Inhoud
- Verandering in perceptie van elkaar
- Een diepgaande, onbewuste mentaliteit hebben over ons romantische leven
- Verwachten dat onze geliefde veel van onze onuitgesproken verlangens zal vervullen
- De rollen omdraaien op de schuld
- Introductie van zelfcompassie voor het paar
- Het elixer van zelfcompassie en de wetenschap ervan
- Zelfcompassieve mensen hebben meer bevredigende romantische relaties
- De vicieuze cirkel en een nieuwe manier van omgaan
- Het eigenlijke energieveld van de relatie wordt onmiddellijk lichter
- Het genereren van zelfcompassie zal een latent vermogen van bewustzijn doen ontwaken
In de afgelopen paar jaar heb ik mijn koppelcliënten kennis laten maken met een therapeutische methode die hen eerst verrast, en dan vrijwel onmiddellijk enige verlichting geeft van de stress en angst die ze voelen. Dit artikel zal proberen kort samen te vatten wat het is.
In elk huwelijk is er veel te leren, en we hoeven ons ook niet te schamen om op zoek te gaan naar relatietherapie.
Verandering in perceptie van elkaar
Tegen de tijd dat een paar in gezamenlijke therapie komt, is er meestal een oceaan van tranen, harde woorden gesproken, dromen verpletterd en het verbazingwekkend pijnlijke besef dat de persoon op wie we verliefd werden, eruitziet, klinkt en zich zo heel anders voelt dan de met wie we onze reis begonnen.
Natuurlijk weten de meesten van ons nu dat onze perceptie van elkaar verandert nadat de bloei van de roos is verdwenen, en dit feit heeft wetenschappelijke geldigheid. Na een paar jaar of zelfs een paar maanden, en de gepassioneerde fase van de relatie is afgelopen, stijgen zelfs de niveaus van dopamine en oxytocine in ons bloed niet langer tot hetzelfde niveau als we onze partners zien.
Dezelfde spanning en opwinding zijn geëvolueerd naar een meer nuchtere, doorgewinterde waardering. Of het is overgegaan in stress, woede en teleurstelling.
Een diepgaande, onbewuste mentaliteit hebben over ons romantische leven
Zoveel therapeuten hebben opgemerkt dat, hoewel we weten dat dingen veranderen, we nog steeds een diepe, onbewuste denkwijze hebben over ons romantische leven, een die gedoemd is teleurgesteld te worden.
Het is, in de eenvoudigste bewoordingen, dat onze partner ons op magische wijze beter zal laten voelen. Helaas of liever, gelukkig! Geen enkele partner kan ons ooit alle liefdevolle vriendelijkheid en genezing geven die we nodig hebben.
Ik zeg 'gelukkig' omdat de huwelijksreis onvoorstelbare voordelen zal opleveren als we ze alleen niet meer van onze partner verwachten.
Verwachten dat onze geliefde veel van onze onuitgesproken verlangens zal vervullen
Wanneer de onvermijdelijke, en vaak noodzakelijke conflicten en onderhandelingen van het moderne parenleven ontstaan, steekt deze mentaliteit van gekrenkt en wrok de kop op.
We verwachten dat onze geliefde veel van onze onbewuste en onuitgesproken verlangens zal vervullen.We hopen tegen de hoop in dat onze partner ons onze eigen schulden en fouten zal vergeven, ondanks het feit dat we het zo moeilijk vinden om ze te vergeven.
Wat al snel gebeurt, is dat die schaarse en kostbare hulpbron-vriendelijkheid voor onszelf in gevaar wordt gebracht. Hoe kunnen we echt van onszelf houden als onze partner boos op ons wordt?
Deze zelfberoving van een energie, een energie die we hard nodig hebben, leidt er alleen maar toe dat we ons defensiever gaan voelen. En mishandeld en veroordeeld, en nog meer uitgelokt om harder terug te vechten.
De rollen omdraaien op de schuld
Voor een relatietherapeut is dit zo hartverscheurend, omdat we het gevoel hebben dat deze twee perfect goede mensen die voor ons zitten gewoon niet zo hard voor elkaar hoeven te zijn.
Soms heb ik het gevoel dat ik naar scènes uit Who's Afraid of Virginia Woolf? In de loop van de decennia kwam paar na paar mijn kantoor binnen, klaar om elkaar de schuld te geven.
Welke interventies ik ook probeerde, het leek alsof ze nooit zouden vergeven of onrealistische hoop zouden loslaten. Zelfs toen ik ze aanspoorde om hun virtuele messen weg te doen, bleven ze beschuldigen en berispen. En ik, als hun therapeut, zou uitgeput raken als ik getuige was van het bloedbad.
Introductie van zelfcompassie voor het paar
Uiteindelijk realiseerde ik me dat het het beste zou zijn om terug te gaan naar mijn boeddhistische oriëntatie en te kijken of ik een of andere vaardige manier kon vinden om te helpen, misschien iets dat ik nooit heb geleerd op de middelbare school, supervisie, seminar, artikel of boek. We kunnen deze interventie 'de schuld omdraaien - de introductie van zelfcompassie bij het paar' noemen.
Deze specifieke benadering, van oorsprong boeddhistisch, introduceert specifieke methoden die zelfcompassie versterken en dit latente vermogen van bewustzijn stimuleren.
Door cliënten een direct tegengif te geven tegen schuld en woede, helpt het om een niet-agressieve communicatiestijl te bevorderen en kan het de verraderlijke, vicieuze cirkel van escalatie snel doorbreken.
Dit is een urgente realiteit in de wereld van vandaag, aangezien zo weinigen van ons door onze families van herkomst, kerk of scholen hebben geleerd hoe buitengewoon belangrijk het is om aardig voor onszelf te zijn.
Om een beeld te krijgen van deze interventie, laten we beginnen met wat we op onze partner projecteren:
- We verwachten dat ze onvoorwaardelijk van ons houden.
- We verwijten hen dat ze ons niet eerlijk, perfect of liefdevol behandelen.
- We verwachten dat ze onze gedachten kunnen lezen.
- Zelfs als we weten dat we ongelijk hebben, verwachten we dat ze allemaal vergevingsgezind zijn.
- We verwachten dat ze elke seksuele, genderidentiteit en prestatieonzekerheid wegnemen.
- We verwachten dat ze ons volledig steunen bij het opvoeden van kinderen.
- We verwachten van hen dat ze ons bemoeien met hun familie en onze familie.
- We verwachten dat ze ons creatief en intellectueel zullen inspireren.
- We verwachten dat ze financiële of emotionele zekerheid bieden.
- We verwachten dat ze onze diepste spirituele verlangens herkennen en ons als tovenaar helpen bij de zoektocht van onze held.
Enzovoort.
Het is een hele opgave, omgaan met het onderbewustzijn van onze partner, en aan de ontvangende kant staan van zoveel onrealistische verwachtingen.
En het is net zo omslachtig om die wensen zelf te hebben. We hebben allemaal een diep, onbewust verlangen om op een absolute manier verzorgd, geliefd en gerespecteerd te worden. Maar helaas kan geen enkele partner ons ooit dit niveau van liefdevolle vriendelijkheid en mededogen geven, we kunnen alleen relatief ons best doen.
Deze verwachtingen worden conflicten omdat ze natuurlijk niet realistisch zijn, onze partner zijn eigen projecties en 'zou moeten' heeft, en veel van dit proces is slechts brandstof voor het vuur van frustratie.
Dan, als een mythologisch beest, voedt onze schuld zich met zichzelf. Voor ons lagere ego voelt schuld goed en is het compenserend.
Het elixer van zelfcompassie en de wetenschap ervan
Met mijn klanten maak ik duidelijk dat al deze verwachtingen voor een groot deel onze eigen verantwoordelijkheid zijn, en dat we gewoon gefrustreerd zijn omdat we niet weten hoe we aan onze eigen behoeften moeten beginnen.
Dit is waar het elixer van zelfcompassie om de hoek komt kijken. Het 'draait de rollen om' omdat het onmiddellijk trouw klinkt aan onze geest en de dynamiek verandert van naar buiten kijken naar binnen:
"Oh, je bedoelt dat als ik van mezelf hou, ik misschien beter word in al deze relationele vaardigheden?"
"Oh, je bedoelt dat het echt waar is dat voordat je echt van anderen kunt houden, je eerst van jezelf moet houden?"
"Oh, je bedoelt dat ik niet eindeloos eerst aan andere mensen hoef te geven, en geven, en geven?"
Dr. Kristin Neff, een professor aan de Universiteit van Texas, Austin, heeft onlangs een baanbrekend boek gepubliceerd, genaamd Self-Compassion, The Proven Power of Being Kind to Yourself.
Haar definitie van zelfcompassie is drievoudig en roept op tot zelfvriendelijkheid, erkenning van onze gemeenschappelijke menselijkheid en opmerkzaamheid.
Ze gelooft dat ze alle drie in harmonie samenwerken om de daadwerkelijke ervaring te produceren. Hoewel het op het eerste gezicht misschien een oppervlakkige en voor de hand liggende glans lijkt, heeft haar werk nu geleid tot meer dan honderd studies over het onderwerp zelfcompassie. Het is duidelijk dat sociale wetenschappers in het Westen tot voor kort het onderwerp vrolijk negeerden.
Wat op zich al veelzeggend is. Dat onze samenleving zo zwak is over liefdevolle vriendelijkheid voor zichzelf, spreekt tot de strenge en harde oordelen die we over onszelf en anderen hebben.
Zelfcompassieve mensen hebben meer bevredigende romantische relaties
Neff-boeken bevatten aangrijpende secties over haar onderzoek naar relaties en zelfcompassie. Ze meldt dat "mensen met zelfcompassie in feite gelukkiger en bevredigender romantische relaties hadden dan degenen die geen zelfcompassie hadden."
Ze merkt verder op dat mensen die aardig voor zichzelf zijn, minder veroordelend, meer accepterend, meer aanhankelijk en over het algemeen warmer en beschikbaar zijn om problemen die zich in de relatie voordoen, te verwerken.
De vicieuze cirkel en een nieuwe manier van omgaan
Wanneer we meer compassie voor onszelf beginnen te krijgen, des te vriendelijker kunnen we zijn voor onze partner, en dit creëert op zijn beurt een vicieuze cirkel.
Door vriendelijk en liefdevol voor onszelf te zijn, verminderen we de verwachtingen van onze partner en beginnen we de honger in onszelf naar blijvende vrede, vergeving en wijsheid te voeden en te voeden.
Het eigenlijke energieveld van de relatie wordt onmiddellijk lichter
Dit ontspant op zijn beurt onze partner, omdat ze niet langer het gevoel hebben dat ze met een toverstaf moeten zwaaien om ons te genezen. Het eigenlijke energieveld van de relatie wordt onmiddellijk lichter, want naarmate we aardiger voor onszelf worden, gaan we ons beter voelen en trekken we meer positieve energie van onze partner aan.
Wanneer ze deze vermindering van druk voelen, kunnen ook zij even de tijd nemen en zichzelf afvragen: 'Waarom niet hetzelfde doen? Wat houdt me tegen om mezelf ook een pauze te gunnen?'
En naarmate ze zich beter over zichzelf voelen, hebben ze des te meer helende energie te geven. Er is echt alleen de geest van een beginner voor nodig, en een beetje initiatief.
Het genereren van zelfcompassie zal een latent vermogen van bewustzijn doen ontwaken
Het genereren van zelfcompassie zal, zoals alle praktijken van compassie, leiden tot het opnieuw bedraden van de neurale netwerken van de hersenen, en een latent vermogen van bewustzijn opwekken. Natuurlijk is er enige wijsheid voor nodig om te weten hoe je narcisme kunt vermijden, maar voor de in wezen gezonde mensen is dit eenvoudig.
De waarheid is dat alleen wij echt van onszelf kunnen houden op de manier die we nodig hebben, omdat we onszelf het beste kennen.
Alleen wij weten heel goed wat we nodig hebben. Bovendien zijn wij degenen die onszelf het meest martelen, (voorlopig nog even de situaties van misbruik buiten beschouwing gelaten).
Wanneer we deze heroriëntatie introduceren van hoe we emotioneel moeten zijn, van hoe we de projecties en verwachtingen kunnen stoppen en gewoon aardig voor onszelf kunnen zijn, wordt het meer dan alleen een herkadering, het wordt een nieuwe manier om met een romantische partner om te gaan. En deze nieuwe manier van omgaan kan op zijn beurt een nieuwe manier van leven worden.