iemand met een ambivalente gehechtheid leidt dit tot angst en aanhankelijkheid om verlating te voorkomen.
Daarentegen zal iemand met een vermijdende hechtingsstijl zich onthouden van het dicht bij anderen komen, zodat ze niet teleurgesteld of gekwetst worden als ze in de steek gelaten worden, of als hun partner niet aan hun behoeften voldoet.
Hoe onveilige gehechtheid relaties op volwassen leeftijd beïnvloedt
Helaas is het bekend dat een onveilige hechtingsstijl die zich tijdens de kindertijd ontwikkelt, blijvende effecten kan hebben en ook kan worden overgedragen naar volwassen relaties.
Wanneer iemand bijvoorbeeld een onzekere-ambivalente gehechtheid heeft, kunnen ze zo angstig zijn in relaties dat ze al hun tijd met hun partner willen doorbrengen, zonder dat de partner tijd alleen heeft.
Dit aanhankelijke gedrag kan een afknapper zijn en potentiële partners wegjagen. Aan de andere kant kan een persoon met een onveilig-vermijdend hechtingspatroon worstelen met eenzaamheid vanwege de angst om dicht bij anderen te zijn.
Ze kunnen ook koud en ongeïnteresseerd in hun relaties overkomen, wat tot conflicten kan leiden.
Onderzoek heeft gekeken naar de specifieke effecten van onveilige hechtingen op volwassen relaties. Eén studie toonde aan dat personen met vermijdende of resistente hechtingsstijlen de neiging hadden om onvolwassen afweermechanismen te gebruiken bij interactie met anderen.
Ze kunnen bijvoorbeeld geneigd zijn hun emoties te onderdrukken of hun eigen angsten en zorgen op anderen te projecteren. Dit is begrijpelijkerwijs problematisch voor relaties, maar het is een poging om zichzelf te beschermen tegen pijn door mensen met een onveilige hechtingsstijl.
Ander Onderzoek suggereert dat onveilige gehechtheidsrelaties kunnen leiden tot het volgende gedrag:
- Wanneer een persoon met een vermijdende hechtingsstijl verontrust is, zullen ze waarschijnlijk geen troost zoeken bij hun partner, en evenmin zullen ze troost bieden aan een verontruste partner.
- Mensen met een onveilige vermijdende hechtingsstijl hebben de neiging om minder fysiek contact te zoeken en afstand te nemen van hun partners wanneer ze uit elkaar gaan, bijvoorbeeld voordat de partner vertrekt voor een reis op de luchthaven.
- Iemand met een onveilige hechtingsstijl kan erg van streek raken als hij een conflict met zijn partner bespreekt, en ze hebben de neiging om hun relatie negatief te bekijken in tijden van stress.
- Een persoon met een vermijdende hechtingsstijl zal zich in tijden van stress losmaken van hun partners. Daarentegen zal iemand met een ambivalente of resistente hechtingsstijl de neiging hebben zich disfunctioneel te gedragen, wat de relatie schaadt.
Samenvattend kunnen onveilige hechtingsstijlen in relaties het voor mensen moeilijk maken om met conflicten om te gaan, contact te maken met hun partners en zich veilig te voelen binnen een relatie.
Bovendien hebben de gehechtheidspatronen die in de kindertijd beginnen de neiging om door te gaan in de volwassenheid als er niets wordt gedaan om ze te veranderen.
Een kind dat bijvoorbeeld leert dat hij of zij niet op ouders kan vertrouwen voor emotionele steun en bescherming, zal resistent zijn tegen het vertrouwen op een romantische partner, dus wenden ze zich niet tot hun partner voor hulp en verbinding, wat over het algemeen wordt verwacht binnen een relatie .
Buiten het veroorzaken van schade aan relaties, kunnen onveilige hechtingsstijlen bij volwassenen leiden tot een lage eigenwaarde, depressie en andere psychische problemen.
3 manieren om een onveilige hechtingsstijl te overwinnen
Een onveilige hechtingsstijl heeft doorgaans zijn wortels in de kindertijd, maar er zijn manieren om problemen te overwinnen die voortkomen uit onveilige hechtingsrelaties:
1. Communicatie
Als u een vaste relatie heeft, moet u met uw partner communiceren over eventuele onzekerheden die u heeft en waar deze zich hebben ontwikkeld.
Eerlijk zijn tegen je partner over je behoeften kan jullie twee helpen om op dezelfde lijn te komen, zodat ze begrijpen waar je gedrag vandaan komt.
2. Individuele therapie
Uiteindelijk moet u misschien in therapie gaan om u te helpen manieren te ontwikkelen om met stress en relatieproblemen om te gaan.
Het helpt ook om manieren te leren om problemen uit de kindertijd te overwinnen die mogelijk een onveilige hechtingsstijl hebben veroorzaakt.
3. Relatietherapie
U en uw significante ander kunnen baat hebben bij het samen bijwonen van therapie, zodat zij meer kunnen leren over uw situatie en leren hoe ze u kunnen ondersteunen bij het omgaan met hechtingsproblemen.
Conclusie
Een onveilige hechtingsstijl kan ambivalent/resistent, vermijdend of ongeorganiseerd zijn.
Deze stijlen hebben hun oorsprong in de kindertijd, wanneer mensen ofwel een veilige gehechtheid aan hun verzorgers ontwikkelen of leren dat ze niet op verzorgers kunnen vertrouwen om
Consistente, adequate ondersteuning en veiligheid, leidend tot onveilige gehechtheid. Deze gehechtheidspatronen vanaf de kindertijd hebben de neiging om mensen tot in de volwassenheid te volgen, maar er zijn manieren om ermee om te gaan, zodat de onveilige gehechtheidsstijl je relaties niet schaadt.