Inhoud
- De bruiloft kleiner maken
- De zilveren voering
- Het was niet makkelijk om de bruiloft te doen tijdens het Coronavirus
Het leven gaat door. Het maakt niet uit of er een pandemie over de hele wereld woedt. Het maakt niet uit of het jaar de ene travestie na de andere brengt. Het leven gaat door.
Ik ben opgegroeid in een klein dorpje aan de oostkant van de Nigeriaanse staat Bauchi. Net als vele anderen in mijn stad, ben ik naar een grote stad verhuisd om me in te schrijven voor een universiteit. Hier zou ik mijn toekomstige vrouw Makeba ontmoeten.
Het was onze liefde voor fotografie, filosofie en natuur die ons samenbracht. Ik zag haar voor het eerst in de universiteitsbibliotheek 'The Stranger' van Albert Camus lezen, een boek dat ik maar al te goed kende.
We raakten in gesprek en drie jaar, twee maanden en zeven dagen later leidde het tot deze noodlottige en mooie dag.
De bruiloft was gepland lang voor de pandemie. Het zou ergens in maart plaatsvinden. Maar we moesten opnieuw plannen en ook reorganiseren.
We hadden een grote bruiloft gepland. Mijn (inmiddels) vrouw en ik waren maanden aan het sparen voor deze gelegenheid.
Makeba had maandenlang gezocht naar de perfecte trouwjurk. Ze hielp me bij het zoeken naar een locatie, het regelen van de catering en het versturen van uitnodigingen.
Alles werd geregeld en we hadden zelfs een datum vastgelegd, maar toen deed de uitbraak ineens veel landen, waaronder het onze, op slot.
Omdat we dachten dat dit iets tijdelijks was, besloten we de bruiloft uit te stellen totdat alles weer normaal zou worden.
Na de bruiloft maanden te hebben uitgesteld, realiseerden we ons dat de wereld niet snel beter werd en dat we ons moesten aanpassen aan de effecten van de pandemie en de bruiloft moesten houden tijdens het Coronavirus.
Dus besloten we om door te gaan met de bruiloft, maar met een paar voorzorgsmaatregelen.
De bruiloft kleiner maken
De bruiloft tijdens Coronavirus werd teruggeschroefd, maar de jurk van Makeba was inderdaad perfect. Zij het minder perfect dan de vrouw die het droeg.
Mijn vrouw straalde die dag, en ik zag er ook niet slecht uit. Waar ik vandaan kom, draagt de bruidegom bijna rood. Dus besloot ik deze traditie voort te zetten.
De COVID-19-pandemie weerhield veel van onze vrienden ervan om persoonlijk bij ons te zijn. Velen keken via livestream; anderen zagen de foto's alleen op Facebook.
Eerder hadden veel van mijn familieleden gepland om naar mijn bruiloft te reizen. Niemand was in staat om het te halen, en we dachten dat het beter was. Gelukkig konden onze beide directe families de ceremonie bijwonen.
In de kerk zijn, onder God, en omringd door degenen die het dichtst bij ons staan, maakte de hele ceremonie des te persoonlijker. Makeba en ik konden niet de grote ceremonie krijgen die we wilden, en natuurlijk waren we teleurgesteld.
Maar we begrepen dat om tijdens het Coronavirus te trouwen, er enkele voorzorgsmaatregelen moesten worden genomen. We konden anderen gewoon niet in gevaar brengen voor ons geluk. Dus een kleine bruiloft was het juiste om te doen.
De zilveren voering
Aan de positieve kant kregen alle aanwezigen een eerlijk deel van de bruidstaart. Denk dat het waar is dat elke wolk een zilveren randje heeft. Makeba's familie had een bakkerij en deze cake werd speciaal door hen gebakken.
Hoewel de huwelijksceremonie afgezwakt was en het niet het spektakel was dat we al zo lang hadden gepland — de mooie bruid klaarde de hele avond op.
Toen we thuiskwamen, ging de fotograaf niet met ons mee. In plaats daarvan moest ik een dubbele taak vervullen als zowel de bruidegom als de man die de bruid zal vangen. Ik nam geen tijd om me aan te passen aan mijn nieuwe rol als huwelijksfotograaf.
Gelukkig ben ik enigszins vaardig als het om fotografie gaat. En niemand weet beter dan ik welke foto's van mijn mooie bruid haar recht zouden doen.
Wie wist dat mijn ervaring met de camera van pas zou komen op mijn trouwdag? Het leven werkt op vreemde manieren.
De mooie dag werd afgesloten met een kleine bijeenkomst in de achtertuin. We zongen en dansten in deze kleine ruimte. Dit was de kleine tuin waar ik was opgegroeid.
Aanvankelijk was het niet het onderdeel van onze trouwplannen waar we aan hadden gedacht om het feest naar een strand of een schilderachtige locatie te brengen. Het lot had echter andere plannen.
Nogmaals, het waren alleen onze directe families. Er waren hier nog minder mensen dan de kerk. Ik was het, mijn vrouw, onze ouders en twee van mijn broers.
De tijd vloog voorbij terwijl we grappen maakten en oude verhalen deelden. Even vergaten we de grimmige realiteit van de huidige wereld.
Mam heeft een speciale traktatie voor de gasten gemaakt. Het was iets dat ze bij bijna elke speciale gelegenheid maakte. Het is weer een van onze familietradities die tientallen jaren teruggaat.
Geen feest is compleet zonder de speciale salade van mama. We hadden allemaal behoorlijk wat trek gekregen en dit bleek een lekker avondmaal te zijn.
En dat is alles wat ze schreef. Wat een groots en groots feest had moeten worden, werd door onvoorziene omstandigheden teruggebracht tot een kleine en langdurige ceremonie. Terugkijkend, misschien was het allemaal ten goede.
De intieme ceremonie met twee families die samenkomen is misschien wel de perfecte start van de volgende fase van je volgende leven. Het is gemakkelijk om te verdwalen in alle gebruiken en uit het oog te verliezen wat belangrijk is.
Huwelijksceremonies worden verondersteld een viering van liefde te zijn en een belofte tussen twee mensen om altijd trouw aan elkaar te zijn. Dit kan ook zonder gigantische bijeenkomsten.
Bekijk ook: Hoe COVID-19 de bruiloftsbusiness heeft veranderd plus tips voor stellen die van plan zijn te trouwen.
Het was niet makkelijk om de bruiloft te doen tijdens het Coronavirus
Je bruiloft plannen tijdens het coronavirus, als alles gesloten is en mensen lijden onder een virale uitbraak - het is buitengewoon moeilijk om jezelf bij elkaar te rapen en een bruiloft te organiseren.
Wat me erdoor hielp was Makeba en haar stalen zenuwen. Ik heb misschien een paar telefoontjes gepleegd, maar zij was het brein achter de hele operatie.
Deze bruiloft stelde me ook in staat om de ware kracht van mijn vrouw te leren kennen. Hoewel het waar is dat het leven doorgaat, gaat het niet vanzelf verder.
Sommige mensen houden de wereld in beweging, zelfs als de omstandigheden niet in hun voordeel zijn. Ik kan het weten - ik ben met een van hen getrouwd.