Inhoud
- Jonge kinderen en echtscheiding
- Echtscheiding en volwassen kinderen
- Echtscheiding en kinderen en nieuwe relaties
Bijna 50% van alle huwelijken eindigt in een echtscheiding. 41% van de eerste huwelijken zal naar verwachting hetzelfde lot ondergaan. De kans op het krijgen van kinderen tijdens het eerste huwelijk is groter vanwege de jeugdige leeftijd waarop mensen voor het eerst trouwen.
Als 41% van hen in een scheiding belandt, dan eindigen heel wat stellen als alleenstaande ouders. Een van de meest problematische aspecten van echtscheiding is wanneer geen van beide koppels hun kinderen wil opgeven. Scheiden en kinderen gelijk verdelen over partners klinkt onlogisch.
Geld en eigendom kunnen worden verkocht of verdeeld. Hetzelfde is echter niet mogelijk met kinderen, zoals blijkt uit de wijsheid van koning Salomo.
Een echtscheiding en voogdij over de kinderen wordt niet langer afgekeurd door de samenleving. De hoge prevalentie onder de bevolking maakte het tot iets normaals in de samenleving.
Jonge kinderen en echtscheiding
Er zijn tal van factoren waarom voogdijgevechten op de een of andere manier eindigen.
Financiële mogelijkheden, reden tot echtscheiding, misbruik en voorkeur van kinderen zijn enkele van de meest voorkomende redenen waarom een rechter voor of tegen een bepaalde ouder beslist.
Een belangrijke factor die vaak wordt verwaarloosd tijdens voogdijgevechten, is het belang van aarding voor de ontwikkeling van een kind. Ze moeten ergens wortels ontwikkelen, al is het maar bij een alleenstaande ouder.
Ze zullen minstens 12 jaar op school moeten doorbrengen en jeugdvrienden zijn belangrijk voor hun sociale ontwikkeling.
Het lijdt geen twijfel dat er alleenstaande ouders zijn die zowel de rol van vader als moeder op zich kunnen nemen. Veel van hen schieten begrijpelijkerwijs tekort. We kunnen nooit één persoon de schuld geven van het niet doen van het werk van twee mensen. Sterker nog, we kunnen het ze helemaal niet kwalijk nemen.
Dat terzijde, het verandert niets aan het feit dat jonge kinderen de zwaarste gevolgen ondervinden. Jonge kinderen en echtscheiding gaan gewoon niet samen.Alleenstaande ouders die de eindjes aan elkaar proberen te knopen, verwaarlozen helaas quality time met hun kinderen voor hun groei en ontwikkeling.
Alleenstaande ouders moeten hulp zoeken, vooral van andere vrienden en familieleden. Iedereen die dicht bij je staat zou bereid moeten zijn om een helpende hand te bieden, zelfs als het niets cruciaals is, zoals een paar uur op de kinderen passen.
Oudere broers en zussen moeten ook de speling oppakken. Immers, niets van wat er is gebeurd, is hun schuld (hopelijk). Maar situaties zoals echtscheiding en het effect ervan op kinderen, waar bloed en familie het meest tellen, kunnen verwoestend zijn.
Alimentatie en andere kinderbijslagrechten zijn heilig. Gebruik al het geld om de toekomst van de kinderen te ondersteunen, hoe eerder ze zich ontwikkelen als onafhankelijke individuen, hoe eerder iedereen verlost is van de last.
Maar afstuderen van de middelbare school of het bereiken van de wettelijke leeftijd om alleen een onafhankelijk leven te beginnen, is geen doel. Veel mensen die deze mijlpalen hebben bereikt, kunnen niet voor zichzelf zorgen.
Maar veel kinderbijslag eindigt op dat moment. Zorg er dus voor dat je daar geld van hebt gespaard en je alimentatie om door te gaan, zeker als het kind naar de universiteit gaat.
Wees geduldig en doorsta het, kinderen groeien op en naarmate elk jaar verstrijkt, kunnen ze meer bijdragen aan het gezin. Zorg ervoor dat je de situatie niet voor hen verbergt. Zelfs jonge kinderen begrijpen en zijn bereid om hun eigen gezin te helpen.
Echtscheiding en volwassen kinderen
Echtscheiding verandert normaal gesproken volwassen of oudere kinderen in twee verschillende categorieën, de egoïstische en de onbaatzuchtige soort.
De onbaatzuchtige soort doet wat ze kunnen om voor het gezin te zorgen als vervanging voor de afwezige ouder. Net als hun alleenstaande ouder denken ze niet meer aan hun eigen leven en toekomst. Hun hele wezen wordt verteerd door te proberen hun jongere broers en zussen op te voeden in de hoop dat ze opgroeien als sterke individuen en oprechte leden van de samenleving.
Onbaatzuchtige oudere broers en zussen kunnen ook parttime werken om te helpen met de rekeningen (ze moeten vrijwilligerswerk doen, vraag het ze niet). Het is een goede ervaring voor hen om verantwoordelijke volwassenen te worden. Alleenstaande ouders moeten onbaatzuchtige oudere broers en zussen waarderen en hen voortdurend aanmoedigen. Het is normaal dat alleenstaande ouders afhankelijk worden van de bijdrage van het onzelfzuchtige oudere kind en gefrustreerd raken als ze falen.
De alleenstaande ouder moet altijd onthouden dat het nooit de schuld van de kinderen is. Als ze helpen, maar tekort schieten, waardeer dan hun inspanning. Instrueer ze geduldig zodat ze de volgende keer productiever zijn.
De egoïstische soort geeft er gewoon geen moer om.
Dat is alles wat daarover kan worden gezegd.
Oudere kinderen zijn in tijden als deze óf vervelend óf een door God gezonden. Ga met ze mee en behandel ze niet langer als kinderen, kijk waar ze staan en werk ermee. Als ze angst koesteren over de scheiding, is dat normaal, en onthoud, geef ze niet de schuld, je plaatst ze in die situatie.
Geef uw verantwoordelijkheid niet aan hen door. Het is echter niet verkeerd om ze om hulp te vragen, als je met ze kunt praten en ze het grote geheel kunt laten zien.
Echtscheiding en kinderen en nieuwe relaties
Na verloop van tijd is het niet verwonderlijk dat veel gescheiden mensen een nieuw iemand ontmoeten. Ze kunnen zelf alleenstaande ouders zijn, en jij hebt het over het vormen van een samengesteld gezin. Door de dagelijkse sleur gaan alleen maar voor de kinderen zorgen, gaat niet verder. Het is pas een volledige cirkel als je iemand nieuw vindt waar je net zoveel of meer van houdt dan je ex-echtgenoot.
Kinderen, jong en oud, voelen zich misschien niet op hun gemak bij een nieuwe ouder en stiefbroers en zussen. Hun mening is belangrijk, omdat ze samen gaan wonen en de beste aanpak is om het rustig aan te doen. Delinquente en probleemkinderen kunnen hun nieuwe stiefbroers en -zussen pesten en er is veel micromanagement nodig om het te laten werken. Ga er niet vanuit dat als je ze allemaal onder hetzelfde dak zet, ze meteen van elkaar gaan houden.
Leer tussen de regels lezen.
Kinderen zijn zelden eerlijk over hun gevoelens na een scheiding. Hetzelfde geldt voor het samenwonen met een nieuwe ouder of broers en zussen.
Zowel jij als je partner moeten begrijpen dat scheiden en kinderen worden gemaakt om hun leven met vreemden te delen, nooit een soepele reis voor jullie twee kan zijn. In feite is het een lang proces, en als ze zelf geen kinderen hebben, zal het moeilijker voor ze zijn om zich aan te passen.
Noch alle huwelijken worden in de hemel gesloten, noch is elke echtscheiding aangenaam
Echtscheiding en kinderen compliceren ons leven, maar beide zijn slechts de natuurlijke gevolgen van ons eigen handelen.
We kunnen de echtscheiding de schuld geven van onze ex, maar we kunnen kinderen nooit ergens de schuld van geven. Het is onze eer en verantwoordelijkheid om sterke en morele kinderen groot te brengen, hoe moeilijk het ook is. Echtscheiding en kinderen kunnen ook ons leven verbeteren.
Niet alle huwelijken worden in de hemel gesloten.
Dus het uitbannen van kanker is een goede zaak. Maar kinderen opvoeden is altijd goed, zelfs als we ze soms willen wurgen.