Inhoud
- Welk bezoekrecht hebben grootouders?
- Staat wettelijke richtlijnen
- 1. Beperkende bezoekstatuten
- 2. Toegeeflijke bezoekstatuten-
- Uitspraak van het Hooggerechtshof over de rechten van grootouders
- Troxel v Granville, 530 VS 57 (2000)
- De beslissing van de rechtbank
- Wat was het effect van Troxel vs Granville?
- Als u bezoekrecht van grootouders zoekt, moet u dan naar de rechtbank?
Welk bezoekrecht hebben grootouders?
Tot de jaren zeventig bestonden de omgangs- en voogdijrechten niet. Bezoekrecht gold tot voor kort alleen voor de ouders van het kind. Gelukkig heeft elke staat tegenwoordig wetten gemaakt met betrekking tot het bezoekrecht van de grootouders en andere niet-ouders. Onder niet-ouders vallen mensen zoals stiefouders, verzorgers en pleegouders.
Staat wettelijke richtlijnen
Voor het verlenen van bezoekrecht aan grootouders heeft elke staat wettelijke richtlijnen opgenomen.Het doel hiervan is om grootouders in staat te stellen contact te blijven houden met hun kleinkinderen.
Er zijn twee belangrijke soorten wetten die met betrekking tot deze kwestie bestaan.
1. Beperkende bezoekstatuten
Deze geven alleen bezoekrecht aan grootouders als een of beide ouders zijn overleden of als de ouders zijn gescheiden.
2. Toegeeflijke bezoekstatuten-
Deze geven een derde partij of grootouder bezoekrecht aan het kind, zelfs als de ouders nog getrouwd of in leven zijn. Zoals in alle situaties zal de rechtbank het belang van het kind in overweging nemen. De rechtbanken hebben geoordeeld dat bezoeken zijn toegestaan als ze van mening zijn dat het in het belang van het kind is om contact te hebben met hun grootouders
Uitspraak van het Hooggerechtshof over de rechten van grootouders
Volgens de Amerikaanse grondwet hebben ouders het wettelijke recht om te beslissen hoe hun kinderen worden opgevoed.
Troxel v Granville, 530 VS 57 (2000)
Dit is een geval waarin het bezoekrecht van de grootouders werd aangevraagd nadat de moeder van de kinderen, Tommie Granville, hun toegang tot de kinderen beperkte tot één bezoek per maand en enkele vakanties. Volgens de staatswet van Washington kan de derde partij een verzoekschrift indienen bij de staatsrechtbanken, zodat ze ondanks eventuele ouderlijke bezwaren het recht op omgang met kinderen kunnen krijgen.
De beslissing van de rechtbank
De uitspraak van het Hooggerechtshof over het bezoekrecht van Tommie Granville als ouder en de toepassing van het Washington-statuut, schond haar rechten als ouder om beslissingen te nemen over de controle, voogdij en zorg voor haar kinderen.
Opmerking – Er is door de rechtbank niet vastgesteld of alle niet-ouderlijke bezoekstatuten in strijd zijn met de Grondwet. De beslissing van de rechtbank was uitsluitend beperkt tot Washington en het statuut waarmee ze te maken hadden.
Verder was de rechtbank van oordeel dat het statuut van Washington te breed van aard was. Dit was omdat het een rechtbank toestond om de beslissing van een ouder over het bezoekrecht van de grootouders teniet te doen. Deze beslissing werd genomen ondanks het feit dat de ouders zich in een positie bevonden waarin ze een volkomen gezond oordeel over de kwestie konden vellen.
Het statuut stond een rechter toe om bezoekrecht toe te kennen aan een persoon die een verzoek om die rechten indiende als de rechter oordeelde dat dit in het belang van het kind was. Dit vernietigt dan het oordeel en de beslissing van de ouders. De rechtbank oordeelde dat het statuut van Washington in strijd was met het recht van ouders om hun kinderen op te voeden als een rechter deze bevoegdheid zou verlenen.
Wat was het effect van Troxel vs Granville?
- De rechtbank vond niet dat bezoekwetten ongrondwettelijk zijn.
- Indieners van derden mogen in elke staat nog steeds bezoekrecht aanvragen.
- Veel staten beschouwen het bezoekrecht door derden slechts als een kleine last voor het recht van ouders om zeggenschap te hebben over de opvoeding van hun kinderen.
- Na de Troxel-zaak hechten veel staten nu veel belang aan de beslissing van een geschikte ouder met betrekking tot wat het beste is voor hun kind bij de beslissing om bezoekrecht toe te kennen, met name het bezoekrecht van grootouders.
Als u bezoekrecht van grootouders zoekt, moet u dan naar de rechtbank?
Vaak kunnen deze zaken worden afgehandeld zonder dat de zaak via de rechter moet worden beslecht. Mediation is vaak een succesvolle manier om geschillen te beslechten zonder financiële kosten om de zaak voor een rechtbank te brengen om problemen met het bezoekrecht van grootouders op te lossen.