Inhoud
- Wat betekent de meerderjarigheid voor seksuele activiteiten?
- De Verenigde Staten van Amerika
- Canada
- Het Verenigd Koninkrijk
- Europa
- Andere landen
Alles komt met een prijs.
In een tijd zonder internet waren de dingen een beetje traag en de levensstijl was heel anders dan vandaag. Degenen die zonder internet zijn opgegroeid, zullen zich herinneren dat het verkrijgen van een stukje informatie een behoorlijk moeilijke taak was. Men moet door boeken en kranten bladeren om de feiten goed te krijgen.
Zelfs opgroeien was anders. Als kinderen waren we ons niet bewust van veel dingen, in tegenstelling tot de huidige generatie die wordt blootgesteld aan zowel de goede als de slechte dingen, binnen handbereik.
De kinderen van tegenwoordig hebben een overvloed aan informatie op hun handige apparaat.
Het enige wat ze hoeven te doen is naar hen uit te reiken. Hoewel dit hen misschien slim heeft gemaakt, leidt het ook tot volwassenheid vóór de leeftijd. De huidige generatie wordt volwassen ver voor hun fysieke leeftijd. Ze worden ook op vrij jonge leeftijd seksueel actief.
Dit heeft ertoe geleid dat de regeringen van verschillende landen strenge regels hebben opgesteld voor de meerderjarigheid van seksuele activiteiten om jonge burgers te beschermen.
Hier zijn enkele inzichten in deze regels van enkele van de prominente landen in de wereld.
Wat betekent de meerderjarigheid voor seksuele activiteiten?
Om verkrachtingen en uitbuiting van minderjarigen aan te pakken, houdt de overheid rekening met een bepaalde leeftijd waaronder het als illegaal wordt beschouwd om seksuele handelingen te verrichten.
Een volwassene, die betrokken zal zijn bij dergelijke seksuele activiteiten, kan niet uitsluiten dat seksuele activiteit met wederzijds goedvinden plaatsvindt en zal te maken krijgen met aanklachten voor verkrachting. Wie onder de leeftijdsgrens zit, wordt als slachtoffer beschouwd. Dit werd ingevoerd om tieners en jonge burgers te beschermen.
Engeland is het eerste land dat de eerste wet heeft vastgelegd, die dateert uit 1275. De minimumleeftijd voor seksuele activiteit met wederzijds goedvinden werd beschouwd als de huwelijksleeftijd, die op dat moment 12 jaar was. De Amerikanen volgden en namen dit vervolgens over. Geleidelijk aan, in de 16e eeuw, namen Duitsers en Italianen de wet over en tegen het einde van de 18e eeuw hadden verschillende Europese landen vergelijkbare wetten; hoewel ze hun eigen meerderjarigheid hadden.
In het tech-tijdperk is dat echter anders.
Tegenwoordig heeft de jongere generatie bescherming nodig tegen commerciële seksuele uitbuiting en sekstoerisme, dat de afgelopen jaren is toegenomen en een punt van zorg is geworden.
Landen herzagen de oude bestaande wet en verhoogden de leeftijdsgrens tot tussen de 14-18 jaar en kwamen met zware straffen als iemand schuldig bevonden wordt.
De Verenigde Staten van Amerika
In de Verenigde Staten wordt de meerderjarigheid voor seksuele activiteiten over het algemeen bepaald door de staatswetgevende macht of op territoriaal of districtsniveau.
Aangezien elke staat de macht heeft om hun eigen meerderjarigheid te bepalen, hebben ze regels en straffen bedacht voor de burgers binnen hun rechtsgebied.
De meerderjarigheid ligt echter tussen 16-18 jaar en de meest voorkomende meerderjarigheid is 16 jaar.
Canada
Canada heeft dezelfde meerderjarigheid als de VS, namelijk 16 jaar.
Toch zijn er weinig uitzonderingen. Als er bijvoorbeeld sprake is van een gezagsverhouding, afhankelijkheid of vertrouwen, is de meerderjarigheid hoger. Een andere uitzondering is de leeftijdsgroep tussen beide individuen.
Als een van de partners 14-15 jaar oud is en de andere partner minder dan 5 jaar oud is en er geen sprake is van een afhankelijkheids-, vertrouwens- of autoriteitsrelatie, wordt de seksuele activiteit als consensueel beschouwd.
Evenzo kunnen zelfs 12-13-jarigen toestemming geven voor seksuele activiteit, alleen als een van de partners minder dan 2 jaar ouder is en er geen vertrouwens-, afhankelijkheids- en autoriteitsrelatie is.
Het Verenigd Koninkrijk
Het Verenigd Koninkrijk, waartoe ook Engeland en de walvissen behoren, beschouwt 16 jaar als de meerderjarige seksuele activiteit. Het is vrij van seksuele geaardheid en geslacht. De wet stelt ook dat personen onder de 16 jaar niet zullen worden vervolgd als ze op dergelijke activiteiten worden betrapt. Ze hebben in hun Sexual Offenses Act 2003 verklaard dat de persoon levenslange gevangenisstraf zou krijgen als hij schuldig zou worden bevonden voor verloving met iemand jonger dan 12 jaar.
Een vergelijkbare meerderjarigheid wordt overwogen in Schotland en Noord-Ierland, met enkele uitzonderingen op de behandeling van het misdrijf.
Europa
De meerderjarigheid in de meeste Europese landen ligt tussen 16-18 jaar. Aanvankelijk had Spanje de laagste meerderjarigheid, 13 jaar, maar verhoogde het in 2013 tot 16 jaar.
Dezelfde meerderjarigheid wordt gevolgd door andere landen, waaronder Rusland, Noorwegen, Nederland, België en Finland. Landen als Oostenrijk, Portugal, Duitsland, Italië en Hongarije hebben echter 14 jaar als leeftijdsgrens voor seksuele activiteiten.
De hoogste meerderjarigheid kan worden overwogen in Turkije en Malta, namelijk 18 jaar.
Andere landen
De meeste landen in de rest van de wereld hebben de meerderjarigheid rond de 16 jaar, maar er zijn ook uitzonderingen. De meerderjarigheid in Zuid-Korea is 20 jaar, wanneer eenmaal gevonden betrokken bij seksuele activiteit met een persoon onder die leeftijd kan worden vervolgd voor wettelijke verkrachting.
Japan heeft de laagste van de Aziatische landen (13 jaar). Het Midden-Oosten heeft echter geen meerderjarigheid als personen getrouwd zijn. De hoogste meerderjarigheid is in Bahrein (21 jaar), terwijl die in Iran 18 jaar is.
We begrijpen dat er bepaalde fysieke behoeften zijn. In een niet-internettijdperk werden we blootgesteld aan het idee van seks zodra we onze tienerjaren waren gepasseerd. Maar tegenwoordig, wanneer tieners online veel seksuele informatie krijgen, bereiken ze een vroege puberteit en schrikken ze er niet voor terug om de seksuele wereld te verkennen.
Daarom is het belangrijk dat de overheid bepaalde strikte regels vastlegt om ze te beschermen en op alle mogelijke manieren bescherming te bieden.