Inhoud
- Sally was 23 en woonde in San Francisco toen de cultuur veranderde
- Fawn was toen 19 en ze herhaalt wat Sally zegt
- Marc, 50, is een historicus wiens werk zich richt op het tijdperk van seksuele bevrijding
- Rhonda heeft een minder gunstige kijk op seksuele bevrijding
Als we het hebben over seksuele bevrijding, waar hebben we het dan eigenlijk over? Voor de meeste mensen roepen deze twee woorden beelden op van vrouwen die hun beha verbranden tijdens massademonstraties, de Summer of Love en Haight-Ashbury, en een algemeen gevoel van seksuele vrijheid voor iedereen dat voorheen onbekend was. Hoe je het ook definieert, seksuele bevrijding was een belangrijke, cultureel veranderende sociale beweging die plaatsvond in de twintigjarige periode tussen de jaren zestig en tachtig, en die de manier waarop seksualiteit, vooral de seksualiteit van vrouwen, voor altijd werd veranderd.
Voor vrouwen heeft seksuele bevrijding alles te maken met empowerment.
Een seksueel bevrijde vrouw heeft de vrije keuze over haar lichaam, haar plezier, haar keuze in partners en hoe ze haar seksuele relaties wil beleven - exclusief, niet-exclusief, enz. Laten we eens kennismaken met enkele vrouwen wiens seksuele ontwaking kwam op deze cruciale tijd van seksuele bevrijding.
Sally was 23 en woonde in San Francisco toen de cultuur veranderde
"Ik was opgegroeid in een huishouden dat traditioneel was in een buitenwijk", vertelt ze. “Mijn moeder bleef thuis en voedde mijn broers en mijzelf op, en mijn vader werkte. Er werd weinig over seks gepraat en Nee praten over seksueel genot. Er werd aangenomen dat ik maagd zou blijven tot ik trouwde. En ik was de hele school maagd.
Na mijn studie verhuisde ik naar San Francisco en raakte het precies in die kritieke Summer of Love-tijd. Ons motto? "Aanzetten, afstemmen, afhaken." Er was een overvloed aan drugs in omloop, er kwam een nieuwe vorm van muziek op het toneel en we kleedden ons allemaal in Mary Quant en tie-dye.
Met dat alles was natuurlijk dit idee van vrije liefde. We hadden toegang tot anticonceptie en de angst voor zwangerschap was uit de vergelijking gehaald.
Dus we sliepen met wie we wilden, wanneer we wilden, met of zonder een toezegging van de man. Het was echt een seksuele bevrijding voor mij... en ik heb zoveel geluk dat ik dat heb mogen meemaken. Het vormde de manier waarop ik de rest van mijn leven naar seks en seksueel genot kijk.”
Fawn was toen 19 en ze herhaalt wat Sally zegt
“Ik prijs mezelf gelukkig dat ik volwassen ben geworden in een tijd van seksuele bevrijding. Voorbij waren de labels als 'slet' of 'easy girl' of alle andere bijnamen die mensen pejoratief gebruikten voor vrouwen die hun seksuele verlangens beweerden.
We waren niet alleen vrij om van seks te genieten, maar we waren ook vrij van de schaamte die gepaard ging met seksueel genot, schaamte die onze moeders, denk ik, hadden.
Seksuele bevrijding betekende ook dat we talloze partners konden hebben zonder ons zorgen te maken dat we als een slet werden beschouwd. Iedereen had verschillende partners, het was onderdeel van de cultuur. Sterker nog, als je monogaam wilde zijn (wat meer mijn neiging was), noemden mensen je 'gespannen' of 'bezitterig'.
Ik ben eigenlijk blij dat de dingen in de jaren 80 een beetje tot rust kwamen, en er was een terugkeer naar monogamie, vooral toen aids op het toneel verscheen, omdat dit mijn natuurlijke staat was.
O, begrijp me niet verkeerd. Ik hield van het gevoel van empowerment dat de seksuele bevrijdingsbeweging me gaf, maar uiteindelijk was ik echt een eenmansvrouw. Toch had ik de keuze, en dat was goed.”
Marc, 50, is een historicus wiens werk zich richt op het tijdperk van seksuele bevrijding
Hij onderwijst ons: “De belangrijkste drijfveer achter seksuele bevrijding was de verbetering en meer wijdverbreide beschikbaarheid van anticonceptie. Mijn gevoel is dat zonder dit, seksuele bevrijding onmogelijk zou zijn. Denk er over na. Als vrouwen nooit toegang hadden gehad tot de pil, was seks waarschijnlijk voorbehouden gebleven aan getrouwde stellen, die een structuur hadden om al die kinderen op te voeden omdat er geen betrouwbare anticonceptiemethode was.
Met de komst van The Pill kwam de vrijheid om seks te hebben voor het plezier, en niet alleen voor de voortplanting. Dit was een heel nieuw spel voor vrouwen, die tot de seksuele bevrijdingsbeweging niet echt de vrijheid hadden, zoals mannen, om van seks te genieten met weinig of geen angst voor zwangerschap.
Van daaruit begrepen vrouwen dat zij de drijfveren waren van hun seksualiteit, hun plezier en hoe ze seks konden gebruiken om zichzelf uit te drukken en contact te maken met de wereld om hen heen. Wat een verschuiving voor hen!
Zijn we er beter van?
Ja, in veel opzichten zijn we dat. Seks en plezier zijn belangrijke onderdelen van het leven. Stel het zo. Vóór de seksuele revolutie hadden vrouwen de behoefte om in contact te komen met hun seksualiteit, maar ze konden dit alleen in de context van het huwelijk doen. Dat was echt beperkend voor hen.
Maar na de seksuele revolutie waren ze bevrijd en konden ze nu ervaren wat het betekent om keuzevrijheid te hebben op alle gebieden van hun leven, seksueel en niet-seksueel.”
Rhonda heeft een minder gunstige kijk op seksuele bevrijding
“Luister, ik heb deze periode meegemaakt toen het in volle gang was. En ik kan je één ding vertellen: de echte begunstigden van seksuele bevrijding waren niet de vrouwen. Het waren de mannetjes. Plots konden ze seks hebben wanneer ze wilden, met verschillende partners, zonder enige verplichting en zonder gevolgen.
Maar Raad eens?
Ondanks al hun 'bevrijde' praatjes zijn vrouwen altijd hetzelfde geweest: ze willen commitment. Ze willen seks hebben met een liefhebbende partner, iemand met wie ze een relatie hebben. Je ziet al die mediabeelden van Woodstock en de mannen en vrouwen die overal seks hebben met iedereen, maar echt, de meest seksueel-bevrijden van ons wilden aan het eind van de dag settelen met een goede kerel en gewoon heel goede seks hebben met hem.
Oh, de mannen waren dolblij met deze vrije seksmarkt. Maar de vrouwen? Ik kan geen van hen bedenken die vandaag hun dagen van seksuele bevrijding zou willen herbeleven.”